Leonid Romanow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonid Romanow
Леонид Романов
Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1947
Moskwa

Wzrost

175 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
srebro Monachium 1972 szermierka
(floret druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Hawana 1969 floret druż.
złoto Ankara 1970 floret druż.
srebro Montreal 1967 floret druż.
srebro Ankara 1970 floret ind.
brąz Wiedeń 1971 floret ind.
brąz Wiedeń 1971 floret druż.
Uniwersjada
złoto Turyn 1970 floret ind.
złoto Turyn 1970 floret druż.
Odznaczenia
Order Przyjaźni

Leonid Michajłowicz Romanow (ros. Леонид Михайлович Романов, ur. 13 lutego 1947 w Moskwie) – radziecki szermierz, florecista. Medalista olimpijski.

Na igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972 roku reprezentacja ZSRR w składzie: Władimir Dienisow, Anatolij Kotieszew, Leonid Romanow, Wasyl Stankowycz i Wiktor Putiatin zdobyła drużynowo srebrny medal. Był to jego jedyny start olimpijski.

Podczas mistrzostw świata w Montrealu w 1967 roku razem z Markiem Midlerem, Wiktorem Putiatinem, Jurijem Szarowem i Giermanem Swiesznikowem zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji zdobywał też złote medale na mistrzostwach świata w Hawanie (1969) i mistrzostwach świata w Ankarze (1970) oraz brązowy na mistrzostwach świata w Wiedniu (1971). Ponadto zdobył również srebrny medal indywidualnie na MŚ w Ankarze (za Friedrichem Wesselemem z RFN) oraz brązowy na MŚ w Wiedniu (plasując się za Wasylem Stankowyczem i Polakiem Markiem Dąbrowskim).[1]

Po zakończeniu kariery pracował jako trener. Prowadził między innymi kobiecą reprezentację ZSRR podczas igrzysk olimpijskich w Moskwie (1980). W latach 1989-1992 był Prezydentem Federacji Szermierczej ZSRR (później Rosji).[2]

Odznaczony orderami Zasłużonego Pracownika na rzecz Kultury Fizycznej Federacji Rosyjskiej, Zasłużonego Trenera (1990) oraz Orderem Przyjaźni (2018)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]