Latouche-Tréville (1892)
Historia | |
Stocznia |
stocznia w Breście |
---|---|
Położenie stępki | |
Wodowanie | |
Marine nationale | |
Wejście do służby | |
Wycofanie ze służby |
21 czerwca 1920 |
Los okrętu |
złomowany 1926 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
ok. 4600 t |
Długość |
110,0 m[1] |
Szerokość |
14,0 m |
Zanurzenie |
6,0 m |
Napęd | |
16 kotłów parowych Belleville 2 maszyny parowe HTE o mocy 8000 ihp | |
Prędkość |
18-19 węzłów |
Uzbrojenie | |
2 działa 194 mm L45 (2xI) 6 dział 138 mm L45 (6xI) 4 dział 65 mm 4 działa 47 mm 6 armat rewolwerowych 37 mm 4 wt 450 mm | |
Opancerzenie | |
pas burtowy 90 mm, wieże 110 mm, pokład 65-55 mm, wieża dowodzenia 110 mm | |
Załoga |
393 |
Latouche Tréville – francuski krążownik pancerny z końca XIX wieku i I wojny światowej, typu Amiral Charner. Okręt nazwano na cześć admirała Louis-René Levassor de Latouche Tréville.
- Osobny artykuł:
Krążownik wyposażony był w 16 kotłów parowych Belleville i dwie maszyny parowe potrójnego rozprężania (z tłokami poziomymi). Okręt uzbrojony był w dwie armaty okrętowe kalibru 194 mm L/45 Mle 1887 w wieżach na dziobie i rufie, sześć armat kalibru 138 mm L/45 Mle 1887 lub 1891 w wieżach po 3 w każdej burcie, cztery armaty dziewięciofuntowe (65 mm), cztery armaty trzyfuntowe (47 mm), sześć armat rewolwerowych 1-funtowych (37 mm) i cztery wyrzutnie torped kal. 450 mm.
Służba[edytuj | edytuj kod]
23 września 1908 na okręcie doszło do eksplozji wskutek pęknięcia 174-milimetrowego działa[2].
„Latouche Tréville” brał udział w I wojnie światowej, działając na Morzu Śródziemnym. Podczas działań w Cieśninie Dardanelskiej został uszkodzony przez turecką artylerię. Pod koniec wojny służył jako stacjonarny okręt szkolny na Korfu[1]. 1 maja 1919 został rozbrojony, a 21 czerwca 1920 skreślony z listy floty[3]. Został następnie sprzedany firmie pracującej przy wydobyciu wraku pancernika „Liberté” w Tulonie, gdzie służył jako keson[4] (ponton?). Złomowany w 1926[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c S. Bałakin, op.cit.
- ↑ Eksplozya na okręcie wojennym. „Nowości Illustrowane”. Nr 41, s. 16, 10 października 1908.
- ↑ R.Gardiner, Conway's... 1906-1921, s. 192. W innym miejscu na tej samej stronie jest mowa o wycofaniu we wrześniu 1920
- ↑ a b R.Gardiner, Conway's... 1906-1921, s. 192
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- (ang.) Robert Gardiner, Roger Chesneau, Eugene Kolesnik (red.): Conway's All The World's Fighting Ships 1860-1905. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1979, s. 304. ISBN 0-85177-133-5.
- Robert Gardiner (red.), Conway's All the World's Fighting Ships: 1906-1921. Annapolis: US Naval Institute Press, 1985, ISBN 0-87021-907-3, s. 192.
- (ros.) Siergiej Bałakin (С. А. Балакин), WMS Francji 1914-1918 gg. (ВМС Франции 1914-1918 гг.), Morskaja Kollekcja nr 3/2000