Nexhip Vinçani

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nexhip Vinçani
generał major generał major
Data i miejsce urodzenia

10 sierpnia 1916
Vinçan

Data i miejsce śmierci

6 marca 1997
Tirana

Przebieg służby
Lata służby

1941–1958

Siły zbrojne

Armia Narodowo-Wyzwoleńcza
Albańska Armia Ludowa

Stanowiska

dowódca 4 Brygady Szturmowej Armii Narodowo-Wyzwoleńczej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa:

  • bitwa o Tiranę (1944)
Odznaczenia
Order Nderi i Kombit

Nexhip Vinçani (ur. 10 sierpnia 1916 we wsi Vinçan k. Korczy, zm. 6 marca 1997 w Tiranie[1][2]) – generał major armii albańskiej, zastępca szefa sztabu generalnego armii albańskiej, ofiara represji komunistycznych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Kahremana Vinçaniego[3]. Po ukończeniu szkoły powszechnej w rodzinnej miejscowości kształcił się w liceum francuskim w Korczy, w gimnazjum w Szkodrze, a następnie w Królewskiej Szkole Wojskowej w Tiranie[1]. Agresja Włoch na Albanię zastała Vinçaniego w Rzymie, gdzie kształcił się na wydziale prawa miejscowego uniwersytetu[4]. W 1941 przerwał studia i powrócił do Albanii dołączając do jednego z oddziałów ruchu oporu[3]. Wspólnie z braćmi organizował w 1942 oddziały partyzanckie w okręgu Korcza. W 1943 został komendantem Okręgu Korcza Armii Narodowo-Wyzwoleńczej[3]. Od sierpnia 1943 po reorganizacji oddziałów partyzanckich objął stanowisko dowódcy 4 Brygady Szturmowej[1]. Na przełomie 1943/1944 wobec zagrożenia likwidacją Brygady Vinçani za zgodą dowództwa przeprowadził podległe mu oddziały w rejon Skraparu. Walczył we wschodniej części kraju, był ranny w bitwie o Pogradec, od września 1944 brał udział w bitwie o Tiranę[3].

Po zdobyciu władzy przez komunistów Vincani otrzymał awans na stopień generała majora i dowództwo dywizji stacjonującej w Peshkopii[4]. Wkrótce potem został wysłany na studia do Akademii Sztabu Generalnego Woroszyłowa w Moskwie[3]. Po powrocie do kraju objął stanowisko zastępcy szefa sztabu generalnego, a w 1956 objął stanowisko dowódcy obrony wybrzeża[3]. W 1958 aresztowany i zdegradowany, a następnie zmuszony do pracy przy osuszaniu bagien w okolicach Fieru[5]. W 1982 został uznany za wroga ludu. skazany na rok więzienia, a następnie internowany w okolicach Gramshu[1]. Po upadku komunizmu działał w organizacjach kombatanckich – był inicjatorem powstania Zjednoczonej Organizacji Weteranów Armii Wyzwolenia Narodowego[3]. Zmarł w Tiranie.

Był żonaty (żona Mamika). Pośmiertnie odznaczony orderem Nderi i Kombit (Honor Narodu)[5]. Imię Vinçaniego nosi jedna z ulic w Korczy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Kujtim Halili: Fjalor biografik ushtarak. Tirana: 2006, s. 178 isbn = 99943-849-2-9.
  2. Dashnor Kaloçi, The tragic story of the famous soldier [online], memorie.al, 2021 [dostęp 2023-03-15] (alb.).
  3. a b c d e f g Myfit Guxholii, GJENERAL NEXHIP VINÇANI, KOMANDANT DHE INTELEKTUAL I TALENTUAR [online], veteraniobvl.org, 2018 [dostęp 2023-03-15] (alb.).
  4. a b Dashnor Kaloçi, Dëshmia e vëllait të gjeneral-major Vinçanit: Enveri e goditi që në.. [online], liberale.al, 2021 [dostęp 2023-03-15] (alb.).
  5. a b U burgos dhe u torturua në mënyrë çnjerëzore nga diktatori Hoxha, gjenerali i mirënjohur Nexhip Vinçani dekorohet pas vdekjes ‘Nderi i Kombit’ [online], shqiptarja.com, 2021 [dostęp 2023-03-15] (alb.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]