Leon Kończak
| Państwo | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
7 kwietnia 1914 | |||||||||||||||
| Data śmierci |
11 września 1948 | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Leon Kończak (ur. 7 kwietnia 1917 w Bochum[1], zm. 11 września 1948) – polski tenisista grający w barwach klubu sportowego Pogoń.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Był od najmłodszych lat związany z Pogonią Katowice. Swą karierę sportową rozpoczął mając 14 lat. W roku 1936 zdobył mistrzostwo Polski juniorów[2]. Podobnie w roku kolejnym wygrywał mecze m.in. z Władysławem Skoneckim 6:1, 6:2 i Ksawerym Tłoczyńskim 6:4, 6:4, 7:5. W roku 1939 zdobył trzecie miejsce na międzynarodowym turnieju w Rydze.
W latach 1945–1947 sklasyfikowany był na trzecim miejscu na liście krajowej. W roku 1947 zwyciężył Anglika Bartona oraz Czechosłowaków Verbę i Zabrodskiego. Największe sukcesy sportowe osiągnął w roku 1948, zdobywając wicemistrzostwo Polski w grze pojedynczej i podwójnej[3] oraz zwyciężając nad Rumunem Christianem Caralulisem. Nieuleczalna choroba nowotworowa zaatakowała nagle jego organizm i zmarł w wieku 31 lat.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stanisław Ziemba (red.), Leon Kończak, „Sport i Wczasy” (65), Katowice: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 13 września 1948, s. 1 [dostęp 2020-10-13] (pol.).
- ↑ Mistrzostwa Polski juniorów. Polski Związek Tenisowy. [dostęp 2019-11-18]. (pol.).
- ↑ Mistrzostwa Polski kobiet i mężczyzn. Polski Związek Tenisowy. [dostęp 2019-11-18]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rozprawy naukowe. T. XV. AWF Wrocław, 1980.