Kwietnikowy Kocioł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kwietnikowy Kocioł (słow. Kvetnicový kotol) – duży cyrk lodowcowy w słowackich Tatrach Wysokich, znajdujący się w południowo-zachodnich stokach Granatów Wielickich, opadających w kierunku Doliny Wielickiej. Jest to położony najdalej na północny zachód z trzech większych kotłów (pozostałe to Dwoisty Kocioł i Granacki Kocioł) przecinających trasę Granackiej Ławki – systemu zachodów i półek biegnących pomiędzy Granackimi Turniami a Granackimi Basztami[1].

Kocioł znajduje się w miejscu, w którym rozszerza się Kwietnikowy Żleb (Kvetnicový žľab). Żleb rozgałęzia się w kotle oraz powyżej niego na kilka odnóg, wiodących na okoliczne przełęcze: Zwalisty Przechód, Zwodną Ławkę, Podufałą Przełączkę i Podufały Przechód. Główne ramię pnie się na Kwietnikową Przełączkę[1].

W niższych partiach kocioł ograniczają Zwalista Baszta (od północnego zachodu) i Podufała Baszta (od południowego wschodu)[2]. Po prawej (od dołu) stronie kotła widoczna jest wyraźna rynna wiodąca na Podufały Przechód, po której lewej stronie tkwi ciemna Kwietnikowa Strażnica[1].

Przez dno Kwietnikowego Kotła biegnie ścieżka ciągnąca się Granacką Ławką na odcinku łączącym Podufały Przechód i Zwalisty Przechód[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIII. Litworowy Szczyt – Staroleśna Szczerbina. Warszawa: Sport i Turystyka, 1967, s. 150, 167, 176.
  2. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 141. ISBN 83-909352-2-8.