LVDS
LVDS (ang. Low-Voltage Differential Signaling) – standard przesyłania sygnałów elektrycznych za pomocą niskonapięciowego sygnału różnicowego w symetrycznych przewodach.
Podstawy transmisji LVDS opisane są dwoma standardami[1]:
Standardy określają charakterystykę elektryczną różnicowego standardu transmisji szeregowej. LVDS działa przy niskim napięciu różnicowym (+/-250-450mV), a informacją jest polaryzacja napięcia a nie jego wartość. Dzięki czemu może pracować w układach o niskim napięciu zasilania (nawet 2,5 V) z bardzo dużymi szybkościami przy użyciu niedrogich miedzianych taśm lub kabli typu skrętka[1]. LVDS określa tylko specyfikację warstwy fizycznej, korzysta z niej wiele standardów i aplikacji komunikacyjnych, dodając do niej specyfikacje wyższych warstw danych zdefiniowaną w modelu OSI.
Interfejsy LVDS występują powszechnie w sieciach telekomunikacyjnych, w sprzęcie powszechnego użytku. Rosnąca popularność tego interfejsu wynika z faktu, że jest to technicznie bardzo atrakcyjne rozwiązanie: sygnał różnicowy pozwala na szybką transmisję danych przy małym zużyciu mocy i znacznej odporności na zakłócenia. Interfejsy LVDS są w stanie osiągnąć przepustowość 3 Gb/s[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Złącze LVDS w komputerach przemysłowych, CSI S.A. [online], CSI - dostawca komputerów dla przemysłu [dostęp 2023-10-24] (pol.).
- ↑ Andrzej Gawryluk. Wprowadzenie do LVDS (1). „Elektronika praktyczna”. 7/2015, s. 82-86, 2015.