Marino Dandolo

Marino Dandolo (grec. Μαρίνος Δάνδολος, zm. przed 1243) – wenecki władca Andros w latach 1207–1239.

Marino pochodził ze słynnej weneckiej rodziny Dandolo. W 1207 roku towarzyszył Marco I Sanudo w podboju wysp Morza Egejskiego. Została mu wtedy przyznana wyspa Andros. Został z niej wyparty w 1239 roku przez Geremia Ghisi. Zmarł przed 1243 rokiem. W imieniu jego praw do wyspy wniesiono sprawę przeciwko Ghisi przez wdowę Felisię i siostrę Dandolo – Marię. Sąd wenecki co prawda w sierpniu 1243 nakazał braciom Ghisi zrezygnować z Androsu, ale wyrok nie wszedł w życie.

Bibliografia

• William Miller, The Latins in the Levant: A History of Frankish Greece (1204–1566), New York: E.P. Dutton and Company 1908.
• Kenneth Setton, The Papacy and the Levant, 1204-1571, t. 1, Philadelphia: American Philosophical Society 1976, ISBN 978-0-87169-114-9.
• Raymond-Joseph Loenertz, Marino Dandolo, seigneur d’Andros, et son conflit avec l’évêque Jean in „Byzantina et Franco-Graeca”, Roma 1970.