Kudłatek
| Centronycteris | |||
| J.E. Gray, 1838[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – kudłatek dziuplowy (C. maximiliani) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
kudłatek | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Vespertilio calcaratus Schinz, 1821 (= Vespertilio maximiliani J.B. Fischer, 1829) | |||
| Gatunki | |||
| |||
Kudłatek[2] (Centronycteris) – rodzaj ssaków z podrodziny upiorów (Emballonurinae) w obrębie rodziny upiorowatych (Emballonuridae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[3][4][5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 42–61 mm, długość ogona 18–40 mm, długość ucha 14–20 mm, długość tylnej stopy 6–9 mm, długość przedramienia 41,5–49 mm; masa ciała 4–9 g[4][6].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1838 roku angielski zoolog John Edward Gray w artykule dotyczącym przeglądu rodzajów nietoperzy z rodziny mroczkowatych, opublikowanym na łamach Magazine of Zoology and Botany[1]. Na gatunek typowy Gray wyznaczył (oznaczenie monotypowe) kudłatka dziuplowego (C. maximiliani).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Centronycteris: gr. κεντρον kentron ‘kolec, ostrze’; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[7].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[8][6][3][2]:
- Centronycteris centralis O. Thomas, 1912 – kudłatek powolny
- Centronycteris maximiliani (J.B. Fischer, 1829) – kudłatek dziuplowy
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b J.E. Gray. A Revision of the Genera of Bats (Vespertilionidae), and the Description of some new Genera and Species. „Magazine of Zoology and Botany”. 2, s. 499, 1838. (ang.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 98. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 152. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b F. Bonaccorso: Family Emballonuridae (Sheath-tailed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 370. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Centronycteris. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-27]. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 488. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 168, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-07]. (ang.).