Mondain
Grupa |
uformowane (I) |
---|---|
Typ użytkowy |
gołąb mięsny/wystawowy |
Numer w Federacji Europejskiej |
6 |
Pochodzenie |
Francja, Niemcy |
Mondain, także moden francuski (fr. i ang. mondain) – rasa gołębia należąca do grupy uformowanych (I), i podobnie jak inne rasy pochodząca od udomowionego gołębia skalnego. Pochodzi z terenów Francji, gdzie hodowano go już w XVIII wieku oraz Niemiec, gdzie został wyhodowany w 1850 roku. Gołąb jest rozpowszechniony z uwagi na swoją płodność i wydajność produkcyjną. Jest gołębiem użytkowym, wykorzystywanym w celach konsumpcyjnych, także na wystawach[1][2][3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pochodzenie[edytuj | edytuj kod]
Mondain jest starą rasą francuską, hodowaną już w XVIII wieku, jednak jej standard został przyjęty dopiero dwa wieki później – wtedy mianem mondaina określano wszystkie duże i średnie gołębie z zaokrąglonym kształtem. Rasa poddawana była licznym selekcjom na przestrzeni wieków, a nieoficjalne "standardy" wielokrotnie zmieniane; np. w 1824 wyróżniano trzy rodzaje mondainów[4].
Na początku wieku XX Alfred Gritton, prezydent Towarzystwa Przyjaciół Gołębi, postanowił ostatecznie sprecyzować rasę – przekrzyżował mondaina z włoskim romagnolim oraz garłaczem gandawskim, czego efektem ubocznym były opierzone nogi, utrudniające chów produkcyjny. Ostatecznie wyeliminowano tę cechę, korzystając z selekcji. Dopiero w 1931 roku doświadczeni hodowcy ustalili konkretne cechy ptaka[3][4].
W 1971 założono francuski Klub Przyjaciół Mondaina[4].
Rasa[edytuj | edytuj kod]
Mondain jest gołębiem użytkowym, hodowanym jako gołąb mięsny, a czasem wystawowy[1]. Rasa jest powszechnie ceniona za płodność i wydajność chowu, o czym wypowiadał się już hrabia Buffon w XVIII wieku[3]:
jest to jedna z ras najbardziej powszechnych i jednocześnie najbardziej poważanych ze względu na dobre wyniki rozrodu
Odmiany[edytuj | edytuj kod]
Istnieje wiele odmian gołębia, różniących się jedynie upierzeniem, od białego przez czerwone, niebieskie i żółte do czarnego[5]. Niemiecki sędzia konkursowy Horst Schmidt wyróżnił 18 odmian mondainów[6].
Krzyżowanie[edytuj | edytuj kod]
Przy pomocy mondaina wyhodowano rasę koszua[7].
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Opis[2][5][3][edytuj | edytuj kod]
Mondain to duży, szeroki i postawny ptak, charakteryzujący się silną, dużą piersią i okrągłym kształtem.
Głowa[edytuj | edytuj kod]
Mała w stosunku do reszty ciała, tworzy kąt w przybliżeniu prosty między okrągłym i wydatnym czołem a dziobem.
Szyja[edytuj | edytuj kod]
Krótka i gruba, od dołu mocna, następnie coraz węższa.
Pierś[edytuj | edytuj kod]
Bardzo szeroka, mocna i głęboka.
Plecy[edytuj | edytuj kod]
Zawężające się do tyłu.
Skrzydła[edytuj | edytuj kod]
Szerokie, dosyć krótkie.
Nogi[edytuj | edytuj kod]
Szeroko rozstawione, krótkie, nie posiadają żadnych piór (vide: Historia dla wytłumaczenia tego zjawiska).
Upierzenie[edytuj | edytuj kod]
Gęste, podobne do gołębia skalnego, dla odmian istnieje wiele innych (vide: Rasa oraz np.[5]).
Waga ciała[2][3][edytuj | edytuj kod]
- Samiec: waga ≥ 950 g
- Samica: waga ≥ 850 g
Zdarzają się osobniki o masie ciała > 1 kg.
Hodowla[edytuj | edytuj kod]
Wymaga dużej przestrzeni życiowej, zwłaszcza cel gniazdowych.
Unikać[edytuj | edytuj kod]
Należy unikać małej wąskiej klatki piersiowej, nieprzystającej do normy długości tułowia, za bardzo grubej bądź spłaszczonej głowy, zbyt długich skrzydeł i ogona oraz niezdecydowanego, rozmytego upierzenia.
Identyfikacja[edytuj | edytuj kod]
Numer obrączki: 11 Numer w Federacji Europejskiej: EE 6[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b French Mondain Pigeon Breed Information | Modern Farming Methods, „Modern Farming Methods”, 8 stycznia 2017 [dostęp 2018-05-13] (ang.).
- ↑ a b c d Piotr Stachurski , Polski Związek Hodowców Gołębi Rasowych i Drobnego Inwentarza [online], www.pzhgridi.pl [dostęp 2018-05-13] .
- ↑ a b c d e Jean-Claude Periquet: Gołębie. Zeszyt hodowcy. Warszawa: Delta, s. 33. ISBN 978-83-7175-671-9.
- ↑ a b c Le Mondain, vieille race de pigeon français [online], Site Jimdo de clubdesamisdumondain! [dostęp 2018-06-04] (fr.).
- ↑ a b c l, Mondain Ptaki ozdobne [online], www.ptakiozdobne.pl [dostęp 2018-05-13] (pol.).
- ↑ Horst Schmidt: Atlas gołębi. Poradnik hodowcy. Łódź: Wydawnictwo RM, 2012, s. 125. ISBN 978-83-7773-013-3.
- ↑ Piotr Stachurski , Polski Związek Hodowców Gołębi Rasowych i Drobnego Inwentarza [online], www.pzhgridi.pl [dostęp 2018-06-06] .