Lód denny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lód denny w Soławie

Lód denny (ang. anchor ice; w gwarze ludowej zwany „sowami”[1]) – zjawisko lodowe występujące gdy na powierzchni rzeki znajduje się przechłodzona woda. Ma ona temperaturę niższą od 0 °C, a ze względu na swoją gęstość opada na dno i tam powoli zamarza tworząc gąbczastą masę na roślinności wodnej[2]. Ze względu na materiały z dna rzeki, barwa lodu zdaje się być ciemna. Po osiągnięciu dużej objętości wypływa na powierzchnię łącząc się ze śryżem i lepą. Wraz ze śryżem tworzy charakterystyczne krążki lodowe[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Marek Grześ. Faza formowania pokrywy lodowej. „Acta Universitatis Nicolai Copernici. Nauki Matematyczno-Przyrodnicze. Geografia”. 29 (103), s. 114-115, 1999. 
  2. ice in lakes and rivers, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2014-03-27] (ang.).