Przejdź do zawartości

Nożyczki do winogron

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ozdobne nożyczki do winogron z 1945 roku.

Nożyczki do winogron – rodzaj nożyczek służący do dzielenia gron winogron na mniejsze porcje[1].

Nożyczki do winogron wynaleziono w XIX wieku[2]. Były używane przede wszystkim podczas deserów na formalnych obiadach; po prawidłowym oddzieleniu winogrona od kiści przez biesiadnika, wolno mu było używać palców[2][3]. Książka Manners and Tone of Good Society, po raz pierwszy opublikowana w 1879 roku, instruowała: „Podczas jedzenia winogron należy umieścić półzamkniętą dłoń przy ustach i zręcznie pozwolić, by pestki i skórki spadły na palce, a następnie szybko położyć je na brzegu talerza, tak aby grzbiet dłoni zasłaniał ten manewr przed widokiem innych”[2].

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]
Nożyczki do winogron oraz naczynie do ich obmywania.
Proste nożyczki do winogron z drugiej połowy XX w.

Nożyczki do winogron mają długość około 15 do 18 cm[2]. Końcówka nożyczek jest zazwyczaj tępa i zaokrąglona, aby zapobiec uszkodzeniu winogron, a rękojeść jest znacznie dłuższa od ostrza, dzięki czemu można uzyskać dostęp do gałązek ukrytych pod gronami[2][4]. Nożyczki do winogron mogą mieć bardzo ozdobne wzory, najczęściej z motywami winorośli i winogron[2], co sprawia, że narzędzie jest niewygodne w użyciu[3]. Tyczy się to głównie nożyczek produkowanych jako pojedynczy przedmiot; wiele nożyczek do winogron było częścią znacznie większych zestawów obiadowych, wówczas były one ozdabiane tym samym wzorem co sztućce[2]. Ponieważ tak wiele elementów o różnych kształtach i rozmiarach miało ten sam wzór, często były one prostsze niż dekoracje na pojedynczych przedmiotach[2]. Po latach 50. XIX wieku większość produkowanych nożyczek do winogron zawierało specjalne obrzeże dodane do jednego z ostrzy, dzięki czemu po oddzieleniu winogrona można było elegancko umieścić je na talerzu, nadal trzymając nożyce[2]. Często znajdowały się w zestawie z podstawką na winogrona[2]. Początkowo były one zazwyczaj pokryte złotem, co świadczyło o wysokiej wartości, jaką nadawano temu przedmiotowi[2]. W późniejszym okresie zazwyczaj wykonywano ze je srebra sterling, podobnie jak większość wysokiej jakości zastaw stołowych, aby uniknąć matowienia i nadać im większą trwałość[2].

Jego zastosowanie wynika z savoir-vivre: nożyczki do winogron to jeden z wielu przyrządów powstałych w XIX wieku w wyniku przekonania, że dotykanie jedzenia palcami jest nietaktowne[3]. Do tej samej grupy możemy zaliczyć na przykład szczypce do szparagów lub łyżeczki do szpiku kostnego[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Grape shears [online], getty.edu [dostęp 2024-08-25].
  2. a b c d e f g h i j k l m Silver Grape Shears | Antique Cutlery | AC Silver [online], acsilver.co.uk [dostęp 2024-08-25].
  3. a b c William Hutton and Sons, Grape scissors, 1880–1900 [dostęp 2024-08-25].
  4. Nożyczki do winogron, Christofle, 1 poł. XX w. – Antyki Urbaniak – Poznań [online], antyki-urbaniak.pl [dostęp 2024-08-25].