Mnichowa Studnia Wyżnia

Mnichowa Studnia Wyżnia

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie Dolina Małej Łąki
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	79 m
Głębokość	31,5 m
Deniwelacja	31,5 m
Wysokość otworów	1685 i 1705 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	170 m
Ekspozycja otworów	ku górze, ku E
Data odkrycia	13 września 1959 roku
Odkrywca	W. Habil, M. Kruczek, D. Strelau i S. Wójcik
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.E-13.03
Położenie na mapie Tatr Mnichowa Studnia Wyżnia
Położenie na mapie Karpat Mnichowa Studnia Wyżnia
49°14′36″N 19°55′47″E

Mnichowa Studnia Wyżnia (Jaskinia pod Zadnimi Mnichami, Jaskinia w Mnichach, Mnichowa, Wyżnia Mnichowa Studnia) – jaskinia w Dolinie Małej Łąki w Tatrach Zachodnich. Jaskinia ma dwa otwory wejściowe, które znajdują się w Niżniej Świstówce, w północno-zachodnim stoku Zadnich Mnichów (Koprowych Mniszków), w Żlebie między Mnichy, w pobliżu Dziury Mnichowej Małej, na wysokościach 1685 i 1705 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 79 metrów, a jej deniwelacja 31,5 metrów.

Przekrój jaskini

Opis jaskini

Jaskinia składa się z dwóch części odkrytych w różnych latach.

Część z dolnym otworem

Tę część jaskini stanowi salka do której z otworu wejściowego można się dostać przez niewielką studzienkę. Odchodzi od niej parę krótkich korytarzyków oraz 3,5-metrowa studzienka. Na jej dnie zaczyna się wysoki korytarz prowadzący do małej salki. Stąd idą dwie krótkie, bardzo ciasne szczeliny zakończone zawaliskiem i biegnące do drugiej części jaskini.

Część z górnym otworem

Ta część jaskini to przede wszystkim 20-metrowa Studnia Jubileuszowa. Z otworu wejściowego dochodzi się do niej korytarzem przez Prożek z Kamykiem. Zaraz nad dnem studni w ścianie znajduje się wejście do meandra o długości 10 metrów, który biegnie stromo w górę, kończąc się niedostępną szczeliną. Na dnie studni jest wąski przełaz, który prowadzi do Beznadziejnej Salki. Stąd:

• można zejść jeszcze około 3 metrów do kończącej się ślepo szczeliny.
• w zachodniej części sali znajdują się dwa połączone ze sobą kominy. Pierwszy z nich ma 5 metrów wysokości, drugi 15 metrów. Oba kończą się zawaliskami.
• w północnej części sali znajduje się zwężenie nie do przejścia, za którym znajduje się druga część jaskini.

Mnichowe Turnie w Dolinie Małej Łąki

Przyroda

W jaskini brak jest szaty naciekowej. Zimują w niej nietoperze.

Historia odkryć

Jaskinia (dolny otwór) została odkryta 13 września 1959 r. przez grotołazów z Zakopanego. Osiągnięto w niej 6,6 metrów długości i nadano nazwę Mnichowa Studnia Wyżnia.

Górny otwór został odkryty 8 grudnia 2001 roku przez Zbigniewa Tabaczyńskiego ze Speleoklubu Tatrzańskiego.

20 stycznia 2002 roku Krzysztof Dudziński i Zbigniew Tabaczyński zjechali Studnią Jubileuszową i po odgruzowaniu zawaliska na dnie odkryli Beznadziejną Salkę i kominy.

Odkryto wtedy, że ta nowo odkryta jaskinia stanowi część Mnichowej Studni Wyżniej. Łączy się z nią przez nieprzebyte do tej pory zawalisko.