Naturalizm etyczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Naturalizm (etyka))

Naturalizm etyczny – stanowisko etyczne lub metaetyczne opierające się na którejś z form naturalizmu filozoficznego.

Ze względu na wieloznaczność terminu naturalizm w filozofii etyczny naturalizm oznacza kilka stanowisk, które często się ze sobą wiążą, choć mogą występować oddzielnie[1]:

Spór o naturalizm etyczny obejmuje m.in. następujące problemy:

  • czy fakty moralne (wartości, normy, obowiązki) mają charakter naturalny (m.in. problem błędu naturalistycznego sformułowanego przez G.E. Moore’a)[4],
  • czy istnieją takie normy czy wartości, które są dobre z natury, oraz czy istnieje naturalny porządek moralny (np. czy moralność występuje w naturze, czy ma charakter społeczny)[3],
  • czy kwestie moralne dają się pogodzić ze światopoglądem naukowym[5],
  • czy moralność można badać metodami naukowymi[2],
  • czy z faktów empirycznych można wnioskować o tym, co jest dobre lub jak powinno się postępować (problem gilotyny Hume’a)[6],
  • czy z faktu, że coś jest naturalne, wynika, że coś jest dobre (m.in. poprawność argumentu z odwołaniem do natury)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Lutz i Lenman 2018 ↓.
  2. a b Sturgeon 2006 ↓, s. 100–101.
  3. a b c Sturgeon 2006 ↓, s. 91.
  4. Sturgeon 2006 ↓, s. 92–98.
  5. Sturgeon 2006 ↓, s. 92.
  6. Sturgeon 2006 ↓, s. 102–105.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]