Metajalysus
| Metajalysus | |
| Stusak, 1977 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj |
Metajalysus |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Metajalysus horvathi Stusak, 1977 | |
Metajalysus – rodzaj pluskwiaków z podrzędu różnoskrzydłych, rodziny smukleńcowatych i podrodziny Gampsocorinae. Obejmuje 4 opisane gatunki. Zamieszkują południe krainy neotropikalnej.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Pluskwiaki o ciele długości od 3,23 do 4,68 mm. Głowę mają dłuższą niż szerszą, niepunktowaną, podzieloną na silnie wypukły płat przedni z trzema żeberkami, z których środkowe może być słabo zaznaczone lub zanikłe, oraz wąski płat tylny z poprzecznymi żeberkami na wysokości wewnętrznych krawędzi oczu złożonych. Przyoczka leżą po bokach płata tylnego. Rozprostowana ku tyłowi kłujka sięgać może od środka śródpiersia do nasady zapiersia. Długie i cienkie, skąpo owłosione czułki budują cztery człony, z których pierwszy jest najdłuższy, trzeci drugi co do długości, a czwarty najkrótszy[1].
Przedplecze ma zarys dłuższego niż szerszego prostokąta. Zgrubiała przednia jego krawędź (kołnierz) jest wąska i punktowana. Płat przedni przedplecza ma czworokątne, wypłaszczone, pozbawione punktowania nabrzmiałości. Silnie wypukły płat tylny jest punktowany i zaopatrzony w trzy żeberka, u nasad których leżą przysadziste guzki. Tarczka ma zarys stępionego trójkąta, a na jej środku widnieje kulistawy, punktowany guzek. Półpokrywy są przezroczyste, najszersze u szczytów przykrywek. Ewaporatoria u ujść gruczołów zapachowych zatułowia są widoczne od góry, pozbawione kanalików wyprowadzających i mają kształt wyniesionych, stożkowatych guzków. Długie i cienkie odnóża mają stopniowo rozszerzone ku szczytom uda i głęboko ząbkowane nasady pazurków[1].
Spód tułowia i odwłoka jest niepunktowany. Genitalia samca cechują się okrągłą kapsułą z głęboko powcinanymi bokami i Λ-kształtnym wyrostkiem pośrodku brzusznej krawędzi oraz symetrycznymi i wydłużonymi paramerami z dwoma odgiętymi gałęziami[1].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj neotropikalny, ograniczony w swym zasięgu do Ameryki Południowej. Jeden gatunek występuje w Ekwadorze, pozostałe zaś są endemitami Argentyny[1].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj ten wprowadzony został w 1977 roku przez Josefa Štusáka na łamach „Acta Zoologica Academiae Scientiarum Hungarica”. W tej samej publikacji opisał on jego gatunek typowy[2][3]. Przez dłuższy czas rodzaj pozostawał taksonem monotypowym. W 2021 roku Thomas J. Henry i Pablo M. Dellapé opisali trzy nowe jego gatunki[1]. Po tej publikacji rodzaj ten obejmuje 4 opisane gatunki[3][1]:
- Metajalysus clavatus Henry & Dellapé, 2021
- Metajalysus graziae Henry & Dellapé, 2021
- Metajalysus horvathi Stusak, 1977
- Metajalysus pilosus Henry & Dellapé, 2021
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Thomas Henry, Pablo M. Dellapé. Revision of the Neotropical Stilt Bug Genus Metajalysus Štusák (Hemiptera: Heteroptera: Berytidae), with Descriptions of Three New Species. „Zootaxa”. 4958 (1), s. 690-701, 2021. DOI: 10.11646/zootaxa.4958.1.44.
- ↑ J.M. Štusák. A new Neotropical stilt bug — Metajalysus horvathi gen. et sp. n. (Heteroptera: Berytidae). „Acta Zoologica Academiae Scientiarum Hungaricae”. 23 (3–4), s. 421–426, 1977.
- ↑ a b Pablo M. Dellapé, Thomas J. Henry, David C. Eades: genus Metajalysus Stusak, 1977. [w:] Lygaeoidea Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2021-11-07].