EP
 |
Ten artykuł od 2015-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
EP (skrót ang. extended play; pot. epka) – mini-album; symbolem tym oznacza się album muzyczny, który jest zbyt długi, by nazwać go zwykłym singlem, czy też – ze względu na zawarty na nim materiał – niekwalifikujący się jako maxi singel, i który jest jednocześnie zbyt krótki, by uznać go za pełnoprawny album długogrający.
Według standardu przyjętego przez RIAA (Recording Industry Association of America), EP zawiera nie mniej niż trzy i nie więcej niż pięć utworów, a jego czas trwania nie przekracza 30 minut.[1]
Nazwa ma swoje korzenie w czasach wydawnictw na płytach gramofonowych (winylowych lub szelakowych). LP (Long Play) to „duża płyta” (12-calowa) 33⅓ obr./min, podczas gdy SP (Single Play) jest „małą płytą” (7-calową) 45 obr./min. EP (Extended Play) jest również małą płytą, najczęściej o prędkości 45 obr./min. i mieszczącą nieco więcej nagrań.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Marcin Marcinkiewicz, Ton Składowy - czym właściwie jest Extended Play?, 7 lipca 2018 [dostęp 2018-07-23].
