MIMOS II
MIMOS II – miniaturowy spektrometr Mössbauera, którego działanie opiera się na zjawisku fizycznym polegającym na rezonansowej emisji promieniowania gamma przez jądra atomów ciała stałego, nazywanym efektem Mössbauera. Urządzenie skonstruowano z myślą o umieszczeniu na bezzałogowych sondach Mars Exploration Rover wysłanych na Marsa, czyli łazikach Spirit i Opportunity.
Spektrometr został wykonany przez grupę niemieckich naukowców pod kierunkiem dr. Göstara Klingelhöfera z Uniwersytetu Jana Gutenberga w Moguncji. Dzięki spektrometrom MIMOS II możliwa była analiza mössbauerowskiego widma marsjańskiego gruntu. Głównym zadaniem urządzeń było wykrycie obecności związków żelaza. Badania potwierdziły występowanie minerału o nazwie jarosyt. Zawiera on grupy wodorotlenowe, więc musiał powstać w obecności wody. W ten sposób zostało doświadczalnie potwierdzone występowanie na Marsie wody w stanie ciekłym.
Spektrometry MIMOS II mają wymiary około 9 cm x 5 cm x 4 cm i masę ok. 400 g[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ The miniaturized mössbauer spectrometer MIMOS II of the athena payload for the 2003 mer missions. [w:] Sixth International Conference on Mars (2003) [on-line]. [dostęp 2012-01-11]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tomasz Pikula. Podróż do wnętrza materii. „Wiedza i Życie”. Prószyński Media Sp. z o.o.. ISSN 0137-8929.