Nabot
| |
| Występowanie | |
|---|---|
Nabot z Jizreel (IX w. p.n.e.) – bliżej nieznana postać biblijna, ofiara intrygi dworskiej za panowania Achaba.
Spisek i śmierć[edytuj | edytuj kod]
Achab chciał kupić od Nabota winnicę, która leżała obok pałacu królewskiego. Nabot nie przystał na tę propozycję, co mogło wynikać z jego przywiązania do dziedzictwa przodków i żydowskich przepisów dotyczących sprzedaży ziemi[1]. Izebel, podszywając się pod swego męża, Achaba, rozesłała listy do starszyzny i dostojników miasta, w których nakazywała podstawić dwóch fałszywych świadków. Z rzekomego rozkazu królewskiego oskarżyli oni Nabota o obrazę Boga i króla. Uznano go winnym i ukamienowano. Następnie Achab zagrabił jego winnicę.
Posłany przez Boga prorok Eliasz potępił tę zbrodnię i zapowiedział nieuchronną zagładę całego rodu Achaba, w tym gwałtowną śmierć Izebel.
Biblizmy[edytuj | edytuj kod]
Wyrażenie winnica Nabota oznacza przedmiot sąsiedzkiej zawiści i zachłanności[2].
Sztuka[edytuj | edytuj kod]
Na kanwie tej biblijnej historii powstało jedno z dzieł Ambrożego, będące nawiązaniem do współczesnych mu problemów społecznych[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Księga Kapłańska 25,23; Księga Liczb 36,7
*Ambroży, Historia Nabota, tł. z łac., wstęp i oprac. Marek Kozera, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 1985, s. 7 - ↑ Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych Władysława Kopalińskiego
- ↑ Ambroży, Historia Nabota, tł. z łac., wstęp i oprac. Marek Kozera, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 1985