Przejdź do zawartości

Niewydolność cieśniowo-szyjkowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Niewydolność cieśniowo-szyjkowa, niewydolność szyjki macicy (łac. insufficientia cervicalis colli uteri, ang. cervical incompetence) – powikłanie ciąży, polegające na niezdolności szyjki macicy do utrzymania ciąży do przewidywanego terminu porodu. Prowadzi do skracania się szyjki macicy, rozwierania, zgładzania i w efekcie może doprowadzić do poronienia lub porodu przedwczesnego.

Epidemiologia

[edytuj | edytuj kod]

Szacuje się, że niewydolność cieśniowo-szyjkowa dotyczy 0,1–1,8% ciąż[1].

Etiologia

[edytuj | edytuj kod]

W etiologii niewydolności cieśniowo-szyjkowej bierze się pod uwagę trzy główne grupy czynników:

  • wrodzone
  • urazy, np. przebyte zabiegi ginekologiczne na szyjce macicy (najczęściej): operacja kleszczowa, ręczne wydobycie łożyska, sztuczne poronienie, wyłyżeczkowania macicy, rozległe elektrokonizacje, amputacja szyjki macicy
  • czynniki hormonalne i biochemiczne (niewydolność czynnościowa)

Zidentyfikowano następujące czynniki ryzyka niewydolności cieśniowo-szyjkowej:

  • wystąpienie niewydolności cieśniowo-szyjkowej w poprzedniej ciąży
  • Przedwczesne pęknięcie pęcherza płodowego (PROM) w poprzedniej ciąży
  • konizacja szyjki w wywiadzie
  • wewnątrzmaciczna ekspozycja na dietylstilbestrol
  • wady wrodzone macicy

Rozpoznanie

[edytuj | edytuj kod]

Kryterium rozpoznania niewydolności cieśniowo-szyjkowej jest stwierdzenie w badaniu we wziernikach zgładzania i skracania się szyjki, wraz z rozwieraniem się kanału szyjki, bez przedwczesnej czynności skurczowej macicy[1].

W badaniu ultrasonograficznym można ocenić długość kanału szyjki i ujście wewnętrzne, a więc i ryzyko wystąpienia niewydolności cieśniowo-szyjkowej.

Leczenie

[edytuj | edytuj kod]

Leczeniem z wyboru jest leczenie operacyjne, polegające na założeniu na szyjkę szwu okrężnego.

Stosuje się kilka różnych technik operacyjnych, aby przeciwdziałać porodowi przedwczesnemu przy niewydolności cieśniowo-szyjkowej macicy:

  • szew przezpochwowy McDonalda zakładany w ciąży ok. 12-16 tc.,
  • pessar (krążek, pessarium),
  • szew Shirodkara
  • TVCIC
  • TVC
  • szew okrężny TAC na cieśn szyjki macicy zakładany laparoskopowo
  • szew okrężny TAC (transabdominal cervicoisthmus cerclage) zakładany przed ciążą metodą przezbrzuszną na cieśn szyjki macicy.

Wskazania do założenia szwu okrężnego na szyjkę według American College of Obstetricians and Gynecologists[1]:

  • wskazania profilaktyczne:
    • wywiad położniczy sugerujący niewydolność cieśniowo-szyjkową
    • wyniki badania:
  • wskazania terapeutyczne:
    • przedwczesne rozwieranie i wygładzanie się szyjki macicy bez czynności skurczowej przed 28. tygodniem ciąży
    • ultrasonograficzne wykładniki wpuklania się błon płodowych do ujścia zewnętrznego kanału szyjki

Powikłania leczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • przedwczesne pęknięcie błon płodowych (1–9%)[1]
  • zakażenie wewnątrzowodniowe (1–8%)
  • uraz szyjki śródporodowy (1–13%)
  • spełznięcie szwu (3–13%)
  • krwawienie z dróg rodnych (rzadko)
  • przetoki pęcherzowo-pochwowe (rzadko)

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy opis niewydolności cieśniowo-szyjkowej przypisuje się Cole’owi, Culpepperowi i Rowlandowi, którzy opisali objawy w 1658 roku na łamach „Practice of Physick”[2]. Termin wprowadził Gream w artykule w „Lancecie” w 1865 roku[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Położnictwo i ginekologia. Grzegorz H. Bręborowicz (red.). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 174–178 ISBN 83-200-3082-X.
  2. Anonymous. In: Culpeper N, Cole A, Rowland W, editors. The practice of physick. London (UK): George Sawbridge; 1678. p. 502-9.
  3. Romero R, Espinoza J, Erez O, Hassan S. The role of cervical cerclage in obstetric practice: can the patient who could benefit from this procedure be identified?. „American journal of obstetrics and gynecology”. 1 (194), s. 1–9, styczeń 2006. DOI: 10.1016/j.ajog.2005.12.002. PMID: 16389003.