Margon (woda butelkowana)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/af/Margon_Logo.png/220px-Margon_Logo.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b0/Margon_tonic.png/220px-Margon_tonic.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7b/Leipzig_Petersstrasse_Einkauf.jpg/220px-Leipzig_Petersstrasse_Einkauf.jpg)
Margon to woda słodka wydobywana i butelkowana w latach 1903–2005 ze źródła w Burkhardswalde w Müglitztal.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Woda Margon była wydobywana od 1903 r. Z Fontanny Mineralnej Margon w Burkhardswalde. Założycielem zakładu zajmującego się butelkowaniem wody leczniczej był Gottfried Moritz Gössel. Nazwał on wodę Margon, co w starożytnym języku greckim oznaczało perłę.
Gössel był uzdrowicielem i badał szczególne właściwości tej wody. Po odkryciu źródła leczniczego zarejestrował w urzędzie patentowym jako zastrzeżony znak towarowy wodę źródlaną Margon z herbem Rycerzy św. Jana. W tym samym czasie Gössel zbudował uzdrowisko w Burkhardswalde. Później zaś napisał książkę zatytułowaną "Margon" o źródle i jego wodzie leczniczej[1].
W 1904 roku woda zdobyła najwyższe wyróżnienia na wystawie w Hamburgu. Od tego czasu Gössel promował wodę jako „Unikalną w Europie!”. Ze względu na swoją reputację woda szybko stała się głównym napojem dla szlachty i domów książęcych w Europie. W 1912 r. Gössel rozszerzył swoją ofertę o różne kosmetyki, takie jak płyny do płukania ust, czy wody da kąpieli.
Kolejny przełom nastąpił w 1929 r., kiedy to zaczęto stosować dodatek dwutlenku węgla otrzymując musującą wodę słodką.
Wybuch II wojny światowej doprowadził do wstrzymania wydobycia wody. Po wojnie Margon przejął Artur Kunz (1916-2018). W 1972 r. firma została poddana przymusowej centralizacji, a Artur Kunz został zdegradowany. Wtedy też znak towarowy Margon z herbem św. Jana został zmieniony na szkło z gazowaną wodą źródlaną[2].
Obecnie marka Margon należy do rodzinnej grupy Hassia Mineralquellen .
Skład[edytuj | edytuj kod]
Fragment oficjalnie uznanej analizy z 20 maja 2003 r., Institut Labour Union Prof. Höll & Co. GmbH, Bad Elster:
- Wodorowęglany: 207 mg / l
- Siarczany: 121 mg / l
- Wapń: 90 mg / l
- Chlor: 36 mg / l
- Sód: 22 mg / l
- Magnez: 19 mg / l
Łącznie woda zawiera 495 mg/l składników mineralnych.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f0/Dresden_-_Reitbahnstra%C3%9Fe.jpg/220px-Dresden_-_Reitbahnstra%C3%9Fe.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3f/Margon_Grape.jpg/220px-Margon_Grape.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a1/Margonwasser_etykieta.jpg/220px-Margonwasser_etykieta.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Georg Etscheit , Die Kraft des Margon versiegt, „Die Zeit”, Hamburg, 15 września 2005, ISSN 0044-2070 [dostęp 2019-05-21] (niem.).
- ↑ http://www.wimad-ev.homepage.t-online.de/Getraenke.pdf