Kwarta pegaziańska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kwarta pegaziańska (quarta Pegasiana) — w prawie rzymskim ustanowiona przez senatus consultum Pegasianum część spadku (jedna czwarta), której dziedzic nie był zobowiązany wydać fideikomisariuszowi[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A. Dębiński, Rzymskie prawo prywatne. Kompendium, Wyd. LexisNexis, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7334-993-3, s. 363.