Lex Cassia tabellaria
Lex Cassia tabellaria – ustawa rzymska wydana w 137 p.n.e. na wniosek trybuna Luciusa Cassiusa Ravilli[1]. Wprowadziła tajność w głosowaniu zgromadzenia ludowego działającego w charakterze sądu, z wyjątkiem spraw o zdradę. Wyjątek dotyczący zdrady został następnie zniesiony przez Lex Caelia tabellaria w 107 r. p.n.e[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Simon Hornblower, Antony Spawforth, Esther Eidinow: The Oxford Classical Dictionary. Oxford: Oxford University Press, 2012, s. 826. ISBN 978-0-19-954556-8. OCLC 820731061. (ang.).
- ↑ Adolf Berger: Encyclopedic Dictionary of Roman Law. T. 43. American Philosophical Society, 1968, s. 548-549. ISBN 978-0-87169-432-4. (ang.).