Mater verborum
Mater verborum (także glossæ Salomonis) – łaciński słownik, almanach wiedzy.
Jego rdzeń został napisany w IX wieku przez opata klasztoru w Sankt Gallen i biskupa Konstancji Salomona III. Dzieło stało się dość popularne w Europie, do współczesności zachowało się przynajmniej 16 kopii rękopiśmiennych wykonanych między X a XV wiekiem[1].
Egzemplarz przechowywany w Bibliotece Muzeum Narodowego w Pradze (sygnatura X A 11) zyskał znaczenie dla kultury czeskiej ze względu na bogatą iluminację oraz dużą ilość czeskich glos[2]. Datowanie tego rękopisu i glos na XIII wiek jest podważane, niektórzy autorzy uważają go za XIX-wieczne fałszerstwo, jako że jego odkrywcą był Václav Hanka, czeski pisarz i językoznawca, a przy tym postać znana jako twórca kilku mistyfikacji, m.in. Rękopisu królowodworskiego i Rękopisu zielonogórskiego[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Adolf Patera, České glossy a miniatury v „Mater verborum”, „Časopis Národního muzea”, Rok 51, 1877, s. 120–149.
- ↑ a b Pavel Brodský, Rukopis Mater verborum jako problém paleografický, kodikologický i uměleckohistorický, Roman Baron i inni red., „Historia Slavorum Occidentis”, 2012, Toruń: Adam Marszałek, 2012, s. 126–131, OCLC 899914227 (cz.).