Nastawienie odnoszące

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nastawienie odnoszące – zjawisko psychologiczne, podobne do urojeń ksobnych, niebędące jednak stanem psychopatologicznym.

Nastawienie odnoszące oznacza takie zachowanie, w którym dana osoba odnosi w stosunku do siebie pewne wydarzenie nie mając do tego wystarczających powodów. W odróżnieniu od urojeń argumentacja jest w stanie przekonać daną osobę, że jej przekonania są błędne.

Jako przyczyny takie zachowania można wymienić nieufność do otoczenia czy poczucie braku akceptacji przez grupę.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marek Jarosz: Co każdy powinien wiedzieć o chorobach psychicznych. Łódź: Piątek Trzynastego Wydawnictwo, 2004, s. 94, seria: Nasze zdrowie. ISBN 83-7415-003-3.