Nick Cannon (album)
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Nick Cannon | ||||
| Wydany | ||||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
2002-2003 | |||
| Gatunek | ||||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent |
Deric Battiste, Just Blaze, Nick Cannon, Sean "P. Diddy" Combs, R. Kelly, James Jones III, Kovas, Darron Lilly, Nick "Fury" Loftin, Poke & Tone, Darren Sherrill, Brian Stanley, Mario "Yellowman" Winans, Zukhan[1] | |||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Nick Cannon - debiutancki album amerykańskiego rapera, aktora Nicka Cannona. Został wydany 9 grudnia, 2003 roku nakładem wytwórni Jive Records. Kompozycja amerykańskiego rapera uplasowała się na 83. miejscu notowania Billboard 200 i 15. na Top R&B/Hip-Hop Albums[3].
Lista utworów[edytuj | edytuj kod]
- "Get Crunk Shorty" (featuring Ying Yang Twins & Fat Man Scoop)
- "Feelin' Freaky" (featuring B2K)
- "Gigolo" (featuring R. Kelly)
- "When Ever You Need Me" (featuring Mary J. Blige)
- "You"
- "I Used To Be In Love" (featuring Joe)
- "My Rib" (featuring Anthony Hamilton)
- "Attitude"
- "Main Girl" (featuring Nivea)
- "My Mic" (featuring Biz Markie)
- "I Owe You"
- "Your Pops Don't Like Me (I Really Don't Like This Dude)"
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Nick Cannon – Nick Cannon. Discogs. [dostęp 2023-05-06]. (ang.).
- ↑ Andy Kellman: Nick Cannon – Nick Cannon. AllMusic. [dostęp 2011-05-21]. (ang.).
- ↑ Notowania albumu. AllMusic. [dostęp 2011-05-21]. (ang.).