Melantios (pasterz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Melantios
Μελάνθιος
Występowanie

mitologia grecka

Rodzina
Ojciec

Dolios

Rodzeństwo

Melanto

Melantios (gr. Μελάνθιος Melanthios lub Μελανθεύς Melanthéus, łac. Melanthius) – postać z mitologii greckiej, pasterz z Itaki, wiarołomny sługa Odyseusza.

Był synem Doliosa i bratem służącej Melanto[1]. Po wieloletniej nieobecności zdradził swego pana przechodząc na stronę zalotników Penelopy[1][2][3]. Znieważył Odyseusza, który po powrocie wszedł do pałacu w żebraczym przebraniu, a podczas spowodowanej przez niego rzezi zalotników próbował ich dozbroić[1][2]. Za zdradę został pojmany i pozbawiony życia w okrutny sposób: ucięto mu nos i uszy, które rzucono na pożarcie psom, odcięto mu też nogi i ręce, porzucając okaleczone ciało[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 226. ISBN 978-83-04-04673-3.
  2. a b Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 2001, s. 196. ISBN 83-7132-526-6.
  3. Vojtech Zamarovský: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 287. ISBN 83-7183-239-7.