Nasycenie (hydrogeologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nasycenie - jest właściwością chemiczną wody (lub innej cieczy) zależną od stężenia rozpuszczonych w niej substancji.
W przypadku wody o jej nasyceniu decyduje rozpuszczalność i ilość (badanego lub występującego w niej) określonego minerału. Inne czynniki to temperatura wody, ciśnienie czy ph. Wody podziemne w tym przypadku traktowane są jako roztwór wodny i charakteryzują się różnym stopniem nasycenia rozpuszczonymi substancjami.

Wyróżniamy roztwory:

  • nienasycone (rozcieńczone)
  • nasycone
  • przesycone.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ministerstwo Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa: Słownik hydrogeologiczny. Warszawa: Trio, 1997, s. 101. ISBN 83-85660-52-6.