Linia kolejowa Lillestrøm – Charlottenberg
Kongsvingerbanen | |
Dane podstawowe | |
Zarządca | |
---|---|
Długość | |
Rozstaw szyn |
1435 mm |
Sieć trakcyjna |
15 kV 16,7 Hz AC |
Prędkość maksymalna |
130[3] km/h |
Stacja Kongsvinger na trasie |
Kongsvingerbanen – zelektryfikowana linia kolejowa w Norwegii z Lillestrøm do Charlottenberg o długości 115 km oddana do użytku w roku 1862[1].
Przebieg
[edytuj | edytuj kod]Łączy Oslo z granicą państwa. Linia jest zelektryfikowana. Historycznie jest to zarówno pierwsza kolej norweska jak też pierwsza międzynarodowa[2]. Od Kongsvinger do granicy państwa pociągi nie zatrzymują się na żadnej stacji[1]. Na linii znajdują się 62 mosty[3].
Stacje na linii
[edytuj | edytuj kod]Linia jest elementem kolei aglomeracyjnej w Oslo - w systemie SKM ma numer 460. Obsługuje Oslo Sentralstasjon, Årnes i Kongsvinger. Pociągi odjeżdżają co pół godziny w szczycie i co godzinę poza godzinami szczytu; część pociągów nie zatrzymuje się na wszystkich stacjach[4].
Stacje na linii[5]:
- Oslo Sentralstasjon
- Lillestrøm
- Tuen
- Nerdrum
- Fetsund
- Svingen
- Sørumsand
- Blaker
- Rånåsfoss
- Auli
- Haga
- Bodung
- Årnes
- Seterstøa
- Disenå
- Skarnes
- Sander
- Galterud
- Kongsvinger
- Charlottenberg
Historia
[edytuj | edytuj kod]Linia była budowana od roku 1857, otwarta oficjalnie do Kongsvinger w roku 1862 a do granicy szwedzkiej w roku 1865. Linia od początku budowana była jako normalnotorowa[1]. Ze szwedzkimi kolejami połączono ją w roku 1871[2]. Linię zelektryfikowano w roku 1951. Na linii zbudowano stacje w stylu szwajcarskim. Zaprojektowali je Heinrich Ernst Schirmer i Wilhelm von Hanno, a od Kongsvinger do granicy państwa Georg Andreas Bull.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Kongsvingerbanen. jernbane.origo.no. [dostęp 2011-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-17)]. (norw.).
- ↑ a b c Kongsvingerbanen. Store Norske Lexikon. [dostęp 2011-12-14]. (norw.).
- ↑ a b Kongsvingerbanen. [dostęp 2011-12-14]. (norw.).
- ↑ 21-460 Oslo-Årnes-Kongsvinger. reiseinfo.no. [dostęp 2011-12-14]. (norw.).
- ↑ Kongsvingerbanen. jernbaneverket.no. [dostęp 2011-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-04)]. (norw.).