Tekst źródłowy strony McLaren

{{Inne znaczenia|zespołu Formuły 1|[[McLaren Automotive]] – producent samochodów i [[McLaren (ujednoznacznienie)|inne znaczenia tego słowa]]}}
{{Dopracować|przypisy=2017-09}}
{{Zespół F1 infobox
 |nazwa                     = McLaren
 |zdjęcie                   = Lando Norris 2020 Tuscan Grand Prix - race day.jpg
 |opis zdjęcia              = [[Lando Norris]] podczas [[Grand Prix Toskanii 2020]]
 |pełna nazwa               = McLaren F1 Team
 |aktywna                   = od [[Formuła 1 Sezon 1966|1966]]
 |siedziba                  = [[Woking]]
 |założyciel                = [[Bruce McLaren]]
 |dyrektor                  = [[Zak Brown]] (od 2018; dyrektor generalny)<br />[[Andrea Stella]] (od 2022; szef zespołu)
 |dyrektor techniczny       = 
 |kierowcy                  = [[Lando Norris]] (od 2019)<br />[[Oscar Piastri]] (od 2023)
 |kierowcy testowi          = [[Pato O'Ward]],
[[Ryō Hirakawa]]
 |debiut                    = [[Grand Prix Monako 1966]]
 |ostatni wyścig            = 
 |mistrzostwa konstruktorów = 8 ([[Formuła 1 Sezon 1974|1974]], [[Formuła 1 Sezon 1984|1984]], [[Formuła 1 Sezon 1985|1985]], [[Formuła 1 Sezon 1988|1988]], [[Formuła 1 Sezon 1989|1989]], [[Formuła 1 Sezon 1990|1990]], [[Formuła 1 Sezon 1991|1991]], [[Formuła 1 Sezon 1998|1998]])
 |mistrzostwa kierowców     = 12 ([[Formuła 1 Sezon 1974|1974]], [[Formuła 1 Sezon 1976|1976]], [[Formuła 1 Sezon 1984|1984]], [[Formuła 1 Sezon 1985|1985]], [[Formuła 1 Sezon 1986|1986]], [[Formuła 1 Sezon 1988|1988]], [[Formuła 1 Sezon 1989|1989]], [[Formuła 1 Sezon 1990|1990]], [[Formuła 1 Sezon 1991|1991]], [[Formuła 1 Sezon 1998|1998]], [[Formuła 1 Sezon 1999|1999]], [[Formuła 1 Sezon 2008|2008]])
 |commons                   = Category:McLaren (racing team)
 |www                       = http://www.mclaren.com/formula1
}}
'''McLaren''' (od 2018 występujący pod nazwą '''McLaren F1 Team'''{{#tag:ref|Poprzednie oficjalne nazwy: Bruce McLaren Motor Racing (1966–1971), Yardley Team McLaren (1972–1974), Marlboro Team Texaco (1974–1975), Marlboro Team McLaren (1976–1980), Lowenbrau Team McLaren (1979), Marlboro McLaren International (1981–1987), Honda Marlboro McLaren (1988–1992), Marlboro McLaren (1993), Marlboro McLaren Peugeot (1994), Marlboro McLaren Mercedes (1995–1996), West McLaren Mercedes (1997–2005), Team McLaren Mercedes (2005–2006), Vodafone McLaren Mercedes (2007–2013), McLaren Mercedes (2014), McLaren Honda (2015–2017)<ref>{{Cytuj stronę |url = http://www.chicanef1.com/indiv.pl?name=McLaren&type=a |tytuł = McLaren – Entrant |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2017-01-07}}</ref>.|group="uwaga"}}) – brytyjski zespół wyścigowy oraz konstruktor, aktywny w Mistrzostwach Świata [[Formuła 1|Formuły 1]] od [[Formuła 1 Sezon 1966|1966]]. Brał także udział w wyścigach [[Indianapolis 500]] i [[Can-Am]]. Jest to drugi najbardziej utytułowany zespół w Formule 1 po ekipie [[Scuderia Ferrari|Ferrari]]. McLaren wygrał 182 wyścigi, ośmiokrotnie zdobywał tytuł mistrza konstruktorów, a kierowcy McLarena dwanaście razy zdobyli tytuł mistrzowski.

Zespół został założony w 1963 przez [[Bruce McLaren]]. Pierwsze zwycięstwo brytyjskiej ekipy miało miejsce podczas wyścigu o [[Grand Prix Belgii 1968]], jednak wcześniej McLaren świętował sukcesy w [[Can-Am]], gdzie w latach 1967–1971 reprezentanci '''Bruce McLaren Motor Racing''' zdobywali mistrzostwo. W wyścigach [[Indianapolis 500]], McLaren wygrywał trzykrotnie – w 1972, 1974 i 1976. Po śmierci Bruce’a McLaren’a, w czerwcu 1970 zespołem zaczął kierować [[Teddy Mayer]]. Amerykanin doprowadził zespół do mistrzostwa konstruktorów w [[Formuła 1 Sezon 1974|1974]], a także [[Emerson Fittipaldi|Emersona Fittipaldiego]] i [[James Hunt|Jamesa Hunta]], odpowiednio w 1974 i 1976 do tytułów wśród kierowców. W 1974 rozpoczęta została współpraca z firmą tytoniową [[Philip Morris International|Philip Morris]], która reklamowała markę [[Marlboro]].

W 1981, McLaren połączył się z ekipą [[Project Four Racing]], kierowaną przez [[Ron Dennis|Rona Dennisa]], uczestniczącą w Mistrzostwach Europy [[Formuła 2|Formuły 2]] i posiadającą sponsoring firmy [[Philip Morris International|Philip Morris]]. Brytyjczyk przejął zespół i później wykupił akcje dotychczasowych akcjonariuszy zespołu. Zespół zaczął dominować, a ich samochody były najpierw napędzane silnikami [[Ford Motor Company|Ford]], [[Porsche Motorsport|Porsche]] (ukrywanym pod nazwą [[Techniques d’Avant Garde|TAG]]) i [[Honda Racing F1|Hondy]]. [[Niki Lauda]], [[Alain Prost]] i [[Ayrton Senna]] zapewnili zespołowi sześć tytułów wśród konstruktorów i siedem tytułów mistrzowskich wśród kierowców. Duet Prost-Senna dominował w sezonie [[Formuła 1 Sezon 1988|1988]], gdzie wygrali 15 z 16 wyścigów sezonu, później narastał konflikt Francuza z Brazylijczykiem, wskutek czego Prost odszedł do Ferrari przed sezonem 1990.

Po sezonie 1992, Honda wycofała się z Formuły 1, natomiast dwa lata później, Senna dołączył do [[Williams F1|Williamsa]] i od ostatniego zwycięstwa w [[Grand Prix Australii 1993]], McLaren nie mógł odnieść pojedynczego zwycięstwa. Z silnikami [[Mercedes AMG High Performance Powertrains|Mercedesa]], sponsoringiem firmy [[West (papierosy)|West]] i dołączeniem [[Adrian Newey|Adriana Neweya]] do zespołu McLaren zdobył kolejne mistrzostwa w sezonach [[Formuła 1 Sezon 1998|1998]] i [[Formuła 1 Sezon 1999|1999]] z [[Mika Häkkinen|Miką Häkkinenem]]. Ostatni tytuł McLaren zdobył w [[Formuła 1 Sezon 2008|2008]] dzięki [[Lewis Hamilton|Lewisowi Hamiltonowi]], który wygrał w klasyfikacji kierowców.

[[Ron Dennis]] przed sezonem [[Formuła 1 Sezon 2009|2009]] powierzył kierowanie zespołem [[Martin Whitmarsh|Martinowi Whitmarshowi]], który został odsunięty od tej funkcji po rozczarowującym sezonie [[Formuła 1 Sezon 2013|2013]]. Od [[Formuła 1 Sezon 2014|2014]] ekipą kierował [[Éric Boullier]], który zrezygnował w trakcie sezonu [[Formuła 1 Sezon 2018|2018]]. Od 1 maja 2019, dyrektorem wyścigowym zespołu był {{link-interwiki|Andreas Seidl|Q=Q47502617}}, którego w 2022 zastąpił Andrea Stella. Od 2021 zespół ponownie jeździ z silnikami [[Mercedes AMG High Performance Powertrains|Mercedes]].

Po początkowym jednorazowym powrocie do [[Indianapolis 500]] w [[Indianapolis 500 2017|2017]] jako partner samochodu [[Andretti Autosport]] kierowanego przez [[Fernando Alonso]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://f1wm.pl/news/40483 |tytuł = Andretti Autosport zaprezentował malowanie bolidu Alonso na Indy 500 |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2017-05-03 |język = pl |data dostępu = 2021-01-22}}</ref>, w sierpniu 2019 zespół ogłosił partnerstwo z ekipą Schmidt Peterson Motorsports, startującą w serii [[IndyCar Series]] i od 2020 zespół startuje w amerykańskiej serii jako '''Arrow McLaren SP'''<ref>{{Cytuj stronę |url = https://pl.motorsport.com/indycar/news/mclaren-na-indy/4681763/ |tytuł = McLaren na Indy |autor = Janusz Śmiłowski |opublikowany = pl.motorsport.com |data = 2020-02-07 |język = pl |data dostępu = 2021-01-22 |archiwum = https://web.archive.org/web/20210128192622/https://pl.motorsport.com/indycar/news/mclaren-na-indy/4681763/ |zarchiwizowano = 2021-01-28 }}</ref>.

== Historia ==
=== Początki (1966-1967) ===
Pochodzący z [[Nowa Zelandia|Nowej Zelandii]] [[Bruce McLaren]] w 1963 roku postanowił założyć własny zespół, który nazwał McLaren Motor Racing Ltd. Głównym powodem stworzenia własnego zespołu było lekceważenie sugestii technicznych McLarena przez jego dotychczasowy zespół, [[Cooper Car Company]]. Wynajął inżynierów i rozpoczął pracę nad samochodem, którym zadebiutował w Formule 1 podczas [[Grand Prix Monako 1966|Grand Prix Monako]] w sezonie [[Formuła 1 Sezon 1966|1966]]. Za kierownicą jedynego wystawionego bolidu, M2B (zmodyfikowany samochód testowy M2A, którego projektantem był [[Robin Herd]]) z silnikiem [[Ford Motor Company|Ford]] Indy V8, zasiadł Bruce McLaren, który jednak wycofał się już na dziewiątym okrążeniu z powodu wycieku oleju. McLaren nie zdołał zakwalifikować się do wyścigów w [[Grand Prix Belgii 1996|Belgii]] i [[Grand Prix Holandii 1966|Holandii]] (drugiej i piątej rundy mistrzostw). Nie brał także udziału w [[Grand Prix Francji 1966|Grand Prix Francji]] (trzeciej rundzie), ale za to w [[Grand Prix Wielkiej Brytanii 1966|Wielkiej Brytanii]] (czwarta runda) wywalczył dla zespołu pierwszy punkt, zajmując szóstą pozycję. We wszystkich tych wyścigach samochód był napędzany 3-litrową jednostką V8 produkowanymi przez firmę [[Scuderia Serenissima|Serenissima]]. McLaren nie startował w [[Grand Prix Niemiec 1966|Niemczech]] i we [[Grand Prix Włoch 1966|Włoszech]], a w ostatnich rundach sezonu w [[Grand Prix Stanów Zjednoczonych 1966|Stanach Zjednoczonych]] i [[Grand Prix Meksyku 1966|Meksyku]] powrócił do silników Forda. Na torze [[Watkins Glen International|Watkins Glen]] Bruce’a zawiodła jednostka napędowa, ale w [[Meksyk]]u zajął piątą pozycję. Ostatecznie, w klasyfikacji konstruktorów McLaren-Ford został sklasyfikowany na dziewiątym miejscu (2 punkty), a McLaren-Serenissima na dziesiątym (1 punkt).

W [[Formuła 1 Sezon 1967|sezonie 1967]] Bruce pozostał jedynym kierowcą zespołu. Zmienił się jednak dostawca silników, którym został [[British Racing Motors|BRM]]. Początkowo zespół dostał do dyspozycji małe 2-litrowe jednostki V8. Do montażu tych jednostek [[Robin Herd]] przystosował samochód M4A, przeznaczony na potrzeby [[Formuła 2|Formuły 2]] i [[Formuła 3|3]], tworząc M4B. Tym modelem McLaren wystartował tylko w [[Grand Prix Monako 1967|Monako]] i [[Grand Prix Holandii 1967|Holandii]] (nie startował w [[Grand Prix Południowej Afryki 1967|Grand Prix RPA]]). Samochód dobrze spisał się w trakcie pierwszego z wyścigów, gdzie Bruce zajął czwartą pozycję, ale w drugim nie był w stanie pokazać swojego potencjału z powodu rozbicia go na drugim okrążeniu, po poślizgu spowodowanym plamą oleju.

Kolejnym wyścigiem dla zespołu była dopiero ósma runda w [[Grand Prix Kanady 1967|Kanadzie]] (przed tą rundą Bruce startował we [[Grand Prix Francji 1967|Francji]], [[Grand Prix Wielkiej Brytanii 1967|Wielkiej Brytanii]] i [[Grand Prix Niemiec 1967|Niemczech]] w samochodach marki [[Eagle (marka samochodów)|Eagle]]), gdzie zadebiutował model M5A (także projektu Herda) z silnikiem BRM 3,0l [[V12]] i gdzie Bruce zajął siódme miejsce. Ostatnich rund sezonu ([[Grand Prix Włoch 1967|Grand Prix Włoch]], [[Grand Prix Stanów Zjednoczonych 1967|Stanów Zjednoczonych]] i [[Grand Prix Meksyku 1967|Meksyku]]) zespół nie ukończył, do wszystkich zakwalifikował się w pierwszej dziesiątce, a na [[Autodromo Nazionale di Monza|Monzie]] na trzecim miejscu. W całym sezonie zespół został sklasyfikowany na jedenastym miejscu z dorobkiem 3 punktów.

=== Pierwsze sukcesy w F1 (1968-1970) ===
[[Plik:Hulme68.jpg|mały|[[Denny Hulme]] podczas [[Grand Prix Stanów Zjednoczonych 1969|Grand Prix Stanów Zjednoczonych]] ([[Formuła 1 Sezon 1968|1968]])]]
[[Denny Hulme]], rodak Bruce’a i Mistrz Świata Formuły 1 z sezonu 1967, dołączył do zespołu w sezonie [[Formuła 1 Sezon 1968|1968]]. Była to częściowo zasługa firm [[Goodyear Tire and Rubber Company|Goodyear]] i [[Gulf Oil]]. W pierwszym wyścigu sezonu w [[Grand Prix Południowej Afryki 1968|RPA]], McLaren wystawił tylko jeden samochód, który poprowadził Hulme. Nowozelandczyk wystartował na starym M5A z silnikiem BRM. Jednak model M7A przystosowany do silników Ford [[Cosworth]] [[Cosworth DFV|DFV]] był już wkrótce gotowy. Projektantem samochodu był ponownie Robin Herd (później przeszedł do Coswortha). Silniki Forda były o około 60 [[koń mechaniczny|koni mechanicznych]] silniejsze niż jednostki BRM. Zespół wykorzystał przerwę, jaka dzieliła pierwszą i drugą eliminację mistrzostw (pierwszy wyścig odbył się 1 stycznia, a drugi 12 maja) i wziął udział w wyścigach niezaliczanych do cyklu mistrzostw, które odbyły się w Wielkiej Brytanii. Był to test dla nowych samochodów, których osiągi okazały się więcej niż dobre. Bruce wygrał w [[Race of Champions (Brands Hatch)|Race of Champions]], a Denny w [[International Trophy]] na [[Silverstone Circuit|Silverstone]], gdzie Bruce był drugi.

Nowy samochód dobrze spisał się także podczas swojego debiutu w mistrzostwach. W [[Grand Prix Hiszpanii 1968|Grand Prix Hiszpanii]], gdzie zespół po raz pierwszy wystawił dwa bolidy, Hulme wywalczył drugą pozycję, ale Bruce był zmuszony wycofać się z powodu wycieku oleju. Reszta sezonu była także dość udana dla zespołu, ale pomimo używania identycznych jednostek napędowych McLareny były wolniejsze od Lotusów i [[Matra Sports|Matr]]. Jednak zarówno Bruce, jak i Denny zdołali wygrać wyścig. Pierwszy z nich zwyciężył w [[Grand Prix Belgii 1968|Grand Prix Belgii]] (pierwsze zwycięstwo dla zespołu w Formule 1 oraz pierwsze zwycięstwo kierowcy we własnym samochodzie), a drugi w [[Grand Prix Włoch 1968|Grand Prix Włoch]] i [[Grand Prix Kanady 1968|Kanady]], gdzie zespół po raz pierwszy finiszował na miejscach 1-2. W klasyfikacji końcowej Hulme znalazł się na trzeciej pozycji z dorobkiem 33 punktów, a Bruce z 22 punktami został sklasyfikowany na pozycji piątej.

McLaren zdecydował się na sprzedawanie swoich samochodów innym zespołom: stare McLareny M5A z silnikami BRM trafiły w ręce [[Szwecja|Szweda]], [[Joakim Bonnier|Jo Bonniera]] (startował w sześciu wyścigach, do jednego się nie zakwalifikował), a M7A z silnikami Forda zakupił [[Dan Gurney]]. [[Stany Zjednoczone|Amerykanin]] wystartował w tym samochodzie w trzech wyścigach, kończąc [[Grand Prix Stanów Zjednoczonych 1968|Grand Prix Stanów Zjednoczonych]] na czwartej pozycji, przed Bruce’em, który był szósty. Tym samym dopisał do klasyfikacji generalnej konstruktorów 3 punkty (ówczesny system punktacji brał pod uwagę punkty zdobywane przez samochód jednego producenta znajdujący się na najwyższej pozycji). McLaren-BRM z dorobkiem 3 punktów (Hulme – 2 pkt i Bonnier – 1 pkt) został sklasyfikowany na dziesiątym miejscu, a McLaren-Ford na miejscu drugim z dorobkiem 49 punktów (Hulme – 31 pkt, McLaren – 15 pkt i Gurney – 3 pkt).

[[Plik:McLarenBruce19690801.jpg|mały|[[Bruce McLaren]] w trakcie treningów przed [[Grand Prix Niemiec 1969|Grand Prix Niemiec]] ([[Formuła 1 Sezon 1969|1969]])]]
[[Plik:Emerson Fittipaldi McLaren M23 1974 Britain.jpg|mały|[[Emerson Fittipaldi]] w trakcie [[Grand Prix Wielkiej Brytanii 1974|Grand Prix Wielkiej Brytanii]] ([[Formuła 1 Sezon 1974|1974]])]]
W pierwszym wyścigu sezonu [[Formuła 1 Sezon 1969|1969]] ([[Grand Prix Południowej Afryki 1969|Grand Prix RPA]]) Denny Hulme otrzymał do dyspozycji McLarena M7A, a Bruce zasiadł za kierownicą zmodyfikowanego M7B (w pozostałych wyścigach sezonu Bruce prowadził wersję C, a wersja B powędrowała w ręce [[Vic Elford|Vica Elforda]] z zespołu [[Antique Automobiles]]). Oprócz nich na starcie toru [[Kyalami (tor wyścigowy)|Kyalami]] pojawił się pochodzący z [[Południowa Afryka|RPA]] [[Basil van Rooyen]] ([[Team Lawson]]) w M7A. Wszystkie bolidy napędzane były przez silnik Ford Cosworth DFV (podobni jak reszta stawki, oprócz BRM i [[Scuderia Ferrari|Ferrari]]). Hulme ukończył wyścig na trzecim, a Bruce na piątym miejscu. Natomiast van Rooven nie ukończył wyścigu z powodu awarii hamulców. Zespół korzystał ze starych pojazdów ponieważ trwały intensywne prace nad samochodem z napędem na cztery koła. M9A zadebiutował podczas [[Grand Prix Wielkiej Brytanii 1969|Grand Prix Wielkiej Brytanii]], zespół wystawił go jako trzeci bolid, a za jego kierownicą zasiadł [[Derek Bell (kierowca wyścigowy)|Derek Bell]]. Była to bardzo nieudana konstrukcja i nie została więcej wystawiona w wyścigu.

Problemy z oponami, niezawodnością, jedenaście wyścigów w serii CanAm oraz program rozwojowy M9A odbiły się na osiągach zespołu. Bruce trzykrotnie stanął na podium (druga pozycja w [[Grand Prix Hiszpanii 1969|Hiszpanii]] i trzecia pozycja w [[Grand Prix Wielkiej Brytanii 1969|Wielkiej Brytanii]] i [[Grand Prix Niemiec 1969|Niemczech]]). Denny po zajęciu trzeciej pozycji w pierwszym wyścigu i słabej dyspozycji w drugiej części sezonu zdołał jeszcze wygrać wyścig o [[Grand Prix Meksyku 1969|Grand Prix Meksyku]], gdy opony [[Goodyear Tire and Rubber Company|Goodyear]] dogoniły pod względem rozwoju opony [[Firestone]] i [[Dunlop Tyres|Dunlop]]. Kierowcy zostali sklasyfikowani odpowiednio na trzecim (26 pkt) i piątym (20 pkt) miejscu. Wszystkie punkty McLarena w klasyfikacji konstruktorów zdobyli kierowcy fabryczni. Z dorobkiem 38 punktów (Bruce – 22 pkt i Denny – 16 pkt) zespół sklasyfikowano na czwartym miejscu.

Lata 70. rozpoczęły się dla zespołu tragicznie – 2 czerwca 1970 roku zginął Bruce McLaren. Nowozelandczyk testował na torze [[Goodwood Circuit|Goodwood]] nowy samochód do startów w serii Can-Am.

=== Po śmierci McLarena (1971-1980) ===
W sezonie [[Formuła 1 Sezon 1974|1974]] McLaren zdobył pierwszy tytuł Mistrza Świata Konstruktorów Formuły 1 i Mistrza Świata Kierowców ([[Emerson Fittipaldi]]), odniósł także pierwsze zwycięstwo w wyścigu [[Indianapolis 500]] ([[Johnny Rutherford]]). Kolejny tytuł w klasyfikacji kierowców zdobył dla McLarena [[James Hunt]] w sezonie [[Formuła 1 Sezon 1976|1976]].

=== Przejęcie władzy przez Dennisa (1981-1987) ===
[[Plik:McLaren MP4 2C TAG Porsche F1.jpg|mały|Samochody McLaren w latach [[Formuła 1 Sezon 1983|1983]]–[[Formuła 1 Sezon 1987|1987]] napędzane były silnikami [[Porsche Motorsport|Porsche]]]]
Zespół McLaren w formie jaką znamy dzisiaj powstała w wyniku połączenia z zespołem Formuły 2, którego właścicielem był [[Ron Dennis]] (Project 4), co miało miejsce w 1981 r. Od tego czasu kolejne modele McLarena miały oznaczenia MP4/x (skrót MP4 pochodzi obecnie od McLaren Project 4, a w latach, gdy sponsorem było [[Marlboro]] oznaczał Marlboro Project 4) wprowadzone wraz z modelem MP4/1C, gdzie x jest kolejnym numerem wersji. Obecnie McLaren stosuje oznaczenia MP4-x (wprowadzone w 2001 roku wraz z modelem [[McLaren MP4-16|MP4-16]]).

Na początkowe lata kontroli zespołu przez Dennisa przypada okres największych jego sukcesów. [[John Barnard]] zaprojektował rewolucyjne nadwozie samochodu „MP4”, pierwsze nadwozie w F1 wykonane w całości z [[włókno węglowe|włókien węglowych]]. Samochód był napędzany silnikiem [[Porsche Motorsport|Porsche]] (sponsorowanym przez firmę [[Techniques d’Avant Garde|TAG]]) z [[Turbosprężarka|turbo doładowaniem]]. McLaren postawił także na silnych kierowców, w tym okresie dla zespołu jeździli [[Niki Lauda]], [[Alain Prost]], [[Keke Rosberg]] i [[Stefan Johansson (kierowca wyścigowy)|Stefan Johannson]]. McLaren-TAG zdobył tytuł Mistrza Świata Konstruktorów w sezonach [[Formuła 1 Sezon 1984|1984]] (Lauda został Mistrzem Świata) i w [[Formuła 1 Sezon 1985|1985]] (Prost został Mistrzem Świata). Rok później, w sezonie [[Formuła 1 Sezon 1986|1986]], Alain Prost zdobył drugi tytuł Mistrza Świata Kierowców.

=== Współpraca z Hondą (1988-1992) ===
[[Plik:McLaren MP4-4.jpg|mały|[[McLaren MP4/4]] z [[Formuła 1 Sezon 1988|1988]] roku w muzeum [[Donington Grand Prix Exhibition]]]]
Po przegranych z zespołem Williams mistrzostwach w sezonach [[Formuła 1 Sezon 1986|1986]]–[[Formuła 1 Sezon 1987|1987]], McLaren podpisał kontrakt z [[Honda Racing F1|Hondą]], która przyczyniła się do sukcesów Williamsa w latach 1986–1987. Do zespołu dołączył także obiecujący [[Brazylia|brazylijski]] kierowca – [[Ayrton Senna]], który przeszedł z Lotusa. Jednocześnie w sezonie 1988 wprowadzono nowe regulacje dotyczące silników. Umożliwiały one korzystanie z silników bez doładowania o maksymalnej pojemności 3500 cm³ i maksymalnie 12 cylindrach. Dodatkowo samochodów z tymi silnikami nie dotyczyły ograniczenia odnośnie do ilości paliwa, które zostały zaostrzone w stosunku do samochodów używających silników z doładowaniem. Od tej pory ich baki mogły mieć maksymalnie 155 litrów pojemności, a ciśnienie doładowania zostało zmniejszone z 4 do 2,5 bara. Był to także ostatni sezon „ery turbo” – od [[Formuła 1 Sezon 1989|sezonu 1989]] wprowadzony został zakaz używania takich silników.

Honda prowadziła jednocześnie dwa programy budowy silników – pierwszy dotyczący ostatniej jednostki turbo oraz drugi, którego zadaniem było stworzenie silnika zgodnego z nową formułą, mającego zadebiutować w sezonie 1989. Rezultatem tego pierwszego był RA168E. Potencjał tego silnika lepiej od Lotusa wykorzystał McLaren, którego kierowcy już podczas zimowych testów wysoko oceniali szansę na zdobycie tytułów. [[McLaren MP4/4|MP4/4]] projektu [[Steve Nichols|Steve’a Nicholsona]] stworzył z japońskim silnikiem niemal idealną kombinację – uznawaną za najbardziej udany samochód w historii Formuły 1. Pewnie zdobyty tytuł w klasyfikacji konstruktorów i pierwszy tytuł Ayrtona Senny, zostały poprzedzone 15 wygranymi w 16 wyścigach, 15 pole position, 10 finiszami obydwu kierowców na pozycjach 1 i 2 oraz bezprecedensową zdobyczą punktową w postaci 199 punktów. Jednym z najlepszych przykładów dominacji McLarena był wyścig o [[Grand Prix Monako 1988|Grand Prix Monako]], w którego kwalifikacjach Senna, był o 1,4 s. szybszy od Prosta i o 2,6 s. szybszy od [[Gerhard Berger|Gerharda Bergera]], który wywalczył trzecie miejsce.

[[Plik:McLaren MP4-5.jpg|mały|[[McLaren MP4/5]] z [[Formuła 1 Sezon 1989|1989]] roku w muzeum [[Donington Grand Prix Exhibition]]]]
Wspomniany wcześniej program rozwojowy atmosferycznej jednostki napędowej zaowocował modelem RA109A o pojemności 3,5 litra w układzie [[V10]] (wariant, na który zdecydowała się jeszcze jedynie firma [[Renault F1|Renault]], a który później został zaadaptowany przez innych producentów). Nowe dzieło Japończyków zostało zamontowane w McLarenie MP4/5, a kierowcami zespołu pozostali Senna i Prost, który w trakcie sezonu zaczął oskarżać Hondę o domniemaną faworyzację jego partnera i ostatecznie postanowił opuścić zespół z końcem sezonu.

Pomimo nowych regulacji technicznych duet McLaren-Honda kontynuował swoją zwycięską passę, wygrywając 10 z 16 wyścigów, zdobywając 15 pole position i obydwa tytuły trzeci rok z rzędu. Tym razem jednak, tytuł w klasyfikacji kierowców powędrował w ręce Prosta. Nie obeszło się jednak bez kontrowersji. W przedostatnim wyścigu sezonu – [[Grand Prix Japonii 1989|Grand Prix Japonii]], doszło pomiędzy oboma kierowcami do celowej kolizji spowodowanej przez Prosta, w wyniku której Francuz wycofał się z wyścig. Senna wygrał wyścig, ale ostatecznie został zdyskwalifikowany za ścięcie szykany podczas powracania na tor.

Nowym partnerem Senny po odejściu Prosta do [[Scuderia Ferrari|Ferrari]] został [[Austria]]k, [[Gerhard Berger]]. Przygotowany przez Hondę silnik RA100E został zamontowany w nowej specyfikacji B McLarena MP4/5. Pomimo silnej opozycji ze strony zespołu Ferrari, a w szczególności Prosta, McLaren-Honda zdobył trzeci tytuł z rzędu w klasyfikacji konstruktorów. Swój drugi tytuł w klasyfikacji kierowców zdobył Senna, a Berger ukończył sezon na czwartej pozycji, głównie z powodu problemów z przystosowaniem się do bolidu w początkowej fazie rywalizacji.

[[Plik:McLaren MP4-6 Honda.jpg|mały|[[McLaren MP4/6]] z [[Formuła 1 Sezon 1991|1991]] roku w muzeum [[Donington Grand Prix Exhibition]]]]
Honda zdecydowała się na wprowadzenie zupełnie nowego silnika V12 w [[Formuła 1 Sezon 1991|sezonie 1991]]. RA121E został zamontowany w McLarenie MP4/6. Senna, który podobnie jak Berger pozostał w zespole, wygrał cztery pierwsze wyścigi. Później nastąpiło lekkie załamanie formy McLarena i pięć kolejnych wyścigów bez wygranych. Dwukrotnie w samochodzie Senny zabrakło paliwa w trakcie wyścigu, co było spowodowane większym zapotrzebowaniem nowego silnika na paliwo. Brazylijczyk zdołał pod koniec sezonu dołożyć do końcowego dorobku jeszcze trzy wygrane. Berger odniósł tymczasem pierwszą wygraną w barwach McLarena ([[Grand Prix Japonii 1991|Grand Prix Japonii]]). Ostatecznie tytuły pozostały w rękach McLarena i Senny. Coraz silniejszy stawał się jednak Williams-Renault, który nieznacznie przegrał tytuł z McLarenem. W dodatku Nigel Mansell i [[Riccardo Patrese]] rozdzielili Sennę i Bergera w klasyfikacji kierowców.

[[Formuła 1 Sezon 1992|Sezon 1992]] McLaren rozpoczął ze zmodyfikowaną wersją MP4/6B i ulepszonym silnikiem Hondy. Po dominacji Williamsa w pierwszych pięciu rundach, Senna wygrał Grand Prix Monaco, a w sumie w całym sezonie trzy wyścigi i z dorobkiem 50 punktów został sklasyfikowany na czwartym miejscu. Jego partner wygrał o jeden wyścig mniej i z dorobkiem mniejszym o jeden punkt zajął piątą pozycję. Prym w mistrzostwach wiedli Nigel Mansell i Riccardo Patrese z Williamsa, który dzięki wielu innowacjom technicznym (m.in. [[aktywne zawieszenie|aktywnemu zawieszeniu]] i pół-automatycznej skrzyni biegów) uzyskali znaczną przewagę nad rywalami. W klasyfikacji konstruktorów, sklasyfikowany na drugim miejscu McLaren stracił do nich 65 punktów. Był to ostatni sezon współpracy Hondy z McLarenem, a także ostatni sezon dla japońskiego koncernu przed dłuższą przerwą w F1, która trwała do [[Formuła 1 Sezon 2000|sezonu 2000]].

=== Współpraca z Fordem, Lamborghini i Peugeotem (1993-1994) ===
[[Plik:Andretti 1993 European GP.jpg|thumb|left|[[Michael Andretti]] podczas [[Grand Prix Europy 1993]]]]
Po wycofaniu się Hondy z Formuły 1, po sezonie [[Formuła 1 Sezon 1992|1992]], McLaren musiał poszukać nowego dostawcy silników. Ron Dennis próbował pozyskać silniki Renault, jednak plan się nie powiódł<ref>{{cytuj stronę |url = http://www.ultimatecarpage.com/car/348/McLaren-MP4-8-Ford.html |tytuł = McLaren MP4/8 Ford |autor = Wouter Melissen |opublikowany = ultimatecarpage.com |język = en |data dostępu = 2012-02-28}}</ref>. Ostatecznie na sezon [[Formuła 1 Sezon 1993|1993]], McLaren korzystał z silników [[Ford Motor Company|Ford]]<ref>{{Cytuj książkę |autor = Alan Henry |tytuł = McLaren: Formula 1 Racing Team |url = https://archive.org/details/mclarenformula1r0000henr |wydawca = Haynes Publishing |miejsce = |rok = 1999 |strony = 87–88 |isbn = 1-85960-425-0}}</ref>. Senna, który początkowo zgodził się na podpisanie kontraktu z wyścigu na wyścig ostatecznie przejechał cały sezon, wygrywając pięć wyścigów (w tym [[Grand Prix Monako 1993|Grand Prix Monako]], które wygrał po raz szósty i [[Grand Prix Europy 1993|Grand Prix Europy]], gdzie na pierwszym okrążeniu udało mu się awansować na pozycję lidera). Znacznie gorzej wypadł kolega zespołowy Brazylijczyka, [[Michael Andretti]]. Mistrz [[Champ Car|IndyCar]] z 1991 zgromadził zaledwie siedem punktów i po [[Grand Prix Włoch 1993|Grand Prix Włoch]], w którym zajął trzecie miejsce, został zastąpiony na trzy ostatnie wyścigi przez kierowcę testowego, [[Mika Häkkinen|Mikę Häkkinena]]. Ostatecznie Williams sięgnął po oba tytuły mistrzowskie, a Senna po sezonie 1993 odszedł z McLarena, przenosząc się do ekipy Franka Williamsa. W trakcie sezonu, zespół uczestniczył w siedmioodcinkowym filmie dokumentalnym ''A Season with McLaren'', realizowanym przez [[BBC]]<ref>{{Cytuj stronę |url = http://explore.bfi.org.uk/4f4ba3afda47b |tytuł = The Team – A Season with McLaren |archiwum = https://archive.vn/20150131215440/http://explore.bfi.org.uk/4f4ba3afda47b |opublikowany = explore.bfi.org.uk |zarchiwizowano = 2015-01-31 |język = en |data dostępu = 2020-12-31}}</ref>.

Również w trakcie sezonu 1993, McLaren przetestował dwunastocylindrowe silniki Lamborghini, ukryte pod nazwą Chrysler<ref name="chrysler">{{cytuj stronę |url = http://www.forix.com/8w/mc-lambo.html |tytuł = McLaren’s brief flirtation with the Chrysler empire |autor = Rainer Nyberg |opublikowany = forix.com |język = en |data dostępu = 2020-12-31}}</ref>. Jednak przed sezonem [[Formuła 1 Sezon 1994|1994]], McLaren zdecydował się na współpracę z [[Peugeot Sport|Peugeotem]]<ref name="chrysler" />. Sennę w zespole zastąpił [[Martin Brundle]]. Fin i Brytyjczyk łącznie zdobyli osiem miejsc na podium, jednak nie zdobyli pojedynczego zwycięstwa i zaledwie po jednym sezonie zakończono współpracę z francuskim producentem.

=== Współpraca z Mercedesem (1995-2014) ===
==== Początki, zakończenie współpracy z Philip Morris (1995-1996) ====
28 października 1994, McLaren ogłosił długoterminowe partnerstwo z [[Mercedes AMG High Performance Powertrains|Mercedesem]], który wcześniej zaopatrywał swoje silniki ekipie [[Sauber]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.motorsport.com/f1/news/mclaren-announces-mecedes-engines/1207/ |tytuł = McLaren announces Mecedes engines |data = 1994-10-28 |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Martin Brundle odszedł z zespołu, a partnerem zespołowym Häkkinena został [[Nigel Mansell]]. Brytyjczyk miał jednak problemy z samochodem, ponieważ samochód okazał się za wąski<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.independent.co.uk/sport/mansell-faces-retirement-after-mclaren-exit-1620932.html |tytuł = Mansell faces retirement after McLaren exit |data = 1995-05-23 |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Wobec tego na kilka wyścigów zastąpił go [[Mark Blundell]], natomiast w [[Grand Prix Pacyfiku 1995|Grand Prix Pacyfiku]] Häkkinena zastąpił [[Jan Magnussen]]. Fin zdobył dla zespołu dwa drugie miejsca w [[Grand Prix Włoch 1995|Grand Prix Włoch]] i [[Grand Prix Japonii 1995|Grand Prix Japonii]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=1995&gp=Italian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 1995 Italian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=1995&gp=Japanese%20GP&r=1&type=res |tytuł = 1995 Japanese GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W klasyfikacji konstruktorów, McLaren z 30 punktami zajął czwarte miejsce<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=1995 |tytuł = 1995 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

Przy okazji weekendu wyścigowego o [[Grand Prix Europy 1995]], McLaren ogłosił, że partnerem Miki Häkkinena na sezon [[Formuła 1 Sezon 1996|1996]] zostanie [[David Coulthard]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.grandprix.com/news/coulthard-for-mclaren.html |tytuł = Coulthard for McLaren |data = 1995-09-25 |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Rok ten był nieco lepszy w wykonaniu brytyjskiej stajni – Häkkinen czterokrotnie znajdował się na podium, Coulthard – dwukrotnie. Tak jak w poprzednich sezonach McLaren ukończył zmagania na czwartej pozycji z liczbą 49 punktów<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=1996 |tytuł = 1996 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. 25 sierpnia 1996, McLaren ogłosił zakończenie 22-letniej współpracy z marką Philip Morris<ref name="tyt">{{Cytuj stronę |url = http://www.atlasf1.com/news/1996/215.htm |tytuł = McLaren dump Marlboro; Hill linked to McLaren; Schumacher on Monza chances; Ferrari tests |data = 1996-08-26 |język = en |data dostępu = 2022-02-10}}</ref>.

==== Powrót na szczyt (1997-1999) ====
[[Plik:David Coulthard 1999 Canada.jpg|thumb|left|[[David Coulthard]] podczas [[Grand Prix Kanady 1999]]]]
Po zakończeniu współpracy z marką [[Philip Morris International|Philip Morris]], nowym sponsorem tytularnym McLarena została marka [[West (papierosy)|West]], należąca do firmy Reemtsma<ref name="tyt" />. Zespół zaczął osiągnąć pojedyncze zwycięstwa – David Coulthard wygrał [[Grand Prix Australii 1997|Grand Prix Australii]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=1997&gp=Australian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 1997 Australian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref> i [[Grand Prix Włoch 1997|Grand Prix Włoch]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=1997&gp=Italian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 1997 Italian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, a [[Mika Häkkinen]] wygrał [[Grand Prix Europy 1997|Grand Prix Europy]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=1997&gp=European%20GP&r=1&type=res |tytuł = 1997 European GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, ponadto do wyścigu o [[Grand Prix Luksemburga 1997|Grand Prix Luksemburga]] Fin zdobył pierwsze pole startowe<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=1997&gp=Luxembourg%20GP&r=1&type=qual |tytuł = 1997 Luxembourg GP – Qualification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Dodatkowo kierowcy McLarena stawali jeszcze czterokrotnie na podium. Stajnia na koniec sezonu ponownie zajęła czwarte miejsce<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=1997 |tytuł = 1997 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

Przed sezonem [[Formuła 1 Sezon 1998|1998]] z rywalizacji wycofało się [[Renault Sport|Renault]]. Nowym dyrektorem technicznym i projektantem zespołu został [[Adrian Newey]], z którym Williams odnosił sukcesy. Zespół świetnie wykorzystał zmiany w przepisach technicznych. Häkkinen wygrał osiem wyścigów, dwa razy był drugi, raz trzeci i osiem razy stanął na pierwszym polu startowym. Coulthard wygrał natomiast tylko wyścig o [[Grand Prix San Marino 1998|Grand Prix San Marino]], sześć razy był drugi, dwukrotnie trzeci i trzy razy zdobył pole position. Fiński kierowca zdobył tytuł mistrzowski z przewagą 14 punktów nad Michaelem Schumacherem, natomiast Brytyjczyk był trzeci, mając stratę 44 punktów do kolegi zespołowego<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/dchmps.pl?year=1998 |tytuł = 1998 – Drivers’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W klasyfikacji konstruktorów McLaren zwyciężył, pokonując o 23 punkty Ferrari i o 114 punktów Williamsa. Był to pierwszy podwójny tytuł mistrzowski dla McLarena od 1991<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=1998 |tytuł = 1998 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Był to ostatni sezon, w którym McLaren zdobył tytuł wśród konstruktorów.

Sezon [[Formuła 1 Sezon 1999|1999]] był rokiem rywalizacji między brytyjskim zespołem a Ferrari – do samego końca rywalizacji o tytuł walczyli Häkkinen i [[Eddie Irvine]], który otrzymał szansę po wypadku Michaela Schumachera podczas [[Grand Prix Wielkiej Brytanii 1999|Grand Prix Wielkiej Brytanii]], w którym Niemiec złamał nogę i musiał pauzować przez sześć wyścigów. Ostatecznie zwycięstwo w klasyfikacji kierowców powędrowało do Fina, który w całym sezonie wygrał pięć wyścigów, jednak w klasyfikacji konstruktorów McLaren musiał ustąpić Ferrari, które wygrało po raz pierwszy od 1983<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=1999 |tytuł = 1999 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

==== Na szczycie stawki, zakończenie współpracy z Imperial Tobacco (2000-2006) ====
W sezonie 2000 kontynuowano współpracę Häkkinena i Coultharda, choć było odrobinę gorzej, niż w ostatnich dwóch sezonach – kierowcy wygrali łącznie siedem wyścigów, lecz nie wystarczyło to do zdobycia tytułów mistrzowskich, po które sięgnęło Ferrari wraz z ich kierowcą, Michaelem Schumacherem. McLaren zakończył zmagania na drugiej pozycji, natomiast na tej samej pozycji w klasyfikacji kierowców został sklasyfikowany Mika Häkkinen<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2000 |tytuł = 2000 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/dchmps.pl?year=2000 |tytuł = 2000 – Drivers’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Podobna sytuacja miała miejsce w [[Formuła 1 Sezon 2001|2001]], jednak to [[David Coulthard]] okazał się lepszy od Fina, po raz pierwszy od 1997 roku<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2001 |tytuł = 2001 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/dchmps.pl?year=2001 |tytuł = 2001 – Drivers’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Wtedy McLaren wygrał cztery wyścigi, w [[Grand Prix Brazylii 2001|Brazylii]], [[Grand Prix Austrii 2001|Austrii]], [[Grand Prix Wielkiej Brytanii 2001|Wielkiej Brytanii]] i w [[Grand Prix Stanów Zjednoczonych 2001|Stanach Zjednoczonych]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2001&gp=Brazilian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2001 Brazilian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2001&gp=Austrian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2001 Austrian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2001&gp=British%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2001 British GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2009&gp=United%20States%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2001 United States GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.
[[Plik:Coulthard 2004 Canada.jpg|thumb|left|[[David Coulthard]] podczas [[Grand Prix Kanady 2004]]]]
We wrześniu 2001, Häkkinen ogłosił roczną przerwę w startach i jego miejsce zajął [[Kimi Räikkönen]], wcześniej kierowca Saubera<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/221 |tytuł = Kimi Raikkonen w przyszłym sezonie zastąpi Mikę Hakkinena w zespole McLaren |autor = Marek Roczniak |opublikowany = f1wm.pl |data = 2001-09-24 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Dwukrotny mistrz świata później ogłosił definitywne odejście z Formuły 1<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/429 |tytuł = Mika Hakkinen definitywnie rozstaje się z Formułą Jeden |autor = Marek Roczniak |opublikowany = f1wm.pl |data = 2002-07-26 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Sezon [[Formuła 1 Sezon 2002|2002]] był rokiem dominacji Ferrari, wygrywając piętnaście z siedemnastu wyścigów – jednym z wyścigów niewygranych przez stajnię z Maranello było [[Grand Prix Monako 2002|Grand Prix Monako]], gdzie zwycięzcą został David Coulthard<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2002&gp=Monaco%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2002 Monaco GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W klasyfikacji konstruktorów, McLaren zajął trzecie miejsce, zostając dodatkowo wyprzedzonym przez [[Williams F1|Williamsa]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2002 |tytuł = 2002 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

Sezon [[Formuła 1 Sezon 2003|2003]] McLaren rozpoczął z tym samym składem kierowców. Kierowcy brytyjskiej ekipy wygrali pierwsze dwa wyścigi. Jednak sytuacja była nieco skomplikowana, gdy model [[McLaren MP4-18|MP4-18]] nie przeszedł testów zderzeniowych i sprawiał kłopoty w trakcie testowania, zmuszając zespół do rozwijania wersji „D” samochodu MP4-17<ref name="mp418">{{Cytuj stronę |url = http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/motorsport/formula_one/3342535.stm |tytuł = Bold new dawn for McLaren |autor = Andrew Benson |opublikowany = bbc.co.uk |data = 2003-12-23 |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Mimo tego Fin do ostatniego wyścigu walczył o tytuł mistrzowski, przegrywając ostatecznie z Schumacherem o dwa punkty<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/dchmps.pl?year=2003 |tytuł = 2003 – Drivers’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Ponownie zespół znalazł się na trzecim miejscu, za Ferrari i Williamsem<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2003 |tytuł = 2003 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

Współpraca Coultharda z Räikkönenem kontynuowana była także w sezonie [[Formuła 1 Sezon 2004|2004]] – Adrian Newey przyznał, że model MP4-19 jest „debugowaną wersją MP4-18" (od Grand Prix Francji używano wersji B tego modelu)<ref name="mp418" />. W całym sezonie Räikkönen wygrał jeden wyścig, [[Grand Prix Belgii 2004|Grand Prix Belgii]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2004&gp=Belgian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2004 Belgian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, zdobywając także pole position do [[Grand Prix Wielkiej Brytanii 2004|Grand Prix Wielkiej Brytanii]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/grid.pl?year=2004&gp=British%20GP&r=1 |tytuł = 2004 British GP – Starting grid |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W klasyfikacji konstruktorów, McLaren zajął piąte miejsce z 69 punktami<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2004 |tytuł = 2004 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

W sezonie [[Formuła 1 Sezon 2005|2005]] dochodzi do zmiany drugiego kierowcy – partnerem zespołowym Räikkönena zostaje [[Juan Pablo Montoya]]<ref>{{cytuj stronę |url = http://www.grandprix.com/ns/ns12170.html |tytuł = Montoya moves to McLaren in 2005 |data = 2003-11-17 |opublikowany = grandprix.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Z powodu kontuzji barku Kolumbijczyk był zastępowany przez [[Pedro de la Rosa|Pedro de la Rosę]] (w [[Grand Prix Bahrajnu 2005|Grand Prix Bahrajnu]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/2009 |tytuł = De la Rosa zastąpi Montoyę w Bahrajnie |autor = Marek Roczniak |opublikowany = f1wm.pl |data = 2005-03-30 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>) i [[Alexander Wurz|Alexandra Wurza]] (w [[Grand Prix San Marino 2005|Grand Prix San Marino]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/2055 |tytuł = Wurz zastąpi Montoyę w Grand Prix San Marino |autor = Marek Roczniak |opublikowany = f1wm.pl |data = 2005-04-19 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>). Kierowcy McLarena w sumie wygrali dziesięć wyścigów – Räikkönen był najlepszy podczas wyścigów w [[Grand Prix Hiszpanii 2005|Hiszpanii]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2005&gp=Spanish%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2005 Spanish GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, [[Grand Prix Monako 2005|Monako]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2005&gp=Monaco%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2005 Monaco GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, [[Grand Prix Kanady 2005|Kanadzie]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2009&gp=Canadian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2005 Canadian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, na [[Grand Prix Węgier 2005|Węgrzech]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2005&gp=Hungarian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2005 Hungarian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, w [[Grand Prix Turcji 2005|Turcji]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2005&gp=Turkish%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2005 Turkish GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, [[Grand Prix Belgii 2005|Belgii]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2005&gp=Belgian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2005 Belgian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref> i [[Grand Prix Japonii 2005|Japonii]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2005&gp=Japanese%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2005 Japanese GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Montoya wygrał w trzech eliminacjach – [[Grand Prix Wielkiej Brytanii 2005|Grand Prix Wielkiej Brytanii]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2005&gp=British%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2005 British GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, [[Grand Prix Włoch 2005|Grand Prix Włoch]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2005&gp=Italian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2005 Italian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref> i [[Grand Prix Brazylii 2005|Grand Prix Brazylii]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2005&gp=Brazilian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2005 Brazilian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Problemy z niezawodnością sprawiają, że McLaren przegrał walkę o tytuł mistrzowski w rywalizacji konstruktorów z Renault o dziewięć punktów<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2005 |tytuł = 2005 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Natomiast w klasyfikacji kierowców, Kimi Räikkönen zajął drugie miejsce ze stratą 21 punktów do [[Fernando Alonso]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/dchmps.pl?year=2005 |tytuł = 2005 – Drivers’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W trakcie weekendu wyścigowego na [[Hungaroring]]u, ze względu na wprowadzenie zakazu reklamowania wyrobów tytoniowych, doszło do zakończenia współpracy z marką Imperial Tobacco, przez co w samochodach nie było już loga firmy West<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/2324 |tytuł = Bolidy McLarena bez reklam West już od kwalifikacji do GP Węgier |autor = Marek Roczniak |opublikowany = f1wm.pl |data = 2005-07-23 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

Przed rozpoczęciem sezonu [[Formuła 1 Sezon 2006|2006]], [[Adrian Newey]] odszedł do [[Red Bull Racing]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/2610 |tytuł = Newey dołącza do Red Bull (wiadomość oficjalna) |autor = Marek Roczniak |opublikowany = f1wm.pl |data = 2005-11-08 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Po raz pierwszy od 1997, kierowcy nie odnoszą pojedynczego zwycięstwa, ponadto po [[Grand Prix Stanów Zjednoczonych 2006|Grand Prix Stanów Zjednoczonych]], Juan Pablo Montoya zakończył współpracę z McLarenem, przechodząc do serii [[NASCAR]], a miejsce Kolumbijczyka zajął Pedro de la Rosa<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/4163 |tytuł = De la Rosa zastąpi Montoyę począwszy od GP Francji |autor = Marek Roczniak |opublikowany = f1wm.pl |data = 2006-07-11 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. McLaren na koniec sezonu zajmuje trzecie miejsce w klasyfikacji konstruktorów, natomiast najlepszym kierowcą McLarena był Räikkönen, który zajął piąte miejsce tracąc 69 punktów do Alonso<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2006 |tytuł = 2006 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/dchmps.pl?year=2006 |tytuł = 2006 – Drivers’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Po sezonie, Fin odszedł do [[Scuderia Ferrari|Ferrari]] w miejsce Michaela Schumachera<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/4335 |tytuł = Schumacher kończy karierę, Raikkonen w Ferrari (zaktual.) |autor = deZZember |opublikowany = f1wm.pl |data = 2006-09-10 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Brytyjski dziennikarz, Steve Matchett argumentował, że słaba niezawodność McLarena w ostatnich latach była spowodowana brakiem ciągłości i stabilności zespołu<ref name="pismo">{{Cytuj pismo |nazwisko = Matchett |imię = Steve |autor link = |tytuł = No-catch 22 |czasopismo = [[F1 Racing]] |wolumin = |wydanie = Czerwiec 2007 |strony = 58–63 |data = |issn =}}</ref>. Między innymi tego przyczyną były próby pozyskania Neweya do [[Jaguar Racing|Jaguara]] i przejście do Red Bulla, zmiana siedziby zespołu i zmiany personalne w firmie Mercedesa<ref name="pismo" />.

==== Sponsoring tytularny Vodafone (2007-2012) ====
[[Plik:Hamilton + Alonso 2007 Canada.jpg|mały|[[Lewis Hamilton]] i [[Fernando Alonso]] podczas [[Grand Prix Kanady 2007]]]]
14 grudnia 2005, McLaren ogłosił, że Vodafone został oficjalnym partnerem komunikacyjnym zespołu, a także sponsorem tytularnym. Zyskał także pewne prawa do wykorzystywania wizerunku zespołu w celach marketingowych. Umowa zaczęła obowiązywać od sezonu [[Formuła 1 Sezon 2007|2007]], właśnie wtedy nazwa zespołu została zmieniona na ''Vodafone McLaren Mercedes''<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/2709 |tytuł = Vodafone tytularnym sponsorem McLarena od 2007 |autor = Marek Roczniak |opublikowany = f1wm.pl |data = 2005-12-14 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Doszło także do zmiany składu kierowców – nowymi reprezentantami McLarena zostali [[Fernando Alonso]], który przeszedł z [[Renault F1|Renault]] i [[Lewis Hamilton]], mistrz [[Seria GP2|Serii GP2]] z [[Seria GP2 – sezon 2006|2006]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/2722 |tytuł = Alonso w McLarenie od 2007! |autor = Marek Roczniak |opublikowany = f1wm.pl |data = 2005-12-19 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/4816 |tytuł = Hamilton partnerem Alonso w McLarenie w sezonie 2007 |autor = Marek Roczniak |opublikowany = f1wm.pl |data = 2006-11-24 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W całym sezonie kierowcy wygrali ośmiokrotnie, jednak w trakcie sezonu zaczęły pojawiać się nieporozumienia między kierowcami. W klasyfikacji kierowców zarówno Brytyjczyk, jak i Hiszpan mieli szanse na tytuł mistrzowski, jednak ostatecznie zwycięstwo przypadło Räikkönenowi, a Hamilton i Alonso zdobyli odpowiednio drugie i trzecie miejsce, tracąc punkt do Fina<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/dchmps.pl?year=2007 |tytuł = 2007 – Drivers’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W listopadzie 2007, McLaren i Alonso zgodzili rozwiązać umowę za obopólną zgodą<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/7062 |tytuł = McLaren potwierdza odejście Alonso |autor = Marek Roczniak |opublikowany = f1wm.pl |data = 2007-11-02 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, a miejsce dwukrotnego mistrza świata zajął [[Heikki Kovalainen]], startujący do tej pory dla Renault<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/7381 |tytuł = McLaren potwierdził zawarcie kontraktu z Kovalainenem |autor = Marek Roczniak |opublikowany = f1wm.pl |data = 2007-12-14 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>

Sezon [[Formuła 1 Sezon 2008|2008]] stał pod znakiem walki Lewisa Hamiltona z [[Felipe Massa|Felipe Massą]]. Brytyjczyk wygrał pięć wyścigów – również dojechał do mety [[Grand Prix Belgii 2008|Grand Prix Belgii]] jako pierwszy, uznano, że Hamilton przeciął szykanę w celu uzyskania przewagi i spadł on na trzecią pozycję. Przed finałowym wyścigiem sezonu, [[Grand Prix Brazylii 2008|Grand Prix Brazylii]], Hamilton miał siedem punktów przewagi nad Massą. Brazylijczyk wygrał wyścig, jednak dzięki piątej pozycji Hamiltona to Brytyjczyk mógł cieszyć się ze zdobycia tytułu mistrzowskiego, mając przewagę zaledwie punktu nad kierowcą Ferrari. Mimo zwycięstwa w [[Grand Prix Węgier 2008|Grand Prix Węgier]], Kovalainen zakończył rok na siódmej pozycji<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/dchmps.pl?year=2008 |tytuł = 2008 – Drivers’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. McLaren w całym sezonie zgromadził 151 punktów, co dało im drugą pozycję w klasyfikacji konstruktorów, przegrywając z włoską stajnią<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2008 |tytuł = 2008 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.
[[Plik:McLaren duo 1-2 finish 2010 Canada.jpg|mały|[[Lewis Hamilton]] i [[Jenson Button]] podczas [[Grand Prix Kanady 2010]]]]
[[Formuła 1 Sezon 2009|Kolejny]] sezon był pełen zmian – zmieniono aerodynamikę samochodów, aby umożliwić więcej wyprzedzeń, powrócono do opon typu slick i zabroniono wszelkich dodatków aerodynamicznych używanych w poprzednim sezonie. Rok ten był zdominowany przez zespoły [[Brawn GP]] i [[Red Bull Racing]]. W całym sezonie [[Lewis Hamilton]] zapewnił McLarenowi dwa zwycięstwa – w [[Grand Prix Węgier 2009|Grand Prix Węgier]] i [[Grand Prix Singapuru 2009|Grand Prix Singapuru]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2009&gp=Hungarian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2009 Hungarian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2009&gp=Singapore%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2009 Singapore GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Ponadto Brytyjczyk dojechał na drugiej pozycji w [[Grand Prix Europy 2009|Grand Prix Europy]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2009&gp=European%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2009 European GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref> i na trzecim miejscu w [[Grand Prix Japonii 2009|Grand Prix Japonii]] i [[Grand Prix Brazylii 2009|Grand Prix Brazylii]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2009&gp=Japanese%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2009 Japanese GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2009&gp=Brazilian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2009 Brazilian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W klasyfikacji konstruktorów, McLaren został sklasyfikowany na trzeciej pozycji gromadząc 71 punktów<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2009 |tytuł = 2009 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

Przed sezonem [[Formuła 1 Sezon 2010|2010]] Kovalainen odszedł do [[Team Lotus|Lotusa]], a jego miejsce zajął [[Jenson Button]], dzięki czemu zespół miał w pełni brytyjski skład<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/14138 |tytuł = Button kierowcą McLarena w sezonie 2010 |autor = Łukasz Godula |opublikowany = f1wm.pl |data = 2009-11-18 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Zespół regularnie punktował. Button wygrał dwa wyścigi, w [[Grand Prix Australii 2010|Australii]] i [[Grand Prix Chin 2010|Chinach]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2010&gp=Australian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2010 Australian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2010&gp=Chinese%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2010 Chinese GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, natomiast Hamilton zwyciężał w wyścigach o [[Grand Prix Turcji 2010|Grand Prix Turcji]], [[Grand Prix Kanady 2010|Grand Prix Kanady]] i [[Grand Prix Belgii 2010|Grand Prix Belgii]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2014&gp=Turkish%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2010 Turkish GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2010&gp=Canadian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2010 Canadian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2010&gp=Belgian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2010 Belgian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Sezon 2010 zakończył się dla zespołu zdobyciem tytułu wicemistrzowskiego, ze stratą 44 punktów do Red Bull Racing<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2010 |tytuł = 2010 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

Na sezon 2011 zachowano dotychczasowy skład kierowców. Kierowcy McLarena wygrali łącznie sześć wyścigów. Hamilton był najlepszy w wyścigach o [[Grand Prix Chin 2011|Grand Prix Chin]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2011&gp=Chinese%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2011 Chinese GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, [[Grand Prix Niemiec 2011|Grand Prix Niemiec]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2011&gp=German%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2011 German GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref> i [[Grand Prix Abu Zabi 2011|Grand Prix Abu Zabi]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2011&gp=Abu%20Dhabi%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2011 Abu Dhabi GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, a Button wygrywał w [[Grand Prix Kanady 2011|Kanadzie]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2011&gp=Canadian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2011 Canadian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, na [[Grand Prix Węgier 2011|Węgrzech]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2011&gp=Hungarian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2011 Hungarian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref> i w [[Grand Prix Japonii 2011|Japonii]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2011&gp=Japanese%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2011 Japanese GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W klasyfikacji kierowców, lepszy okazał się Button, który zgromadził 270 punktów i zdobył wicemistrzostwo, natomiast Hamilton został sklasyfikowany na piątej pozycji z 227 punktami<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/dchmps.pl?year=2011 |tytuł = 2011 – Drivers’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W klasyfikacji konstruktorów, drugi raz z rzędu McLaren zajął drugą pozycję z dorobkiem 497 punktów<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2011 |tytuł = 2011 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

Przed sezonem [[Formuła 1 Sezon 2012|2012]] nie dokonano znaczących zmian w składzie zespołu, zarówno jeśli chodzi o kierownictwo, jak i o kierowców. Kierowcy McLarena rozpoczęli sezon na wysokim poziomie. Button wygrał wyścig o Grand Prix Australii, w którym Hamilton stanął na trzecim stopniu podium<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2012&gp=Australian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2012 Australian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Również w kolejnych dwóch wyścigach Hamilton był trzeci, a Button stanął na drugim stopniu podium w Chinach<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2012&gp=Malaysian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2012 Malaysian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2012&gp=Australian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2012 Chinese GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W dalszej części sezonu kierowcy wygrywali jeszcze sześciokrotnie. Hamilton był najlepszy w [[Grand Prix Kanady Formuły 1|Kanadzie]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2012&gp=Canadian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2012 Canadian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, na [[Grand Prix Węgier Formuły 1|Węgrzech]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2012&gp=Hungarian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2012 Hungarian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, we [[Grand Prix Włoch 2012|Włoszech]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2012&gp=Italian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2012 Italian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref> i w [[Grand Prix Stanów Zjednoczonych 2012|Stanach Zjednoczonych]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2012&gp=United%20States%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2012 United States GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, a Button zwyciężał w wyścigach o Grand Prix Belgii i Grand Prix Brazylii<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2012&gp=Belgian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2012 Belgian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2012&gp=Brazilian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2012 Brazilian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Mimo większej liczby zwycięstw niż w poprzednim sezonie, Hamilton i Button zakończyli sezon poza podium klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji konstruktorów McLaren został sklasyfikowany na trzecim miejscu<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2012 |tytuł = 2012 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/dchmps.pl?year=2012 |tytuł = 2012 – Drivers’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

===== Afera szpiegowska =====
{{osobny artykuł|Afera szpiegowska w Formule 1}}
W trakcie sezonu 2007 wybuchła afera szpiegowska, w którą zamieszane były zespoły McLaren i Ferrari. Brytyjski zespół został oskarżony o przekazywanie tajnych informacji technicznych Ferrari, a osobami najbardziej zamieszanymi w całą sprawę byli Mike Coughlan oraz [[Nigel Stepney]], kierownik techniczny włoskiej ekipy.

Na pierwszej rozprawie McLaren został uznany winnym złamania artykułu 151c Międzynarodowego Kodeksu Sportowego, jednak nie została wymierzona kara. Z tej decyzji nie byli zadowoleni m.in. [[Flavio Briatore]] (szef Renault), Luigi Macaluso (prezydent Włoskiej Federacji Samochodowej) i zespół Ferrari, który zamierzał podać do sądu McLarena. Po licznych głosach niezadowolenia FIA postanowiła wznowić śledztwo. W trakcie śledztwa ujawniono, że Pedro de la Rosa i Fernando Alonso, za pomocą sms-ów, e-maili czy rozmów telefonicznych wymieniali się uwagami dotyczącymi danych technicznych Ferrari. Ostatecznie, w wyniku afery szpiegowskiej odebrano wszystkie punkty zespołowi w klasyfikacji konstruktorów, a McLaren musiał zapłacić karę w wysokości 100 milionów dolarów<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/6632 |tytuł = McLaren bez punktów konstruktorów, ale będzie startował |autor = Marek Roczniak |opublikowany = f1wm.pl |data = 2007-09-13 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.
[[Plik:Mclaren MP4-29 Jenson Button 2014 F1 Chinese GP.jpg|mały|Jenson Button podczas [[Grand Prix Chin 2014]]]]

==== Końcowe lata współpracy (2013-2014) ====
28 września 2012 poinformowano, że [[Lewis Hamilton]], począwszy od sezonu [[Formuła 1 Sezon 2013|2013]] będzie kierowcą [[Mercedes (Formuła 1)|Mercedesa]], a jego kokpit zajmie [[Sergio Pérez]], dotychczasowy kierowca Saubera<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/27481 |tytuł = Oficjalnie: Lewis Hamilton w Mercedesie i Perez w McLarenie |autor = Karol Zając |autor2 = Paweł Zając |opublikowany = f1wm.pl |data = 2012-09-28 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Model [[McLaren MP4-28|MP4-28]] miał dać nadzieje na walkę o tytuły, jednak efekt był niezadowalający – po raz pierwszy od [[Formuła 1 Sezon 1980|1980]] żaden z kierowców McLarena nie stanął na podium wyścigu, a najlepszy wynik zanotował Jenson Button, który dojechał w [[Grand Prix Brazylii 2013|Grand Prix Brazylii]] na czwartej pozycji. W klasyfikacji konstruktorów McLaren został sklasyfikowany na piątej pozycji z liczbą 122 punktów<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2013 |tytuł = 2013 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. 14 listopada 2013, McLaren ogłosił, że kierowcami zespołu w sezonie 2014 będą Jenson Button i [[Kevin Magnussen]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/3079 |tytuł = McLaren potwierdza Buttona i Magnussena na sezon 2014 |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2013-11-14 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

Po sezonie 2013, doszło do wielu zmian personalnych w ekipie. Niespodziewanie w styczniu 2014 roku [[Ron Dennis]] został mianowany przez udziałowców nowym dyrektorem wykonawczym McLarena. Szef grupy McLaren zastąpił na tym stanowisku [[Martin Whitmarsh|Martina Whitmarsha]]<ref name="rond">{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/31150 |tytuł = Dennis zapowiada gruntowne zmiany w ekipie McLarena |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2014-01-16 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Dennis przeprowadził restrukturyzację zespołu, w ramach której dyrektorem wyścigowym zespołu został [[Éric Boullier]], były szef [[Team Lotus|Lotusa]]<ref name="ericb">{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/31248 |tytuł = Eric Boullier zostaje dyrektorem wyścigowym McLarena |autor = Łukasz Godula |opublikowany = f1wm.pl |data = 2014-01-29 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Sezon ten oznaczał również znaczące zmiany w budowie silnika, ale i także w budowie bolidu i aerodynamice. Ponadto po sezonie [[Formuła 1 Sezon 2013|2013]], zespół utracił sponsoring tytularny Vodafone’a<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/28778 |tytuł = McLaren utraci sponsoring Vodafone z końcem tego roku |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2013-03-14 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

Podczas pierwszego wyścigu sezonu, [[Grand Prix Australii 2014|Grand Prix Australii]], Magnussen i Button, po dyskwalifikacji [[Daniel Ricciardo|Daniela Ricciardo]], zajęli odpowiednio drugie i trzecie miejsce<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2014&gp=Australian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2014 Australian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Jak się potem okazało, był to najlepszy start zespołu w sezonie. Blisko podium znajdował się Jenson Button, który dojeżdżał na czwartej pozycji w [[Grand Prix Kanady 2014|Kanadzie]], [[Grand Prix Wielkiej Brytanii 2014|Wielkiej Brytanii]] i [[Grand Prix Rosji 2014|Rosji]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2014&gp=Canadian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2014 Canadian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2014&gp=British%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2014 British GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2014&gp=Russian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2014 Russian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Sezon był jednak nieco lepszy od poprzedniego. Zespół uzbierał łącznie 181 punktów, co dało piąte miejsce w końcowej klasyfikacji konstruktorów<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2014 |tytuł = 2014 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

=== Powrót do współpracy z Hondą (2015-2017) ===
[[Plik:McLaren duo 2015 Malaysia Race.jpg|mały|[[Fernando Alonso]] i [[Jenson Button]] podczas [[Grand Prix Malezji 2015]]]]
16 maja 2013, [[Honda Racing F1|Honda]] potwierdziła powrót do [[Formuła 1|Formuły 1]] jako dostawca jednostek napędowych dla McLarena od sezonu [[Formuła 1 Sezon 2015|2015]], odnawiając tym samym współpracę z zespołem<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/29254 |tytuł = Honda potwierdza powrót do Formuły 1 jako dostawca silników |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2014-05-16 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Kierowcami na sezon 2015 zostali [[Jenson Button]] i [[Fernando Alonso]], który powrócił do stajni po ośmiu latach, natomiast [[Kevin Magnussen]] powrócił do roli kierowcy testowego<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/33920 |tytuł = Alonso i Button kierowcami McLarena w 2015 roku |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2014-12-11 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Podczas testów przedsezonowych na torze [[Circuit de Barcelona-Catalunya]], Alonso uderzył w betonowy mur i doznał wstrząśnienia mózgu, w wyniku czego Kevin Magnussen zastąpił go w pierwszym wyścigu sezonu, [[Grand Prix Australii 2015|Grand Prix Australii]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/34540 |tytuł = Magnussen zastąpi Alonso podczas Grand Prix Australii |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2015-03-03 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W niej Jenson Button zajął jedenastą pozycję, z dwoma okrążeniami straty do Lewisa Hamiltona, ponadto był ostatnim kierowcą, który dojechał do mety eliminacji. Po znacznej zawodności i początkowych sugestiach, że silnik Hondy był słabszy w porównaniu z konkurentami, stały wzrost wydajności ostatecznie spowodował, że Button zdobył pierwsze punkty w sezonie podczas [[Grand Prix Monako 2015|Grand Prix Monako]], gdzie zajął ósme miejsce<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2015&gp=Monaco%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2015 Monaco GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Z kolei ta sztuka udała się Alonso podczas [[Grand Prix Wielkiej Brytanii 2015|Grand Prix Wielkiej Brytanii]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2015&gp=British%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2015 British GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. [[Grand Prix Węgier 2015|Grand Prix Węgier]] było najlepszą eliminacją w sezonie dla McLarena, gdzie Alonso i Button zajęli odpowiednio piąte i dziewiąte miejsce<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2015&gp=Hungarian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2015 Hungarian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Po czterech wyścigach bez punktów, Button zajął dziewiąte miejsce w [[Grand Prix Rosji 2015|Grand Prix Rosji]] i szóste w [[Grand Prix Stanów Zjednoczonych 2015|Grand Prix Stanów Zjednoczonych]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2015&gp=Russian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2015 Russian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2015&gp=United%20States%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2015 United States GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W klasyfikacji konstruktorów, McLaren zajął dziewiąte miejsce z 27 punktami, co było najgorszym wynikiem McLarena od [[Formuła 1 Sezon 1980|1980]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2015 |tytuł = 2015 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

W sezonie [[Formuła 1 Sezon 2016|2016]], McLaren pozostawił Fernando Alonso i Jensona Buttona w składzie kierowców. Drugi rok współpracy z Hondą był bardziej obiecujący niż pierwszy, ponieważ zespół był w stanie częściej walczyć o punkty. Sezon ten rozpoczął się kolizją Alonso z [[Esteban Gutiérrez|Estebanem Gutiérrezem]] podczas [[Grand Prix Australii 2016|Grand Prix Australii]], w którym Hiszpan doznał złamania żebra i miał niewielką odmę opłucną<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/37505 |tytuł = Ron Dennis poirytowany na lekarzy FIA za niewykrycie urazów Alonso |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2016-04-02 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Po niedopuszczeniu hiszpańskiego kierowcy do udziału w [[Grand Prix Bahrajnu 2016|Grand Prix Bahrajnu]], partnerem zespołowym Brytyjczyka był na ten wyścig [[Stoffel Vandoorne]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/37467 |tytuł = Alonso niedopuszczony do startu w GP Bahrajnu |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2016-03-31 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, który zdobył dla zespołu pierwszy punkt w sezonie, zajmując dziesiąte miejsce<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2016&gp=Bahrain%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2016 Bahrain GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Zespół zdobył kolejne punkty w [[Grand Prix Rosji 2016|Rosji]], gdzie Alonso i Button zajęli odpowiednio szóste i dziesiąte miejsce<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2016&gp=Russian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2016 Russian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Deszczowy wyścig w [[Grand Prix Monako 2016|Monako]] przyniósł najlepszy wyścig w sezonie dla zespołu, gdzie Alonso zajął piąte miejsce, utrzymując za sobą przez wiele okrążeń [[Nico Rosberg]]a, natomiast Button dojechał na dziewiątym miejscu<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2016&gp=Monaco%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2016 Monaco GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Podczas kwalifikacji do [[Grand Prix Austrii 2016|Grand Prix Austrii]], Jenson Button zanotował najlepszy wynik sezonu, zajmując szóste miejsce<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2016&gp=Austrian%20GP&r=1&type=q3 |tytuł = 2016 Austrian GP – Qualification (Final Session) |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Po rozczarowującym występie w [[Grand Prix Wielkiej Brytanii 2016|Grand Prix Wielkiej Brytanii]], zespół zdobywał punkty w trzech następnych wyścigach. Fernando Alonso i Jenson Button zajęli w klasyfikacji kierowców odpowiednio dziesiąte i piętnaste miejsce<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/dchmps.pl?year=2016 |tytuł = 2016 – Drivers’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, natomiast McLaren ukończył sezon na szóstej pozycji z 76 punktami<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2016 |tytuł = 2016 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.
[[Plik:Fernando Alonso 2017 United States GP (37291086184).jpg|mały|[[Fernando Alonso]] podczas [[Grand Prix Stanów Zjednoczonych 2017]]]]
3 września 2016, McLaren ogłosił, że reprezentantami zespołu będą Fernando Alonso i Stoffel Vandoorne, natomiast Jenson Button ogłosił roczną przerwę od startów w Formule 1<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/38712 |tytuł = Alonso i Vandoorne kierowcami McLarena w sezonie 2017 |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2016-09-03 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W lutym 2017, McLaren poinformował o dołączeniu [[Lando Norris]]a do ich programu rozwojowego<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/39897 |tytuł = Lando Norris dołączył do programu rozwojowego McLarena |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2017-02-22 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>

Ze względu na udział Fernando Alonso w wyścigu [[Indianapolis 500 2017|Indianapolis 500]], podczas [[Grand Prix Monako 2017|Grand Prix Monako]] do kokpitu powrócił [[Jenson Button]]. Pierwsze punkty w sezonie dla ekipy zdobył Hiszpan podczas [[Grand Prix Azerbejdżanu 2017|Grand Prix Azerbejdżanu]], zajmując dziewiątą pozycję<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2017&gp=Azerbaijan%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2017 Azerbaijan GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Natomiast [[Grand Prix Węgier 2017|Grand Prix Węgier]] było najlepszym wyścigiem sezonu dla zespołu, gdzie Alonso zajął szóstą, a Vandoorne dziesiątą pozycję<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2017&gp=Hungarian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2017 Hungarian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Kolejne punkty zdobywał Belg w wyścigach w [[Grand Prix Singapuru 2017|Singapurze]] i [[Grand Prix Malezji 2017|Malezji]], zajmując dwukrotnie siódme miejsce, natomiast Hiszpan w trzech ostatnich eliminacjach dojeżdżał na punktowanych pozycjach. Sezon 2017 stajnia zakończyła na przedostatniej, dziewiątej pozycji w klasyfikacji konstruktorów z liczbą 30 punktów, wyprzedzając tylko [[Sauber]]a<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2017 |tytuł = 2017 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

=== Współpraca z Renault (2018-2020) ===
15 września 2017, McLaren ogłosił, że z końcem sezonu 2017 zakończy współpracę z Hondą i będą korzystać z silników [[Renault F1|Renault]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/41379 |tytuł = McLaren potwierdził zakończenie współpracy z Hondą |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2017-09-15 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Szef zespołu, Éric Boullier przyznał, że słabe wyniki zespołu w sezonach 2015-2017 były „wizerunkową katastrofą”<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/41496 |tytuł = McLaren: Trzy lata współpracy z Hondą były wizerunkową katastrofą |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2017-09-20 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Kierowcami zespołu pozostali Fernando Alonso i Stoffel Vandoorne<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/41665 |tytuł = Fernando Alonso pozostanie kierowcą McLarena w sezonie 2018 |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2017-10-19 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.autosport.com/f1/news/131359/vandoorne-to-continue-with-mclaren-in-2018 |tytuł = Stoffel Vandoorne confirmed at McLaren for 2018 Formula 1 season |autor = Pablo Elizalde |opublikowany = autosport.com |data = 2019-08-23 |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

Na otwarcie sezonu [[Formuła 1 Sezon 2018|2018]], w [[Grand Prix Australii 2018|Grand Prix Australii]], Fernando Alonso zaliczył najlepszy wynik od Grand Prix Monako 2016, zajmując piąte miejsce<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2018&gp=Australian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2018 Australian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Hiszpan wówczas powiedział, że McLaren będzie walczył o awans na szczyt stawki<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/42448 |tytuł = Alonso: McLaren może powoli myśleć o walce z trzema najlepszymi zespołami |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2018-03-26 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, stawiając za cel walkę z [[Red Bull Racing]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.formula1.com/en/latest/article.proud-alonso-targets-red-bull-after-fifth-place-finish.4pZb90m49qcgaUiomiaKIa.html |tytuł = Proud Alonso targets Red Bull after fifth-place finish |opublikowany = formula1.com |data = 2018-03-25 |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Po dobrym początku sezonu, zdobywając punkty w kolejnych czterech wyścigach, McLaren do końca sezonu zdobył zaledwie 22 punkty, o osiem punktów mniej niż w tym samym czasie w sezonie 2017. Pierwszy sezon współpracy McLarena i Renault zakończyło się szóstą pozycją brytyjskiej stajni w klasyfikacji konstruktorów, zdobywając 62 punkty<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2018 |tytuł = 2018 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. 14 sierpnia 2018, [[Fernando Alonso]] ogłosił, że nie będzie rywalizował w sezonie 2019, kończąc przygodę z Formułą 1, natomiast kilka dni później ogłoszono, że zespół nie przedłuży kontraktu ze Stoffelem Vandoorne’em<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/43412 |tytuł = Fernando Alonso zakończy karierę w Formule 1 po sezonie 2018 |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2018-08-14 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/43584 |tytuł = Vandoorne odejdzie z McLarena po zakończeniu sezonu 2018 |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2018-09-03 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.
[[Plik:Carlos Sainz, 2019 Chinese GP.jpg|mały|[[Carlos Sainz Jr.]] podczas [[Grand Prix Chin 2019]]]]
Sezon [[Formuła 1 Sezon 2019|2019]] stajnia rozpoczęła z nowym składem kierowców. Nowymi reprezentantami McLarena zostali [[Carlos Sainz Jr.]], dotychczas startujący w [[Renault F1|Renault]] i [[Lando Norris]], wicemistrz [[Formuła 2|Formuły 2]] z [[Formuła 2 Sezon 2018|2018]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/43421 |tytuł = McLaren potwierdził zakontraktowanie Carlosa Sainza |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2018-08-16 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/43585 |tytuł = Lando Norris będzie kierowcą McLarena w sezonie 2019 |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2018-09-03 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Rok ten był zdecydowanie lepszy dla zespołu, okazując się najlepszym konstruktorem spoza czołowej trójki. Podczas [[Grand Prix Brazylii 2019|Grand Prix Brazylii]], Sainz dojechał do mety na czwartej pozycji, jednak potem ukarano [[Lewis Hamilton|Lewisa Hamiltona]] za kolizję z [[Alexander Albon|Alexandrem Albonem]] doliczeniem pięciu sekund do końcowego wyniku, co dało Hiszpanowi ostatecznie awans na trzecią pozycję i pierwsze podium od [[Grand Prix Australii 2014]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/46495 |tytuł = Sędziowie potwierdzają trzecie miejsce Sainza w GP Brazylii |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2019-11-17 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Kierowcy zespołu łącznie zdobyli 145 punktów, co dało im czwarte miejsce w klasyfikacji konstruktorów, wyprzedzając swojego najbliższego konkurenta, Renault<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2019 |tytuł = 2019 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W klasyfikacji kierowców, Carlos Sainz Jr. zajął szóste miejsce z 96 punktami, natomiast Lando Norris został sklasyfikowany na jedenastej pozycji, zdobywając 49 punktów<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/dchmps.pl?year=2019 |tytuł = 2019 – Drivers’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

W trakcie sezonu 2019, zespół ogłosił pozostawienie dotychczasowego składu kierowców na sezon [[Formuła 1 Sezon 2020|2020]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/45553 |tytuł = Sainz oraz Norris pozostaną kierowcami McLarena w 2020 roku |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2019-07-09 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Przed wyścigiem o [[Grand Prix Australii 2020|Grand Prix Australii]], ze względu na pozytywny wynik testu na [[SARS-CoV-2]] u jednego z pracowników McLarena, brytyjski zespół postanowił wycofać się z udziału<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/47004 |tytuł = McLaren wycofał się z udziału w Grand Prix Australii |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2020-03-12 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>, lecz ostatecznie wyścig został odwołany<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/47006 |tytuł = Grand Prix Australii zostało odwołane |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2020-03-13 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Kierowcy częściej zdobywali punkty, ponadto dwukrotnie stali na podium – Norris podczas [[Grand Prix Austrii 2020]], zajmując trzecie miejsce, po karze dla Lewisa Hamiltona, natomiast Sainz dojechał do mety [[Grand Prix Włoch 2020]] na drugiej pozycji<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2020&gp=Austrian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2020 Austrian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2020&gp=Italian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2020 Italian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W klasyfikacji kierowców, Carlos Sainz Jr. zajął szóste miejsce ze 105 punktami, natomiast Lando Norris został sklasyfikowany cztery pozycje niżej, zdobywając 97 punktów<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/dchmps.pl?year=2020 |tytuł = 2020 – Drivers’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W klasyfikacji konstruktorów, McLaren walczył z [[Racing Point]] o trzecie miejsce w klasyfikacji konstruktorów, wygrywając tę walkę, zdobywając 202 punkty, o siedem punktów więcej od Racing Point, jednak zespół z Silverstone otrzymał karę odjęcia piętnastu punktów, w wyniku protestu [[Renault F1|Renault]] ws. kanałów chłodzenia hamulców<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/season/2020/classification |tytuł = Sezon 2020 – klasyfikacje generalne |opublikowany = f1wm.pl |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

=== Powrót do współpracy z Mercedesem (od 2021) ===
We wrześniu 2019, zespół ogłosił, że nie przedłuży umowy z Renault na dostawy silników, informując także powrocie do współpracy z [[Mercedes AMG High Performance Powertrains|Mercedesem]] od sezonu [[Formuła 1 Sezon 2021|2021]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/46149 |tytuł = McLaren odnowi współpracę z Mercedesem od sezonu 2021 |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2019-09-28 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. 14 maja 2020 ogłoszono, że [[Carlos Sainz Jr.]] podpisze kontrakt z [[Scuderia Ferrari|Ferrari]] na starty w sezonach 2021-2022, natomiast tego samego dnia McLaren ogłosił zakontraktowanie [[Daniel Ricciardo|Daniela Ricciardo]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/47296 |tytuł = Carlos Sainz podpisał kontrakt z Ferrari do końca sezonu 2022 |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2020-05-14 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/47295 |tytuł = Daniel Ricciardo zostanie kierowcą McLarena od 2021 roku |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2020-05-14 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

W sezonie [[Formuła 1 Sezon 2021|2021]] zespół wykorzystał bolid [[McLaren MCL35]], który zostanie przystosowany do nowego producenta jednostki napędowej. Nowa wersja bolidu zostanie oznaczona dodatkowo literą „M”<ref>{{Cytuj |tytuł = „No nasty surprises” designing Mercedes installation for McLaren MCL35M – Key · RaceFans |data = 2020-11-03 |data dostępu = 2021-01-02 |opublikowany = RaceFans |url = https://www.racefans.net/2020/11/03/no-nasty-surprises-designing-mercedes-installation-for-mclaren-mcl35m-key/ |język = en}}</ref>. 15 lutego 2021 w siedzibie McLaren Technology Centre w [[Woking]] odbyła się oficjalna prezentacja nowego bolidu<ref>{{Cytuj |tytuł = Pierwsi pokazali bolid na 2021 rok. McLaren szykuje się do walki |data = 2021-02-15 |data dostępu = 2021-02-28 |opublikowany = Onet Sport |url = https://sport.onet.pl/formula-1/formula-1-mclaren-zaprezentowal-bolid-na-2021-r-zespol-szykuje-sie-do-walki/fjkppg8 |język = pl}}</ref>. Ze względu na zmianę dostawcy jednostek napędowych [[McLaren MCL35]] został przeprojektowany. Linia podwozia, a także znaczące dla [[Aerodynamika|aerodynamiki]] elementy nadwozia, m.in. tylne skrzydło oraz obudowa skrzyni biegów uległy zmianom, co skutkowało, że zespół McLaren, jako jedyny zespół w [[Formuła 1 Sezon 2021|sezonie 2021]] wystąpił o ponowną [[Homologacja|homologację]] bolidu. McLaren MCL35M przeszedł pozytywnie testy zderzeniowe [[Fédération Internationale de l’Automobile|FIA]] w grudniu 2020<ref>{{Cytuj |tytuł = McLaren fire up MCL35M for the first time |data = 2021-01-27 |data dostępu = 2021-02-28 |opublikowany = F1 News by PlanetF1 |url = https://www.planetf1.com/news/mclaren-start-mercedes-powered-mclm35/ |język = en}}</ref>. W trakcie sezonu, Norris trzykrotnie stanął na najniższym stopniu podium – w Imoli, Monako i Austrii<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2021&gp=Emilia%20Romagna%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2021 Emilia Romagna GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2023-07-25}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2021&gp=Monaco%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2021 Monaco GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2023-07-25}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2021&gp=Austrian%20GP&r=1&type=res |tytuł = 2021 Austrian GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2023-07-25}}</ref>. Podczas [[Grand Prix Włoch 2021]] kierowcy McLarena zaliczyli dublet – zwyciężył Ricciardo przed Norrisem, co było pierwszym dubletem brytyjskiej ekipy od [[Grand Prix Kanady 2010]] i pierwsze zwycięstwo od [[Grand Prix Brazylii 2012]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/50634 |tytuł = McLaren zdobywa sensacyjny dublet na Monzy |autor = Łukasz Godula |opublikowany = f1wm.pl |data = 2021-09-12 |język = pl |data dostępu = 2023-07-25}}</ref>. Pierwszy sezon ponownej współpracy McLarena i Mercedesa zakończył się czwartym miejscem w klasyfikacji konstruktorów, gdzie kierowcy zespołu wywalczyli w sumie 275 punktów<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2021 |tytuł = 2021 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2023-07-25}}</ref>
[[Plik:2022 British Grand Prix (52381424167).jpg|thumb|left|[[Lando Norris]] podczas [[Grand Prix Wielkiej Brytanii 2022]]]]
W sezonie [[Formuła 1 Sezon 2022|2022]] McLaren pozostawił Lando Norrisa i Daniela Ricciardo w składzie kierowców. Zespół często zdobywał punkty, jednak tylko Brytyjczykowi udało się ukończyć wyścig na podium, zajmując trzecie miejsce w [[Grand Prix Emilii-Romanii 2022]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/race.pl?year=2022&gp=Emilia%20Romagna%20GP&r=1&type=res|tytuł = 2022 Emilia Romagna GP – Classification |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2023-07-25}}</ref>.  W klasyfikacji konstruktorów, McLaren zajął piąte miejsce, zdobywając w sumie 159 punktów<ref>{{Cytuj stronę |url = https://chicanef1.com/consts.pl?year=2022 |tytuł = 2022 – Constructors’ Championship |opublikowany = chicanef1.com |język = en |data dostępu = 2023-07-25}}</ref>.

Pod koniec sierpnia 2022, McLaren poinformował o zakończeniu współpracy z Danielem Ricciardo po zakończeniu sezonu 2022<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/52570|tytuł = Ricciardo odejdzie z McLarena z końcem sezonu 2022 |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2022-08-24 |język = pl |data dostępu = 2023-07-25}}</ref>. Jego miejsce zajął [[Oscar Piastri]] po tym, kiedy Komisja FIA ds. sporów kontraktowych uznała, że [[Alpine F1|Alpine]] nie miała praw do usług australijskiego kierowcy<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/52656|tytuł = McLaren potwierdza zakontraktowanie Piastriego na sezon 2023 |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2022-09-02 |język = pl |data dostępu = 2023-07-25}}</ref>. Z okazji 60-lecia istnienia zespołu, McLaren nazwał samochód [[McLaren MCL60|MCL60]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/53381|tytuł = McLaren przedstawił model MCL60 |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2023-02-13 |język = pl |data dostępu = 2023-07-25}}</ref>. Ponadto nowym szefem zespołu, po odejściu Andreasa Siedla, został Andrea Stella<ref name="stella">{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/53211|tytuł = Andrea Stella mianowany szefem ekipy McLarena w F1 |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2022-12-13 |język = pl |data dostępu = 2023-07-25}}</ref>. Sezon [[Formuła 1 Sezon 2023|2023]] rozpoczął się od kilku problemów, co skutkowało restrukturyzacją działu technicznego – w jej wyniku [[James Key]] ustąpił z funkcji dyrektora technicznego<ref name="key">{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/53568|tytuł = McLaren ogłosił restrukturyzację działu technicznego |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2023-03-23 |język = pl |data dostępu = 2023-07-25}}</ref>. Jego miejsce przed sezonem 2024 zajmie Rob Marshall, wcześniej pracujący dla [[Red Bull Racing|Red Bulla]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/53854|tytuł = Rob Marshall zostanie nowym dyrektorem technicznym McLarena |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2023-05-31 |język = pl |data dostępu = 2023-07-25}}</ref>, zaś od 1 stycznia 2024 dyrektorem technicznego do spraw koncepcji bolidu zostanie David Sanchez<ref name="key" />. Przed wyścigiem w [[Grand Prix Austrii 2023|Austrii]], Norris punktował trzykrotnie, zaś Piastri – dwa razy. Po wprowadzeniu poprawek do modelu MCL60, kierowcy zespołu zaczęli być konkurencyjni – Brytyjczyk dwukrotnie dojeżdżał do mety na drugiej pozycji (w [[Grand Prix Wielkiej Brytanii 2023|Wielkiej Brytanii]] i na [[Grand Prix Węgier 2023|Węgrzech]])<ref name="gbr23">{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/season/2023/race?raceId=1158|tytuł = Grand Prix Wielkiej Brytanii 2023 – rezultat wyścigu |opublikowany = f1wm.pl |język = pl |data dostępu = 2023-07-25}}</ref><ref name="hun23">{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/season/2023/race?raceId=1159|tytuł = Grand Prix Węgier 2023 – rezultat wyścigu |opublikowany = f1wm.pl |język = pl |data dostępu = 2023-07-25}}</ref>. Australijczyk również w obu wyścigach punktował, zajmując odpowiednio czwarte i piąte miejsce<ref name="gbr23" /><ref name="hun23" />.

== Charakterystyka zespołu ==
[[Plik:Ron dennis 2000Monaco.jpg|thumb|upright|[[Ron Dennis]] (zdjęcie wykonane podczas [[Grand Prix Monako 2000]]) był prezesem McLaren Group w latach 1980–2016 i szefem zespołu do 2009]]
McLaren Racing jest częścią McLaren Group, w której znajdują się także [[McLaren Automotive]] i McLaren Applied<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.mclaren.com/group/companies/ |tytuł = Group Companies |opublikowany = mclaren.com |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Zespół pracuje w budynku McLaren Technology Center w [[Woking]], którego otwarcie nastąpiło 12 maja 2004<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.fosterandpartners.com/news/archive/2004/05/queen-opens-foster-and-partners-mclaren-technology-centre/ |tytuł = Queen Opens Foster and Partners’ McLaren Technology Centre |opublikowany = fosterandpartners.com |data = 2004-05-12 |język = en |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

=== Własność ===
Od początku istnienia zespołu, właścicielem stajni był [[Bruce McLaren]]. Po śmierci McLarena w czerwcu 1970, [[Teddy Mayer]] przejął stajnię. W 1981 roku doszło do połączenia ekipy z zespołem [[Project Four Racing]], kierowanym przez [[Ron Dennis|Rona Dennisa]]. Dennis został nowym szefem zespołu i w późniejszym czasie wykupił akcję pierwotnych udziałowców McLarena, w celu przejęcia pełnej kontroli nad ekipą.

Ron Dennis był szefem zespołu w latach 1980–2009, jednak przed sezonem 2009 oddał tę rolę [[Martin Whitmarsh|Martinowi Whitmarshowi]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/10746 |tytuł = Dennis ustąpi z roli szefa zespołu przed startem sezonu |autor = Marek Roczniak |opublikowany = f1wm.pl |data = 2009-01-16 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. 16 stycznia 2014 ogłoszono powrót Rona Dennisa do roli dyrektora wykonawczego McLaren Group, usuwając stanowisko szefa zespołu Formuły 1<ref name="rond" />. Kilka dni później, [[Éric Boullier]] został mianowany dyrektorem wyścigowym, stając się odpowiedzialny za zespół wyścigowy<ref name="ericb" />. Francuz zrezygnował z tej roli w lipcu 2018, a następnie powołano [[Gil de Ferran|Gila de Ferrana]] na stanowisko dyrektora sportowego<ref name="eb">{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/43113 |tytuł = Boullier ustąpił ze stanowiska dyrektora wyścigowego McLarena |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2014-07-04 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Ponadto, [[Andrea Stella]] został mianowany na dyrektora ds. wydajności<ref name="eb" />. Od początku maja 2019, dyrektorem zarządzającym zespołu był [[Andreas Seidl]]<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/45117 |tytuł = Andreas Seidl zadebiutuje w Hiszpanii jako szef zespołu McLarena |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2019-05-09 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Przed sezonem 2020, Andrea Stella awansował do roli dyrektora wyścigowego<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/46679 |tytuł = Andrea Stella został dyrektorem wyścigowym McLarena |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2020-01-03 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W grudniu 2022, Seidl odszedł do [[Sauber]]a, zaś jego miejsce zajął Andrea Stella<ref name="stella" />.

21 listopada 2016, Zak Brown został ogłoszony nowym dyrektorem wykonawczym McLaren Technology Group po tym, kiedy Ron Dennis został z niej odsunięty<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/39367 |tytuł = Zak Brown nowym dyrektorem wykonawczym McLarena |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2016-11-21 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. Natomiast 10 kwietnia 2018, Brown został dyrektorem generalnym McLaren Racing w ramach McLaren Group<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/42541 |tytuł = Zak Brown został dyrektorem generalnym McLaren Racing |autor = Mateusz Szymkiewicz |opublikowany = f1wm.pl |data = 2018-04-10 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>.

McLaren Racing Limited jest spółką w 100% zależną od McLaren Group. W 2000, [[Daimler (niemieckie przedsiębiorstwo)|Daimler]], firma macierzysta [[Mercedes-Benz|Mercedesa]] wykupiła 40% udziałów, które posiadali do 2009, kiedy niemiecka marka zakupiła udziały w zespole [[Brawn GP]], jednocześnie sprzedając swoje udziały McLarenowi<ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.theguardian.com/business/2000/feb/04/12 |tytuł = Hitching a ride |opublikowany = theguardian.com |data = 2000-02-04 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = https://www.newsweek.pl/f1-mercedes-przejmuje-brawna-odchodzi-z-mclarena/gwxsqf5 |tytuł = F1: Mercedes przejmuje Brawna, odchodzi z McLarena |opublikowany = newsweek.pl |data = 2009-11-16 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W 2020 roku, około 56% udziałów posiadała bahrańska firma inwestycyjna Mumtalakat, 14% do [[Mansour Ojjeh|Mansoura Ojjeha]], 10% do Michaela Latifiego, ojca [[Nicholas Latifi|Nicholasa Latifiego]], a pozostałe 20% należy do pozostałych akcjonariuszy<ref name="akcja">{{Cytuj stronę |url = https://www.f1wm.pl/news/48934 |tytuł = MSP Sports Capital zostało udziałowcem McLarena |autor = Nataniel Piórkowski |opublikowany = f1wm.pl |data = 2020-12-13 |język = pl |data dostępu = 2020-12-15}}</ref>. W grudniu 2020, McLaren poinformował, że MSP Sports Capital zostało udziałowcem stajni, które do 2022 roku ma nabyć 35% udziałów<ref name="akcja" />.

== Wyniki w Formule 1 ==
{{osobny artykuł|Podsumowanie startów zespołu McLaren w Formule 1}}

== Uwagi ==
{{Uwagi}}

== Przypisy ==
{{Przypisy}}

== Linki zewnętrzne ==
* {{Cytuj stronę |url = http://www.mclaren.com/formula1 |tytuł = Oficjalna strona zespołu |opublikowany = mclaren.com |język = en |data dostępu = 2014-01-25}}
* {{Cytuj stronę |url = http://www.youtube.com/OfficialMcLarenVids |tytuł = Oficjalna strona zespołu w serwisie YouTube |data = 2009-05-14 |opublikowany = youtube.com |język = en |data dostępu = 2014-01-25}}

{{Lista startowa Formuły 1}}
{{Mistrzowie świata konstruktorów Formuły 1}}
{{McLaren F1}}
{{Samochody McLaren}}
{{Konstruktorzy Formuły 1}}
{{Chronologia konstruktorów Formuły 1}}
{{Kontrola autorytatywna}}

[[Kategoria:McLaren| ]]
[[Kategoria:Zespoły Formuły 1]]
[[Kategoria:Konstruktorzy Formuły 1]]
[[Kategoria:Zespoły Champ Car]]
[[Kategoria:Zespoły Formuły 2]]
[[Kategoria:Konstruktorzy Formuły 3]]