Przejdź do zawartości

Nie Wyczerpujące Się Drzewo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nie Wyczerpujące Się Drzewo (chiń. 不死树; pinyin Bùsǐ shù) – w mitologii chińskiej płonące drzewo.

Opis tego drzewa podaje Księga Gór i Mórz[1].

Roślina ta pali się i za dnia, i w nocy. Nie może jej ugasić ani silny wiatr, ani gwałtowny deszcz[1]. Nie Wyczerpujące się Drzewo w ogniu ma kolor czerwony, poza ogniem natomiast przybiera barwę białą.

Drzewo to stanowi dom dla szczura. Zdechłby on, gdyby ktoś oblał go wodą[1]. Masę tego gryzonia szacuje się na ponad 1000 funtów. Jego ciało porasta sierść o cienkości jedwabiu i długości dwóch stóp (ok. 60 cm). Futro to zmienia swe właściwości zależnie od warunków otoczenia. Sierść ta nadaje się do produkcji nici i płótna. Jednak zrobioną z niego tkaniny w razie zabrudzenia należy wrzucić w ogień, by się oczyściła. Podobne płótno w ogniu prane znajduje się w górach Kunlun.

Nie Wyczerpujące Się Drzewo rośnie na Ognistej Górze, poza Południowym Pustkowiem[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Mieczysław Jerzy Künstler: Mitologia chińska. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1981, s. 107-108, seria: Mitologie świata. ISBN 83-221-0118-X.