Muzeum Haniel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzeum Haniel
Haniel Museum
Ilustracja
Muzeum Haniel
Państwo

 Niemcy

Miejscowość

Ruhrort, dzisiaj Duisburg

Adres

Hafenstr. 3,
47119 Duisburg

Data założenia

1960

Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po lewej znajduje się punkt z opisem „Muzeum Haniel”
Ziemia51°27′04,68″N 6°43′59,88″E/51,451300 6,733300
Strona internetowa

Muzeum Haniel – prywatne muzeum w dzielnicy Ruhrort, dzisiaj Duisburg – znajdujące się w posiadaniu rodziny – Haniel.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Najstarszy budynek znajdujący się na Ruhrorcie i pierwszy dom wybudowany poza murami miasta Duisburg. Dom został zbudowany w 1756 przez Jana Willema Noota, który prowadził głównie handel towarami kolonialnymi[1]. Noot mieszkał w nim ze swoją rodziną – żoną Cathariną Erckenswick i ich wspólnymi dziećmi. W 1772 do dzielnicy Ruhrort przeprowadziła się córka Noota – Aletta, która razem z mężem przejęła dom swojego ojca. W 1779 urodził się wnuk Jana Willema Noota – Franz Haniel, który był kolejnym spadkobiercą majątku po swojej matce.

„Graf von Paris” – statek

Franz Haniel zaczął jako spedytor w 1800 – mając na celu budowę biznesu węglowego. Aby stworzyć niezbędną infrastrukturę dla handlu i przemysłu, prowadził kampanię na rzecz silnej rozbudowy portów na Ruhrorcie. Od 1820 tworzył ściślejsze połączenie między niezależnym Ruhrortem, a Duisburgiem, budując pierwszy żelazny most nad Ruhrą. W tym samym czasie wprowadził też inżynierię mechaniczną, opartą na modelu angielskim i rozpoczął budowę kompletnych silników parowych. W 1829 zbudował stocznię parową w dzielnicy Ruhrort, w której, w 1838 uruchomiono pierwszy całkowicie żelazny statek „Graf von Paris”. Od 1844 budował pierwsze ciągniki parowe dla własnej firmy spedycyjnej[2].

W 1868, po śmierci Franza Haniela dom przerobiono na biura. Po zakończeniu II wojny światowej budowla była tymczasowym schronieniem dla wielu pracowników firmy Haniel i ich rodzin. Nawet państwowy bank centralny wynajmował pomieszczenia na parterze przez kilka lat dopóki nie wybudowano nowego banku[3].

W 1960, w domu Franza Haniela powstał pomysł urządzenia muzeum, które po dziś dzień odwiedza rocznie 3.500 zwiedzających. W 1968 Muzeum Haniela[4] zostało oficjalnie otwarte. Historyczne magazyny budynku zostały odrestaurowane i przekształcone w muzeum historii przemysłowej firmy i Duisburga[2]. Od 1995 dostępna jest też część mieszkalna sąsiedniego domu, którą połączono z przejściami pierwszego i pakownią[4].

Muzeum posiada 3 piętra, na których udokumentowana jest historia rodziny – Haniel. Cały budynek ma 17[5] pomieszczeń starannie wyposażonych w rodzinne pamiątki. Między innymi pokój muzyczny z fortepianem, pokój Thusneldy – córki Friederike i Franza Haniela, biuro Franza Haniela z numerem telefonu 123 i bibliotekę.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Haniel Museum, Geschichte der Familie und des Unternehmens, (niem.)
  2. a b Haniel Museum – Geschichte. route-industriekultur.ruhr. [dostęp 2020-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-13)]. (niem.).
  3. Franz Haniel & Cie. GmbH (Hrsg.): Haniel 1756–2006; Eine Chronik in Daten und Fakten. Duisburg 2006, (niem.)
  4. a b Haniel-Museum. duisburg-bilder.de. [dostęp 2020-05-31]. (niem.).
  5. Haniel Museum. Museums of the World. youtube.com. [dostęp 2014-07-11]. (ang.).