Narów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Narów – element charakteru konia chowanego, powstały wskutek niekorzystnych i zewnętrznych uwarunkowań środowiskowych (takich jak np. błędy wychowawcze lub wypadki), w wyniku których następuje wytworzenie się określonych reakcji warunkowych, stanowiących często zagrożenie dla zdrowia i życia ludzi, a także zwierząt. Cecha ta jest niepożądana w optyce przyjętych celów procesu układania zwierzęcia i może w istotny sposób obniżyć jego wartość użytkową.

Narowy nie mogą występować w naturze, gdyż każda cecha charakteru konia żyjącego na wolności kształtuje się pod wpływem środowiska naturalnego i stanowi istotny element adaptacyjny. Narowy mają zatem wyłącznie konie chowane, którym stawia się określone przez człowieka cele wychowawcze. W obrębie znaczenia terminu narów nie można kwalifikować dysfunkcji psycho-somatycznych, czyli chorób konia.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • R. Pruska. Żonglerka słowami – Koń bez narowów czyli koń idealny [w] Świat Koni, październik 2005.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Wojciech Mickunas: Narowy i nałogi. hipologia.pl. [dostęp 2021-07-30]. (pol.).