Przejdź do zawartości

Michaił Burcew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Michaił Burcew
Михаил Бурцев
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1956
Moskwa

Data i miejsce śmierci

16 października 2015
Moskwa

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Montreal 1976 szermierka
(szabla druż.)
złoto Moskwa 1980 szermierka
(szabla druż.)
srebro Moskwa 1980 szermierka
(szabla ind.)
srebro Seul 1988 szermierka
(szabla druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Buenos Aires 1977 szabla druż.
złoto Melbourne 1979 szabla druż.
złoto Wiedeń 1983 szabla druż.
złoto Barcelona 1985 szabla druż.
złoto Sofia 1986 szabla druż.
złoto Lozanna 1987 szabla druż.
srebro Hamburg 1978 szabla ind.
srebro Hamburg 1978 szabla druż.
srebro Clermont-Ferrand 1981 szabla druż.
brąz Melbourne 1979 szabla ind.
brąz Rzym 1982 szabla druż.
Odznaczenia
Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Michaił Iwanowicz Burcew (ros. Михаил Иванович Бурцев, ur. 21 czerwca 1956 w Moskwie[1], zm. 16 października 2015 tamże[2]) − radziecki szermierz, szablista, wielokrotny medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.

Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku reprezentacja ZSRR w składzie: Wiktor Sidiak, Władimir Nazłymow, Wiktor Krowopuskow, Michaił Burcew i Eduard Winokurow zdobyła drużynowo złoty medal. Indywidualnie nie startował. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk olimpijskich w Moskwie w 1980 roku wspólnie z Wiktorem Sidiakem, Władimirem Nazłymowem, Wiktorem Krowopuskowem i Nikołajem Alochinem ponownie zwyciężył w zawodach drużynowych. W rywalizacji indywidualnej wywalczył srebrny medal, przegrywając tylko z Wiktorem Krowopuskowem. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Seulu w 1988 roku, razem z Siergiejem Mindirgasowem, Heorhijem Pohosowem, Andriejem Alszanem i Siergiejem Koriażkinem zajmując drugie miejsce w rywalizacji drużynowej. W zawodach indywidualnych tym razem nie startował.

Podczas mistrzostw świata w Buenos Aires w 1977 roku razem z Władimirem Nazłymowem, Aleksandrem Nikiszynem, Wiktorem Bażenowem i Chusiejnem Ismaiłowem zdobył złoty medal w turnieju drużynowym[3]. W konkurencji tej zdobywał następnie złote medale na mistrzostwach świata w Melbourne (1979), mistrzostwach świata w Wiedniu (1983), mistrzostwach świata w Barcelonie (1985), mistrzostwach świata w Sofii (1986) i mistrzostwach świata w Lozannie (1987), srebrne podczas mistrzostw świata w Hamburgu (1978) i mistrzostw świata w Clermont-Ferrand (1981) oraz brązowy na mistrzostwach świata w Rzymie (1982). Ponadto na mistrzostwach świata w Hamburgu w 1978 roku zajął indywidualnie drugie miejsce (za Krowopuskowem) oraz trzecie na mistrzostwach świata w Melbourne rok później (za Władimirem Nazłymowem i Wiktorem Krowopuskowem)[4].

Po zakończeniu kariery pracował jako trener w Moskwie. W 1992 był trenerem szablistów wspólnej reprezentacji.

Starty olimpijskie (medale)

[edytuj | edytuj kod]
Montreal 1976
  • szabla drużynowo – złoto
Moskwa 1980
  • szabla drużynowo – złoto
  • szabla indywidualnie – srebro
Seul 1988
  • szabla drużynowo – srebro

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mikhail Burtsev Bio, Stats, and Results | Olympics at Sports-Reference.com [online], www.sports-reference.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2009-01-07] (ang.).
  2. Ушел из жизни Михаил Иванович Бурцев. rusfencing.ru, 2015-10-16. [dostęp 2015-10-17]. (ros.).
  3. Fencing World Championship Team Medalists. cdn1.sportngin.com. [dostęp 2024-02-12]. (ang.).
  4. Fechten - Weltmeisterschaften (Teil 1): [online], www.sport-komplett.de [dostęp 2017-11-25].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]