Przejdź do zawartości

Mikałaj Andrejczuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikałaj Andrejczuk
Мікалай Андрэйчук
Pełne imię i nazwisko

Mikałaj Kanstancinawicz Andrejczuk

Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1957
Podbiała

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji
Okres

od 27 października 2008
do 18 października 2012

Odznaczenia
Medal Jubileuszowy „90 lat Sił Zbrojnych Republiki Białorusi”

Mikałaj Kanstancinawicz Andrejczuk (biał. Мікалай Канстанцінавіч Андрэйчук, ros. Николай Константинович Андрейчук, Nikołaj Konstantinowicz Andriejczuk; ur. 7 kwietnia 1957 w Podbiałej) – białoruski prawnik, sędzia i polityk, w latach 2008–2012 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 7 kwietnia 1957 roku we wsi Podbiała, w rejonie kamienieckim obwodu brzeskiego Białoruskiej SRR, ZSRR[1]. W 1982 roku ukończył studia na Wydziale Prawa[2] Kaliningradzkiego Uniwersytetu Państwowego, uzyskując wykształcenie prawnika. Pracę rozpoczął jako tokarz w Kaliningradzkich Zakładach Handlowego Budownictwa Maszynowego. Odbył służbę w szeregach Sił Zbrojnych ZSRR[1]. Pięć lat[2] pracował jako śledczy, starszy śledczy Kamienieckiego Rejonowego Oddziału Spraw Wewnętrznych, następnie sędzia[1]. W 1987 roku został przewodniczącym sądu rejonu kamienieckiego, po czym pracował na tym stanowisku ponad 20 lat[2].

W 2008 roku kandydował w wyborach parlamentarnych. Jego program wyborczy zawierał m.in. postulat wprowadzenia zmian w kodeksie naruszeń prawa administracyjnego[2]. 27 października 2008 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi IV kadencji z Białowieskiego Okręgu Wyborczego Nr 8[3]. Pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Prawodawstwa i Zagadnień Sądowo-Prawnych[1]. Od 13 listopada 2008 roku był członkiem Narodowej Grupy Republiki Białorusi w Unii Międzyparlamentarnej[4]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 18 października 2012 roku[5].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Mikałaj Andrejczuk jest żonaty, ma dwoje dorosłych dzieci. Żona mieszka i pracuje w Mińsku. Syn jest prawnikiem, w 2009 roku pracował jako asystent przewodniczącego Brzeskiego Międzygarnizonowego Sądu Wojskowego. Córka w tym samym roku kończyła Wydział Prawa Brzeskiego Uniwersytetu Państwowego im. Aleksandra Puszkina i miała swoją rodzinę. W wolnym czasie Mikałaj Andrejczuk zajmuje się myślistwem. Poluje przede wszystkim na dziki i lisy[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Андрейчук Николай Константинович. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ros.).
  2. a b c d e Елена Трибулева: Депутат парламента Николай Андрейчук: «Не знаешь, как поступить, – поступай по Закону». Wieczernyj Briest, 2009-02-27. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ros.).
  3. В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 27 октября 2008 г. № 4-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-10-27. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-08)]. (ros.).
  4. В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 13 ноября 2008 г. №40-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-11-13. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-08)]. (ros.).
  5. В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 18 октября 2012 г. №4-П5/I. Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2012-10-18. [dostęp 2019-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. (ros.).