Przejdź do zawartości

Manteuffel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Manteuffel – nazwisko rodzin niemieckich, pomorskich (od połowy XII w.), polskich i inflanckich. Według Jana Bugenhagena ród wywodzi się prawdopodobnie z westfalskiego rodu de Querne zamieszkującego okolice Inden i Hereford. Manteuffel to niemiecka hybryda słowa oznaczającego osobę należącą do stanu rycerskiego (man) i określenia diabła (teufel) i powstała zapewne od przydomka osób skłonnych do czynów gwałtownych. Pierwszym znanym członkiem rodu na Pomorzu był Jan I Manteuffel, wspomniany w 1256 jako świadek w dokumencie Barnima I wystawionym dla klasztoru w Uznamiu[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]