Przejdź do zawartości

Marijan Beneš

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marijan Beneš
Маријан Бенеш
Ilustracja
Marijan Beneš w 2009
Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1951
Belgrad

Data i miejsce śmierci

4 września 2018
Banja Luka

Obywatelstwo

Jugosławia
Bośnia i Hercegowina

Wzrost

170 cm

Styl walki

leworęczny

Kategoria wagowa

junior średnia

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

39

Zwycięstwa

32

Przez nokauty

21

Porażki

6

Remisy

1

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Jugosławia
Mistrzostwa Europy
złoto Belgrad 1973 waga lekkopółśrednia

Marijan Beneš (ur. 11 czerwca 1951 w Belgradzie, zm. 4 września 2018 w Banja Luce[1]) – jugosłowiański bokser, emistrz mistrzostw Europy z 1973, olimpijczyk.

Kariera w boksie amatorskim

[edytuj | edytuj kod]

Odpadł w ćwierćfinale kategorii lekkopółśredniej (do 63,5 kg) na mistrzostwach Europy juniorów w 1970 w Miszkolcu[2].

Zwyciężył w tej wadze na mistrzostwach Europy w 1973 w Belgradzie, wygrywając m.in. z Ulrichem Beyerem z Niemieckiej Republiki Demokratycznej w półfinale i Anatolijem Kamniewem ze Związku Radzieckiego w finale[3]. Na mistrzostwach świata seniorów w 1974 w Hawanie Startował w wadze półśredniej (do 67 kg). Odpadł w drugiej walce przegrywając ze Zbigniewem Kicką[4]. Odpadł w eliminacjach kategorii półśredniej na mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach, po przegranej z Płamenem Jankowem z Bułgarii[5].

Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu odpadł w pierwszej walce po porażce z przyszłym wicemistrzem Pedro Gamarro z Wenezueli[1].

Był mistrzem Jugosławii w wadze półśredniej w 1973[6], 1974[7] i 1976[8].

Kariera w boksie zawodowym

[edytuj | edytuj kod]

Przeszedł na zawodowstwo w 1977. Walczył w wadze junior średniej. W marcu 1979 zdobył tytuł zawodowego mistrza Europy (EBU) po wygranej z Gilbertem Cohenem z Francji. Trzykrotnie skutecznie bronił tego tytułu.

12 czerwca 1980 w Randers zmierzył się z Ayubem Kalule w pojedynku o tytuł mistrza świata federacji WBA w wadze junior średniej, ale przegrał jednogłośnie na punkty. Wkrótce potem utracił tytuł mistrza Europy, który bezskutecznie próbował odzyskać. Wycofał się w 1983 w związku z uszkodzeniem oka. Stoczył potem po jednej walce w 1991 i 1997[9].

W ostatnich latach życia cierpiał na chorobę Alzheimera[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Marijan Beneš [online], olympedia.org [dostęp 2021-08-22] (ang.).
  2. 1.European Junior Championships – Miskolc, Hungary – November 8–14 1970 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-22] (ang.).
  3. 20.European Championships – Pionir Hall, Belgrade, Yugoslavia – June 1–14 1970 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-22] (ang.).
  4. 1.World Championships – Havana, Cuba – August 17–30, 1974 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-22] (ang.).
  5. 21.European Championships – Spodek Arena, Katowice, Poland – June 1–8, 1975 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-22] (ang.).
  6. 27.Yugoslav National Championships – Svetozarevo – April 1973 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-22] (ang.).
  7. 28.Yugoslav National Championships – Banja Luka – April–May 1974 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-22] (ang.).
  8. 30.Yugoslav National Championships – Nis – May 1976 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-08-22] (ang.).
  9. Fulgencio Obelmejias [online], boxrec.com [dostęp 2021-08-22] (ang.).