Mennica w Kownie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mennica w Kownie – mennica litewska uruchomiona w latach 1665–1667 w Kownie, za panowania Jana II Kazimierza, w celu bicia miedzianych szelągów zwanych boratynkami, sygnowanych inicjałami GFH (Jan Fryderyk Horn)[1]. W poszczególnych latach wybito szelągów na kwotę[1]:

  • 1665 r. – 78 590 złotych polskich,
  • 1666 r. – 337 700 złotych polskich 12 groszy,
  • 1667 r. – 9038 złotych polskich 10 groszy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 160, ISBN 83-01-09710-8.