Linia izoelektryczna
Wygląd
Linia izoelektryczna – w medycynie fragment zapisu badania elektrokardiograficznego. Jest to pozioma linia, rejestrowana w chwili braku aktywności elektrycznej serca. Na jej podstawie określa się wychylenia poszczególnych odcinków (obniżenie, uniesienie) oraz amplitudę załamków (dodatnia, ujemna).
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/aa/Linia_izoelektryczna_EKG.svg/300px-Linia_izoelektryczna_EKG.svg.png)
Przedstawiona na schemacie czerwona linia ma jedynie charakter informacyjny, jej przebieg nie jest jednoznaczny z linią izoelektryczną.
Linię izoelektryczną najłatwiej określa się na podstawie odcinka TP albo PQ. W niektórych przypadkach, gdy określenie linii izoelektrycznej nie jest możliwe w ten sposób, wyznacza się ją kreśląc linię łączącą początkowe punkty sąsiadujących ze sobą zespołów QRS.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9a/EKG_Asystole.jpg/350px-EKG_Asystole.jpg)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Składowe prawidłowego elektrokardiogramu. W: Tomasz Tomasik, Adam Windak, Anna Skalska, Jolanta Kulczycka-Życzkowska, Józef Kocemba: Elektrokardiografia dla lekarza praktyka. Kraków: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne "Vesalius", 1996, s. 21. ISBN 83-85688-03-X.