Napęd Alcubierre’a

Wizualizacja napędu Alcubierre’a, pokazująca zakrzywione regiony czasoprzestrzeni w odniesieniu do płaskiego regionu centralnego

Napęd Alcubierre’a – hipotetyczny napęd kosmiczny typu warp, oparty ma rozwiązaniu równań pola Einsteina zaproponowanym przez fizyka Miguela Alcubierre’a.

Alcubierre, profesor Universidad Nacional Autónoma de México, w swym artykule zaproponował manipulację czasoprzestrzenią, dzięki której statek mógłby podróżować z prędkością większą niż prędkość światła w próżni bez pogwałcenia zasad teorii względności.

Oryginalna koncepcja

W maju 1994 roku Alcubierre opublikował w Classical and Quantum Gravity artykuł pt. „The warp drive: Hyper-fast travel within general relativity”, w którym przedstawił możliwości przemieszczania się w przestrzeni szybciej niż światło w próżni.

Hipotetycznie można tak zakrzywiać przestrzeń, że wyimaginowany statek kosmiczny przebędzie drogę z punktu A do punktu B szybciej niż światło w próżni, nie łamiąc przy tym zasad fizycznych. Alcubierre założył, że prawa fizyki nie nakładają ograniczenia na prędkość deformowania czasoprzestrzeni. Przestrzeń pomiędzy dwoma punktami może się rozszerzać jak guma, a wtedy te dwa punkty, w innym wypadku nieruchome, poruszają się względem siebie.

Statek kosmiczny pomysłu Alcubierre’a jest otoczony swego rodzaju bąblem zakrzywionej czasoprzestrzeni. Przed statkiem czasoprzestrzeń się kurczy, a za statkiem rozszerza. W środku bąbla czasoprzestrzeń jest płaska, co znaczy, że załoga znajduje się w bezpiecznej zerowej grawitacji. Sam bąbel może się poruszać z prędkością nieograniczoną.

Fizyka napędu Alcubierre’a

Ogólna teoria względności zakłada, że każdy obiekt obdarzony masą zagina przestrzeń wokół siebie i opisuje zachowanie obiektów poruszających się w takiej zakrzywionej przestrzeni. Do stworzenia napędu Alcubierre’a konieczne jest użycie tzw. materii egzotycznej, mającej ujemną masę lub innego źródła zakrzywienia czasoprzestrzeni przeciwnego do tego, które jest wywoływane przez normalną materię.

Napęd w literaturze

• M. John Harrison – Światło : rozdz. 21. ma tytuł "Przełom Alcubierre’a"
• Stephen Baxter – Ark
• William H. Keith, Jr. (pod pseudonimem Ian Douglas) – seria Star Carrier
• Evan Currie – seria Odyssey One
• Liu Cixin – Koniec śmierci (Death’s End; 2010)

Zobacz też

• hiperprzestrzeń
• prędkość nadświetlna
• prędkość warp
• tunel czasoprzestrzenny

Linki zewnętrzne

• George Dvorsky: How NASA might build its very first warp drive. Gizmodo. (ang.).