Nóż wojskowy wz. 69

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nóż wojskowy wz. 69 – wojskowy nóż narzędziowy polskiej konstrukcji z głownią sprężynowo otwieraną w bok. Konstrukcja specjalnego noża wojskowego powstała w końcu lat sześćdziesiątych XX wieku w Wojskowym Instytucie Technicznego Uzbrojenia (WITU). Autorami projektu byli oficerowie Ryszard Szydłowski i Henryk Adamczyk.

Nóż może służyć do wykonywania różnorodnych czynności np.:

  • piłowania drewna lub metalu;
  • dziurawienia opon, zbiorników oraz powłok gumowych;
  • wkręcania i wykręcania wkrętów;
  • wiercenia otworów w drewnie i tynku;
  • obciskania spłonek;
  • zapalania lontów prochowych i materiałów łatwopalnych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Gwóźdź: Noże Wojska Polskiego. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2006. ISBN 83-11-10244-9.