Przejdź do zawartości

Nominalizm pieniężny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nominalizm pieniężny – rodzaj zasady prawnej, która umożliwia dłużnikowi zwolnienie się ze zobowiązania pieniężnego przez zapłatę wierzycielowi swojego długu w wysokości, w jakiej został zaciągnięty, bez uwzględniania ewentualnych zmian wartości pieniądza (które mogły zajść od momentu zaciągnięcia długu do momentu spłaty).

Zasada ta nie uwzględnia zmiany siły nabywczej pomiędzy powstaniem zobowiązania a jego wykonaniem. Przeciwieństwem zasady nominalizmu pieniężnego jest zasada waloryzacji świadczeń pieniężnych[1][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kto może żądać sądowej waloryzacji zobowiązań pieniężnych?. e-prawnik.pl, 1 XI 2005. [dostęp 2010-03-12].
  2. Prawo spadkowe i prawo zobowiązań w okresie II Rzeczypospolitej. 31 III 2005. [dostęp 2010-03-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-16)].