Kultura kalinen
Kultura kalinen – jednostka kulturowa stanowiąca prostą kontynuację kultury sangijskiej. Jest to zespół zjawisk kulturowych utożsamianych z kalienem obejmował tereny dorzeczy Konga. Inwentarz kamienny reprezentowany jest przez ciężkie narzędzia rdzeniowe obrobione bifacjalnie, tj. ostrza liściowate, piki oraz narzędzia siekierkowate. Kultura kalienska rozwijała się w okresie od ok. 11 do 10 tys. lat temu.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Świata, t. I Świat przed „rewolucją” neolityczną, Fogra, Kraków 2004.
- Janusz K. Kozłowski, Archeologia Prahistoryczna, t. I Starsza Epoka Kamienia, Nakładem Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1972.
- Piotr Kaczanowski, Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Polski, t.1 Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.), Fogra, Kraków 1998.
- Janusz K. Kozłowski (opracowanie naukowe), Encyklopedia historyczna świata, t. I Prehistoria, Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, Kraków 1999.
- Bolesław Ginter, Janusz K. Kozłowski, Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu, mezolitu i neolitu (wyd. III), PWN, Warszawa 1990.
- J. Desmond Clark, Prahistoria Afryki, PWN, Warszawa 1978.