Przejdź do zawartości

Marian Stanisław Abramowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez The Polish Bot (dyskusja | edycje) o 08:20, 27 gru 2017. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Marian Stanisław Abramowicz (ur. 25 marca 1871 w Twerze, zm. 7 stycznia 1925 w Warszawie) – polski zesłaniec, działacz socjalistyczny, bibliotekarz, archiwista.

Życiorys

Od 1888 studiował na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Moskiewskiego, a w następnej dekadzie filozofię w Niemczech. Związany z polskim ruchem socjalistycznym, zaangażowany był w drukowanie i przemyt prasy socjalistycznej[1]. Schwytany w 1892 przez policję w Warszawie w czasie rozklejania odezw[2], po dwuletnim areszcie otrzymał wyrok trzyletniego więzienia oraz 6 lat zesłania na Syberię, do Wierchojańska, gdzie prowadził obserwacje meteorologiczne. W czasie rewolucji 1905 r. z ramienia PPS wyznaczony do utrzymywania kontaktów z socjalistycznymi partiami rosyjskimi. W II Rzeczypospolitej pracował jako bibliotekarz i archiwista, napisał parę haseł do Wielkiej Encyklopedii Ilustrowanej[1]. Od 1 kwietnia 1918 pracował w Wydziale Archiwów Państwowych w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego[3]. W okresie od 4 października 1918 do 25 stycznia 1919 został jako archiwista objazdowy oddelegowany przez ministerstwo (w porozumieniu z prezydium rządu polskiego i władzami niemieckimi) do Moskwy i Petersburga w celu uzyskania wiedzy o znajdujących się w Rosji polskich zabytków kultury. Wobec wybuchu wojny polsko-bolszewickiej pod koniec pobytu był zmuszony ukrywać się[4]. Odegrał ważną rolę w organizacji Archiwum Akt Nowych[5]. Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w 1930 r. pośmiertnie otrzymał Krzyż Niepodległości[1].

  1. a b c A. Kijas, Polacy w Rosji od XVII wieku do 1917 roku, Poznań 2000, s. 3-4.
  2. A. Kijas, Polacy w Rosji od XVII wieku do 1917 roku, Poznań 2000, s. 3-4; S. Wojciechowski, Moje wspomnienia, t. 1, Lwów 1938, s. 29-30.
  3. A. Rybarski, Centralny zarząd archiwalny w odrodzonej Rzeczypospolitej polskiej, „Archeion”, T. I (1927), s. 6.
  4. A. Rybarski, Centralny zarząd archiwalny w odrodzonej Rzeczypospolitej polskiej, „Archeion”, T. I (1927), s. 12.
  5. Archiwum Akt Nowych. Informator o zasobie archiwalnym (stan na dzień 31 III 2005 r.), oprac. E. Kołodziej, Warszawa 2005, s. 7.

Bibliografia

  • Archiwum Akt Nowych. Informator o zasobie archiwalnym (stan na dzień 31 III 2005 r.), oprac. E. Kołodziej, Warszawa 2005.
  • Kijas A., Polacy w Rosji od XVII wieku do 1917 roku, Poznań 2000.
  • Rybarski A., Centralny zarząd archiwalny w odrodzonej Rzeczypospolitej polskiej, „Archeion”, T. I (1927), s. 1-14.
  • Wojciechowski S., Moje wspomnienia, t. 1, Lwów 1938.