List (obraz Goi)
| |
| Autor | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Data powstania |
1808–1812[1] |
| Medium |
olej na płótnie |
| Wymiary |
181 × 122 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
List lub Młode kobiety[1][2] lub Młoda kobieta z listem[3] (hiszp. La carta lub Las jóvenes) – obraz hiszpańskiego malarza Francisca Goi. Należy do zbiorów Palais des beaux-arts w Lille[3].
Po młodzieńczym okresie, w którym Goya malował obrazy w duchu rokoka oraz projekty gobelinów dla królewskiego dworu, tematyka jego prac coraz częściej zaczęła dotykać codziennych wydarzeń. Bohaterami jego prac były postacie z ludu, a ich wymowa coraz bardziej wiązała się z walką o wolność i prawa[4]. Pod wpływem wojny wyzwoleńczej toczonej przeciwko Napoleonowi, w twórczości Goi pojawili się pierwsi proletariusze, przedstawieni w sposób daleki od sielskiej atmosfery. Oprócz płótna List przykładem tej tematyki są: Szlifierz, Dziewczyna z dzbanem[5] oraz późniejsza Kuźnia.
Młoda dama spaceruje w towarzystwie służącej, która rozkłada nad nią parasol, aby osłonić ją od słońca. Opalona skóra była właściwa dla kobiet z ludu, dama musiała zatem chronić swoją jasną cerę. Młoda kobieta z zadowoleniem czyta list, być może to wiadomość od ukochanego sekretnie dostarczona przez służącą. Jej poza jest pełna nonszalancji. Na fałdy jej sukni wspina się mały piesek. W tle za nimi widać kobiety pochodzące z ludu, praczki pochłonięte pracą. Beztroskie życie kobiet z pierwszego planu kontrastuje z wysiłkiem praczek. Postaci w tle zostały namalowane grubymi pociągnięciami pędzla, które kontrastują z delikatną twarzą młodej szlachcianki. Rozwieszone przez praczki białe prześcieradła wyznaczają linię horyzontu[2].
Paleta barw jest ograniczona do brązów, czerni i szarości. To dzieło jest często uważane za pendant obrazu Czas i staruchy, powstałego w tym samym czasie i o podobnych wymiarach. Obrazy nawiązują do siebie tematyką, jeden przedstawia dwie piękne kobiety w kwiecie wieku, a drugi dwie staruszki, których uroda już przeminęła[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Alfonso E. Pérez Sánchez: Goya. Warszawa: Oficyna Imbir, 2009, s. 110-112. ISBN 978-83-60334-71-3.
- ↑ a b Robert Hughes: Goya. Artysta i jego czas. Warszawa: WAB, 2006, s. 333-334. ISBN 83-7414-248-0. OCLC 569990350.
- ↑ a b Patricia Wright: Goya. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1993, s. 48, seria: Świadectwa sztuki. ISBN 83-7023-300-7.
- ↑ Kazimierz Zawanowski: Francisco Goya y Lucientes. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 1975, s. 42, seria: W kręgu sztuki.
- ↑ Clara Janés: Goya. Madryt: SARPE, 1983, s. 93, seria: Los genios de la pintura española. ISBN 84-7700-100-6.
- ↑ Francisco Goya. Poznań: Oxford Educational, 2006, seria: Wielka kolekcja sławnych malarzy. ISBN 83-7425-497-1.