Mecodema punctellum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mecodema punctellum
Broun, 1921
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

Broscinae

Rodzaj

Mecodema

Gatunek

Mecodema punctellum

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]

Mecodema punctellumgatunek drapieżnego, przypuszczalnie wymarłego chrząszcza z rodziny biegaczowatych. Stwierdzony wyłącznie na nowozelandzkiej wyspie Stephens Island[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Mecodema punctellum był dużym, czarnym, nielatającym chrząszczem dorastającym do 38,5 mm długości i szerokim na 11,7 mm.

Środowisko[edytuj | edytuj kod]

Siedlisko w jakim występował chrząszcz nie zostało poznane, ale przyjmuje się, że były to mokre lasy, gdzie poszukiwał schronienia pod dużymi kłodami. Był drapieżnikiem, żywiącym się ślimakami.

Wymarcie[edytuj | edytuj kod]

Mecodema punctellum był ostatnio widziany w 1931; po braku stwierdzenia przy badaniach w latach 1961, 1971, 1974/5, 1976, 1981, 1990, 1996 na Stephens Island i w 1997 na sąsiedniej Wyspie d’Urville’a jest obecnie uważany za gatunek wymarły. Przyczyną jego wyginięcia było prawdopodobnie zniszczenie siedlisk, ponieważ po wycięciu lasu na wyspie Stephens Island nie pozostały żadne duże kłody[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Mecodema punctellum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]