Przejdź do zawartości

Naczółek (architektura)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Otwór okienny zwieńczony naczółkiem

Naczółek – w architekturze jest to szczyt trójkątny, przerwany, segmentowy, gierowany lub wolutowy, wykorzystywany jako górne zamknięcie ściany budynku lub jej części. Niekiedy naczółek może odnosić się do zwieńczenia otworu okiennego lub drzwiowego[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]