Ryjkowate
| Nesophontidae | |||
| Anthony, 1916[1] | |||
 Przedstawiciel rodziny – wizja artystyczna ryjka portorykańskiego (Nesophontes edithae) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina |
ryjkowate | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Rodzina: Nesophontes Anthony, 1916 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Rodzaje i gatunki | |||
| |||
Ryjkowate[4] (Nesophontidae) – monotypowa rodzina wymarłych ssaków owadożernych z rzędu owadożerów (Eulipotyphla). Wymarły prawdopodobnie pomiędzy XII w. a XV w. n.e.
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmował gatunki występujące na Wielkich Antylach[5][6].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1916 roku amerykański teriolog i paleontolog Harold Elmer Anthony na łamach Bulletin of the American Museum of Natural History[1]. Na gatunek typowy Anthony wyznaczył (oznaczenie monotypowe) ryjka portorykańskiego (N. edithae).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Nesophontes: gr. νήσος nēsos ‘wyspa’; φόντης phontēs ‘zabójca, morderca’[1].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Na podstawie materiałów kopalnych z Wielkich Antyli opisano jeden rodzaj ryjek[4] z następującymi gatunkami[7][5][4].
- Nesophontes edithae Anthony, 1916 – ryjek portorykański
- Nesophontes paramicrus G.S. Miller, 1929 – ryjek drobny
- Nesophontes zamicrus G.S. Miller, 1929 – ryjek haitański
- Nesophontes hypomicrus G.S. Miller, 1929 – ryjek hispaniolski
- Nesophontes major Arredondo, 1970 – ryjek duży
- Nesophontes micrus G.M. Allen, 1917 – ryjek antylski
- Nesophontes longirostris Anthony, 1919
- Nesophontes hemicingulus Morgan, Macphee, R. Woods & Turvey, 2019
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d H. E. Anthony. Preliminary diagnosis of an apparently new family of insectivores. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 35, s. 725, 1916. (ang.).
- ↑ H. Winge: Pattedyr-Slægter. T. 1: Monotremata, Marsupialia, Insectivora, Chiroptera, Edentata. Kobenhavn: Hagerup, 1924, s. 123. (duń.).
- ↑ R. Saban. Phylogénie des insectivores. „Bulletin du Muséum national d’histoire naturelle”. 2e série. 26 (3), s. 428, 1954. (fr.).
- ↑ a b c Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 62. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 86. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Nesophontes. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-14].
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.12) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-01-09]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- MacPhee, R. D. E. et al: "Last occurrence" of the Antillean insectivoran Nesophontes : new radiometric dates and their interpretation. American Museum novitates ; no. 3261. [dostęp 2007-12-23]. (ang.).