Lorenzo Cellerino
| Data i miejsce urodzenia |
30 grudnia 1944 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
175 cm | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Gian Lorenzo Cellerino (ur. 30 grudnia 1944 w Alessandrii[1]) – włoski lekkoatleta, sprinter, medalista mistrzostw Europy w 1971.
Specjalizował się w biegu na 400 metrów. Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach (sztafeta włoska biegła w składzie: Cellerino, Giacomo Puosi, Sergio Bello i Marcello Fiasconaro)[2]. Zwyciężył w tej konkurencji (w składzie: Bello, Cellerino, Daniele Giovanardi i Puosi) na igrzyskach śródziemnomorskich w 1971 w Izmirze[3]. Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium włoska sztafeta 4 × 400 metrów w składzie: Giovanardi, Puosi, Cellerino i Bello odpadła w eliminacjach[1]. Cellerino odpadł w eliminacjach sztafety 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[4].
Cellerino był mistrzem Włoch w sztafecie 4 × 100 metrów w 1969 oraz w sztafecie 4 × 400 metrów w 1973[5][6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Lorenzo Cellerino [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-04] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 542 [dostęp 2019-03-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ LES VIES JEUX MÉDITERRANÉENS. IZMIR – Octobre 1971. „L’Athlétisme”, s. 3, listopad 1971. (fr.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 550 [dostęp 2019-03-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Italian Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2019-03-05] (ang.).
- ↑ Campionati "assoluti" – uomini. Tutti i campioni italiani – 1906-2018 [online], sportolimpico.it, s. 9 [dostęp 2019-03-05] (wł.).