44°46′N 17°11′E/44,766667 17,183333Banja Luka
| |||||
| |||||
| |||||
| Państwo |  Bośnia i Hercegowina
| ||||
| Część składowa |  Republika Serbska
| ||||
| Miasto | Banja Luka | ||||
| Burmistrz | Igor Radojičić | ||||
| Powierzchnia | 1239 km² | ||||
| Wysokość | 163 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2013) • liczba ludności |
135 059[1] | ||||
| Nr kierunkowy | (+387) 51 | ||||
| Kod pocztowy | 78000 | ||||
Położenie na mapie Bośni i Hercegowiny   Banja Luka | |||||
| 44°46′N 17°11′E/44,766667 17,183333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
.svg)
Banja Luka (serb. Бања Лука) – miasto w zachodniej części Bośni i Hercegowiny, w Republice Serbskiej, siedziba miasta Banja Luka. Stanowi faktyczną stolicę Republiki Serbskiej. Leży nad rzeką Vrbas, będącą dopływem Sawy. W 2013 roku liczyło 135 059 mieszkańców[1].
Stanowi faktyczną stolicę Republiki Serbskiej i drugie największe miasto w kraju pod względem liczby mieszkańców.
Ważny ośrodek gospodarczy kraju. Rozwinięty przemysł maszynowy (produkcja obrabiarek), elektrotechniczny, metalowy (odlewnia i walcownia), chemiczny (fabryka włókien sztucznych), odzieżowy i spożywczy (m.in. tytoniowy, browarnictwo), a także skórzany i celulozowo-papierniczy. Węzeł drogowy. Centrum kulturalno-naukowe. Siedziba 3 szkół wyższych (w tym uniwersytetu, założonego w 1975).
Ośrodek turystyczny i słynne uzdrowisko z ciepłymi źródłami mineralnymi o temperaturze 28–34 °C, w którym leczy się choroby reumatyczne, skórne oraz układu nerwowego. Galeria sztuki. Muzeum.
Spis treści
Historia[edytuj | edytuj kod]
Stara osada iliryjskiego plemienia Mezów. Od 9 n.e. twierdza rzymska Castra i uzdrowisko z ciepłymi źródłami mineralnymi.
W XIV w. w mieście powstała twierdza[2]. W 1527 zajęte przez Turków. W latach 1588–1638 stolica Bośni. Od 1878 pod panowaniem monarchii austro-węgierskiej, przeciwko której w tymże roku w mieście wybuchło powstanie. W odwecie wojska austro-węgierskie spaliły część miasta i dokonały masowej deportacji ludności. Mimo represji Banja Luka była ośrodkiem walk narodowowyzwoleńczych. Działali tu m.in. rewolucjonista V. Pelagić oraz pisarz i bojownik o prawa chłopów bośniackich P. Kočić.
W 1869 w okolice miasta przybyli trapiści z Niemiec i założyli tam opactwo, działające do dnia dzisiejszego. W 1873 zakonnicy uruchomili przy klasztorze browar – Banjalučka Pivara.
W dniach 3 listopada 1915 – 16 marca 1916 w mieście przeprowadzono tzw. proces w Banja Luce, w którym sądzono za działalność patriotyczną 156 Serbów. 16 z nich skazano na karę śmieci, ponad 80 na karę więzienia, od 2 do 20 lat.
Podczas II wojny światowej w Banja Luce i okolicy trwały walki partyzanckie z okupantem niemieckim. W 1943 i 1944 miasto było kilkakrotnie wyzwalane przez partyzantów.
W październiku 1969 Banja Lukę nawiedziło silne trzęsienie ziemi, niszcząc ok. 80% jej zabudowy[3]. Zginęło w nim 15 osób, ponad 1000 zostało rannych. Na placu Trg Krajine postawiono na pamiątkę tego wydarzenia zegar wskazujący godzinę 9:11, o której trzęsienie ziemi miało miejsce[4].
Zabytki istniejące i zniszczone[edytuj | edytuj kod]
- Meczet Ferhadija – 1579, częściowo zniszczony podczas trzęsienia ziemi w 1969, całkowicie zniszczony przez wojska serbskie w 1993 roku, zrekonstruowany. Bogato zdobiony, m.in. cytatami z Koranu,
- meczet Arnaudi dżamija (1595), zburzony przez wojska serbskie w 1993 roku, nieodbudowany,
- średniowieczna twierdza Gornij Šeher; cerkiew i kościół (XIX w.).
Z czasów tureckich zachowały się ponadto: 2 mosty na Vrbasie, dwór wezyra bośniackiego (wielki seraj), karawanseraj (zajazd) i wodociągi. Do 1993 roku istniała też turecka wieża zegarowa.
W gmachu dawnego dworca znajduje się Muzeum Sztuki Współczesnej Republiki Serbskiej, którego zbiory obejmują ponad 1600 dzieł sztuki przede wszystkim z drugiej połowy XX w.[5][6]
W pobliżu miasta hydroelektrownia i kopalnia węgla brunatnego.
W mieście znajduje się stacja kolejowa Banja Luka.
Imprezy[edytuj | edytuj kod]
Miasta partnerskie[edytuj | edytuj kod]
Belgrad, Serbia
Graz, Austria
Kaiserslautern, Niemcy
Lwów, Ukraina
Moskwa, Rosja
Odense, Dania
Patras, Grecja
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Резултати Пописа 2013, Градови, општине, насељена мјеста (serb.). Републички завод за статистику. [dostęp 2019-09-12].
- ↑ Najciekawsze zamki w Bośni i Hercegowinie – Podróże, podroze.onet.pl [dostęp 2017-04-12].
- ↑ Bosna i Hercegovina: iseljenički kalendar. Matica iseljenika SR Bosne i Hercegovine, 1972, s. 357. (bośn.)
- ↑ PRE 47 GODINA Zemljotres koji je sravnio sa zemljom pola Banjaluke (serb.). blic.rs, 2016-10-27. [dostęp 2017-03-30].
- ↑ Милица Радојчић, Јанко Врачар: Guide to museums and galleries in the Republic of Srpska (ang.). Музеј Републике Српске, 2012. [dostęp 2017-04-05].
- ↑ Collection (ang.). W: Museum of Contemporary Art of Republic of Srpska [on-line]. [dostęp 2017-04-05].
