Naczelna Rada Uzdrowisk i Wczasów Pracowniczych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Naczelna Rada Uzdrowisk i Wczasów Pracowniczych – organ opiniodawczy i wnioskujący rządu, powołany w celu rozwoju bazy i sieci uzdrowisk, obiektów wczasowych oraz turystycznych.

Powołanie Rady[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie ustawy z 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym[1], po porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych, rozporządzeniem Rady Ministrów z 1968 r. ustanowiono Naczelną Radę Uzdrowisk i Wczasów Pracowniczych[2]. Rada działała przy Prezesie Rady Ministrów.

Zakres działanie Rady[edytuj | edytuj kod]

Do zakresu działania Rady należało opiniowanie założeń do planowanego rozwoju uzdrowisk ze szczególnym uwzględnieniem:

  • potrzeb lecznictwa uzdrowiskowego,
  • ochrony warunków naturalnych,
  • planowania przestrzennego,
  • potrzeb w dziedzinie wczasów pracowniczych i turystyki,
  • koordynowania działalności inwestycyjnej w zakresie budowy zakładów i urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego, obiektów wczasowych i turystycznych oraz zagospodarowania i rozbudowy uzdrowisk,
  • badań geologicznych i innych niezbędnych dla prawidłowego zagospodarowania i wykorzystywania warunków naturalnych;
  • opiniowanie i zgłaszanie wniosków w sprawach mających istotne znaczenie dla lecznictwa uzdrowiskowego;
  • przedstawianie opinii i wniosków dotyczących zagospodarowania i rozwoju uzdrowisk, zasad koordynacji i współdziałania instytucji służby zdrowia, wczasów i turystyki oraz optymalnego wykorzystania bazy uzdrowiskowo-wczasowej;
  • opiniowanie aktów prawnych dotyczących lecznictwa uzdrowiskowego, jak również inicjowanie prac nad przygotowaniem projektów takich aktów;
  • inicjowanie prac w zakresie ekonomicznych, technicznych i socjologicznych badań potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania lecznictwa uzdrowiskowego i uzdrowisk, a także do prowadzonej na terenie uzdrowisk działalności wczasowej i turystycznej;
  • opiniowanie spraw stanowiących przedmiot działania Rady, a przekazanych przez zainteresowanych ministrów (kierowników urzędów centralnych) i prezydia wojewódzkich rad narodowych;
  • wykonywanie innych zadań w zakresie zleconym przez Prezesa Rady Ministrów.

Skład Rady[edytuj | edytuj kod]

W skład Rady wchodzili: przewodniczący Rady, trzech zastępców przewodniczącego, sekretarz Rady oraz członkowie[2].

Przewodniczącego Rady i jego zastępców oraz sekretarza Rady powoływał i odwoływał.

W skład Rady jako członkowie wchodzili:

Organy Rady[edytuj | edytuj kod]

Organami Rady były:

  • prezydium Rady,
  • przewodniczący Rady,
  • sekretarz Rady.

Prezydium Rady[edytuj | edytuj kod]

Prezydium Rady tworzyli:

  • przewodniczący Rady,
  • jego trzech zastępców,
  • sekretarz,
  • trzej członkowie Rady powołani uchwałą Rady.

Wojewódzkie rady[edytuj | edytuj kod]

Wojewódzkie rady uzdrowisk i wczasów pracowniczych działały przy prezydiach wojewódzkich rad narodowych jako organy opiniodawcze i wnioskujące[2].

Wojewódzką radę uzdrowisk i wczasów pracowniczych powoływało prezydium wojewódzkiej rady narodowej po uzyskaniu zgody Rady Ministrów.

Skład wojewódzkiej rady[edytuj | edytuj kod]

W skład wojewódzkiej rady uzdrowisk i wczasów pracowniczych wchodzili:

  • przewodniczący rady,
  • zastępca przewodniczącego,
  • sekretarz rady
  • członkowie w liczbie nie przekraczającej 12 osób.

Przewodniczącego wojewódzkiej rady uzdrowisk i wczasów pracowniczych, jego zastępcę oraz sekretarza rady powoływało i odwoływało prezydium wojewódzkiej rady narodowej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o uzdrowiskach i lecznictwie uzdrowiskowym. Dz.U. z 1966 r. nr 23, poz. 150
  2. a b c Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 stycznia 1968 r. w sprawie organizacji i zakresu działania Naczelnej Rady Uzdrowisk i Wczasów Pracowniczych oraz wojewódzkich rad uzdrowisk i wczasów pracowniczych. Dz.U. z 1968 r. nr 2, poz. 3