Medon submaculatus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Medon submaculatus
Sharp, 1889
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

kusakowate

Podrodzina

żarlinki

Plemię

Paederini

Podplemię

Medonina

Rodzaj

Medon

Gatunek

Medon submaculatus

Medon submaculatusgatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków (Paederinae).

Gatunek ten został opisany w 1889 roku przez Davida Sharpa[1][2][3].

Ciało długości od 3,8 do 4,5 mm. Głowa rudobrązowa, kwadratowa, mniej więcej tak szeroka jak lekko poprzeczne przedplecze. Czułki, odnóża, przedplecze i pokrywy żółtawobrązowe, te ostatnie z ciemnym znakiem. Odwłok rudobrązowy z rudoczarnymi segmentami VI i VIII. Brzuszny wyrostek edeagusa u wierzchołka rozszerzony i po lewej zrolowany do wewnątrz, a w widoku bocznym z małym dodatkowym wyrostkiem. W widoku bocznym wyrostek grzbietowy edeagusa cienki i ostry[2].

Chrząszcz znany z Tajwanu, Korei i Japonii[2][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tsunamitsu Adachi. Systematic study on the subfamily Paederinae of Staphylinidae of Japan. „Journal of the Tôyô University”. 7, s. 11–36, 1955. 
  2. a b c Young Bok Cho. Five paederine species (Coleoptera: Staphylinidae: Paederinae) new to Korea. „Journal of Asia-Pacific Biodiversity”. 7 (3), s. 225–228, 2014. DOI: 10.1016/j.japb.2014.04.003. 
  3. A. Smetana: Family Saphylinidae: Omaliinae, Proteininae, Micropeplinae, Dasycerinae, Phleocharinae, Olisthaerinae, Tachyporinae, Trichophyinae, Habrocerinae, Aleocharinae, Trigonurinae, Apaticinae, Piestinae, Osoriinae, Oxytelinae, Oxyporinae, Megalopsiinae, Steninae, Euaesthetinae, Leptotyphlinae, Pseudopsinae, Paederinae, Staphyliniae. W: Catalogue of Palaearctic Coleoptera. vol. 2. I. Löbl, A. Smetana (red). Apollo Books, 2004, s. 579–624.
  4. Y. Shibata, M. Maruyama, H. Hoshina, T. Kishimoto, S.-I. Naomi, S. Nomura, V. Puthz, T. Shimada, Y. Watanabe, S. Yamamoto. Catalogue of Japanese Staphylinidae (Insecta: Coleoptera). „Bulletin of the Kyushu University Museum”. 11, s. 69–21, 2013.